ดวงตาเยือกเย็นน่ากลัวของเย่เซิ่งเทียน เหมือนกับมีดเยือกเย็นเล่มหนึ่ง จับจ้องมองตรงไปที่หลิวว่านจวิน
ทำให้หลิวว่านจวินกลัวจนถอยหลังไปหนึ่งก้าว ภายในใจสั่นเทา และพูดอย่างแข็งนอกอ่อนใน: "แก แกจะทำอะไร!"
"เซิ่งเทียน อย่านะ"
หวางซีจับแขนของเย่เซิ่งเทียนไว้ และพูดกับหลิวว่านจวินว่า: "คุณน้า หนูขอเตือนคุณ ก็เป็นคนครอบเดียวกันทั้งนั้น ทำอะไรอย่ามากเกินไป ถ้าคุณยังโวยวายอย่างไร้เหตุอีก หนูจะไม่ห้ามเย่เซิ่งเทียน ถึงเวลานั้นเกิดเรื่องอะไรขึ้นอย่างหาว่าหนูไม่ได้เตือนคุณอย่างจริงใจ เซิ่งเทียนของพวกเรานิสัยไม่ดี คุณอย่าหาเรื่องดีกว่า"
หลันรั่วรั่วพูดอย่างโกรธจัดว่า: "อีแก่ ฉันจะบอกคุณให้นะ เห็นว่าคุณเป็นผู้ใหญ่พวกเราถึงได้เกรงใจคุณแบบนี้ คุณอย่าได้เย่อหยิ่งจองหองพองขนเกินไป! พวกคุณทำอะไรไว้พวกคุณรู้ดีแก่ใจ ยังมีหน้ามาหาถึงที่เหรอ? ต้องการให้พี่เขยของฉันช่วยชีวิตคนเหรอ? ได้สิ พวกคุณคุกเข่าลงมาขอโทษยอมรับผิดกับพี่เขยของฉัน บางทีพี่เขยของฉันอาจจะแสดงความเมตตา ช่วยชีวิตของลูกชายอายุสั้นนั้นของคุณ"
"พวกแก พวกแกกล้าพูดจาแบบนี้กับฉันเหรอ!! พวกแกกล้าหาญมากเลยนะ! นังสารเลว แกกล้าว่าให้ลูกชายอายุสั้น แกรนหาที่ตาย!"
หลิวว่านจวินโกรธจนยั้งอารมณ์ไว้ไม่ได้ แต่ก็ไม่กล้าลงไม้ลงมืออีก เธอเสียใจที่ตัวเองมาคนเดียว
ตอนแรกคิดว่าครอบครัวเล็กๆแบบนี้ ตัวเองปรากฏตัวก็ทำให้ตกใจได้ แต่คาดไม่ถึงว่าอีกฝ่ายไม่ได้กลัวเธอด้วยซ้ำ!
"ดีมาก ดีมาก พวกแกจำเอาไว้เลยนะ!" หลิวว่านจวินชี้ไปที่เย่เซิ่งเทียนและทุกคน และพูดอย่างเยือกเย็นน่ากลัวว่า"มีตอนที่พวกแกต้องเสียใจ ฉันกลับจะดูสิว่า พวกแกจะเย่อหยิ่งได้นานแค่ไหน!"
"กล้าพูดจาแบบนี้กับฉัน ดูสิว่าฉันจัดการพวกแกยังไง! ไอ้พวกต่ำทราม พวกแกเป็นตัวอะไร ฉันมาหาถึงที่ได้ ก็เป็นความโชคดีที่บรรพบุรุษสิบแปดชั่วโคตรของแกบำเพ็ญมา! ยังจะเชิดหน้าเย่อหยิ่งใส่ฉัน ฉันจะดูว่าพวกแก......"
เพียะ!
ทันใดนั้น เย่เซิ่งเทียนตบไปที่บนใบหน้าของหลิวว่านจวินหนึ่งฉาดอย่างรุนแรง
"แก แกกล้าตบฉัน!!"
หลิวว่านจวินกุมใบหน้า มองดูเย่เซิ่งเทียนอย่างไม่อยากเชื่อ
เย่เซิ่งเทียนพูดอย่างเยือกเย็นน่ากลัวว่า: "ไสหัวไปให้พ้น ไม่ไสหัวไปก็ตาย!"
"พวกแก พวกแกค่อยดูเถอะ!"
หลิวว่านจวินเห็นเย่เซิ่งเทียนจะยกมือขึ้นอีก ตกใจกลัวจนหันหลังวิ่งไป
"เซิ่งเทียน ต่อไปนายอย่าใจร้อนแบบนี้ ใช้กำลังแก้ไขปัญหาไม่ได้ ถ้าเกิดนายเสียเปรียบจะทำยังไง?"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Mars เจ้าสงครามครองโลก
เนื้อเรื่องน่าจะต่อได้อีกนะรีบจบไปหน่อย มีหลายปมเลย ปกแรกเย่หลงตายรึยัง ปมที่2ซือซือทำไม่ถึงลืมเรื่องที่เกิดขึ้น ปมที3หวางซีเป็นสเก็ดวิญาณของใคร หายไปไหนทำไมเห้ยซูหลิงถึงหาเจอ ปมที่4หมิงหยูเลยลูกชายจะช่วยแทบตายไม่กล่าวถึงเลยคือคาฝจมากคนแต่งน่าจะแต่งต่อได้อีกพันตอน...
ฟ้าสยบทำไม่ไม่ช่วย...
ตั้งแต่โดนวางยา..จนถึงตอนเย่เซิงเทียนดูโง่ๆเลย...
เจ้าเทพอะไรดูโง่จัง..โดนจูงจมูกเหนื่อยใจกับคนแต่ง...