Mars เจ้าสงครามครองโลก นิยาย บท 365

การพูดจาของครูกงเต็มไปด้วยการเยาะเย้ย ไม่ได้สนใจเย่เซิ่งเทียนเลยแม้แต่น้อย

จากมุมมองของเขา เย่เซิ่งเทียนที่แต่งกายธรรมดาๆ ดูก็รู้แล้วว่าเป็นคนยากจนที่ไม่มีเงิน รุกรานได้ก็รุกรานไปเลย มันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรเลย

สำหรับที่ให้เขาขอโทษกับเด็กอายุต่ำกว่าสี่ขวบ มันเป็นเรื่องตลกชัดๆ ถ้าเขาขอโทษจริงๆ เขายังจะมองหน้าคุณครูคนอื่นอย่างไร? ยังจะรักษาศักดิ์ศรีความเป็นครูได้อย่างไร?

เย่เซิ่งเทียนหรี่ตาลงครึ่งหนึ่ง ไม่สนใจว่าคนอื่นจะพูดถึงตัวเองอย่างไร แต่ว่า เขาจะไม่ยอมให้คนอื่นดูหมิ่นลูกสาวของเขาโดยเด็ดขาด!!

"ซือซือ เข้าไปที่ห้องเรียนก่อน พ่อขอคุยกับคุณครูสักหน่อย"

เย่เซิ่งเทียนจับศีรษะของซือซือเบาๆ

ซือซือพยักหน้าอย่างเชื่อฟัง และเดินเข้าไปในห้องเรียน

ครูกงพูดอย่างไม่ใส่ใจว่า "ทำไม คำพูดของฉันทำให้คุณรู้สึกอับอายเหรอ? กลัวจะเสียหน้าต่อหน้าลูกสาวของคุณงั้นหรือ? คนอย่างพวกคุณ ยังมีหน้าอยู่เหรอ

"ดูก็รู้แล้วว่าคนอย่างคุณไม่มีการศึกษาอะไรเลย เป็นคนรับจ้างใช่ไหม? ไม่น่าแปลกใจเลยที่ลูกสาวของคุณไม่มีการสั่งสอน คนรับจ้างคนหนึ่ง จะสามารถให้การศึกษาแก่ลูกได้ดีอย่างไร? หากไม่มีความสามารถ ก็อย่าคลอดออกมาเลย

"เด็กในชั้นเรียนของฉัน ที่บ้านไม่ใช่เปิดบริษัท ก็คือเจ้าหน้าที่ของรัฐ ล้วนเป็นแต่กิ่งทองใบหยก ไม่มีคนไหนที่เด็กบ้านนอกอย่างลูกคุณจะสามารถเทียบได้เหรอ? สิ่งที่ฉันพูดมันอาจไม่น่าฟัง แต่ก็ต้องทนฟังไว้ เปลี่ยนชั้นเรียนให้ลูกสาวของคุณโดยเร็วที่สุด และอย่าส่งผลกระทบต่อเด็กคนอื่นๆ"

เย่เซิ่งเทียนมองดูเขาอย่างสงบ "พูดจบแล้วเหรอ?"

"อะไร?"

ครูกงถามด้วยจิตสำนึก

พัฟ

เย่เซิ่งเทียนตบหน้าเขา และพูดอย่างเฉยเมยว่า "ฉันตบตีเจ็บมาก แต่มึงก็ต้องอดทนไว้"

ครูกงโซเซด้วยการตบนี้ ปิดหน้าและพูดด้วยความหวาดกลัวว่า "มึง มึงกล้าที่จะตบกูงั้นเหรอ!"

พัฟ!

เย่เซิ่งเทียนตบหน้าเขาอีกครั้ง

ครูกงใช้มือปิดหน้า และก่นด่าอย่างขมขื่นว่า "มึง คอยดูเถอะ ลูกสาวของมึงไม่ต้องคิดที่จะอยู่ในชั้นเรียนของฉันอีกต่อไป! ฉันจะขอบอกนะ ในโรงเรียนอนุบาลแห่งนี้ ลูกสาวของมึงก็ไม่ต้องคิดที่จะอยู่ต่อ!"

พัฟ!

เย่เซิ่งเทียนตบหน้าเขาอีกครั้ง "จริงเหรอ? ฉันอยากจะกลองดูสักหน่อย"

"ฉันจะแจ้งตำรวจ ฉันจะแจ้งตำรวจ!"

ครูกงถูกทุบตีจนเลือดออกที่มุมปาก เขาเคยชินกับการวางตัวอยู่ต่อหน้าพ่อแม่คนอื่น แต่ไม่คาดคิดเลยว่าเย่เซิ่งเทียนจะลงมือ