Mars เจ้าสงครามครองโลก นิยาย บท 390

เมื่อได้ยินคำพูดของเย่เซิ่งเทียน เซี่ยฉีเวยก็รู้แล้วว่า นี่มาหาเรื่องอย่างเห็นได้ชัด!

อดไม่ได้ที่จะเยาะเย้ยในใจ หรี่ดวงตาสวยงามเล็กน้อย แล้วพูดว่า "ไม่รู้จักกลัวเลยจริงๆ รู้หรือไม่ว่าที่นี่คือที่ไหน? กล้าที่จะมาก่อเรื่องที่นี่ เชื่อหรือไม่ว่าครอบครัวของแกก็จะเกี่ยวพันเข้ามาเพราะแก? คนที่กล้ามาก่อเรื่องในตระกูลเย่ ยังไม่เกิดเลย!"

"โอ้งั้นเหรอ?"

น้ำเสียงของเย่เซิ่งเทียนยังคงเย็นชาและเฉยเมย

มือของตำรวจติดอาวุธหลายคนจับปืนไว้ที่เอวแล้ว ตราบใดที่เย่เซิ่งเทียนมีการเคลื่อนไหวใดๆ พวกเขาก็จะยิงโดยไม่ลังเล!

เซี่ยฉีเวยพูดพร้อมกับเยาะเย้ยว่า "ไอ้ไร้ยางอาย ไอ้คนบ้านนอกที่มาจากไหน ยังอยากจะแอบเข้าไปในตระกูลเย่งั้นเหรอ? ดูรูปลักษณ์ที่ยากจนของมึงสิ กล้าดียังไงถึงมาที่นี่? จับตัวเขาไป!"

ตำรวจติดอาวุธหลายคนก็ก้าวไปข้างหน้าทันที และกำลังจะลงมือ

"ทำไม เซี่ยฉีเวย คุณกล้าลงมือกับเพื่อนของฉันด้วยเหรอ? เอาความกล้าหาญมาจากไหน? คุณเป็นแค่นักแสดงคนหนึ่ง และกล้าที่ลงมือทำกับเพื่อนหลี่อิงหมินของฉันเหรอ? ฉันว่านะคุณอยากตายใช่ไหม"

ในขณะนี้หลี่อิงหมินลูกชายคนโตและทายาทของตระกูลตระกูลหลี่แห่งเกาะดาว บีบออกจากฝูงชนทันที

เขาเห็นเย่เซิ่งเทียนตั้งนานมาแล้ว แต่เขาตกใจเป็นอันดับแรก และไม่ตอบสนองเลย

พวกเขาตระกูลหลี่แห่งเกาะดาวเป็นตระกูลที่มีอำนาจมาก แต่เนื่องจากน้องสองของเขาทำผิดไปเรื่องหนึ่ง และพ่อของเขาได้พาน้องสองของเขาไปขอความตายเป็นการส่วนตัวที่บ้าน ขอร้องเย่เซิ่งเทียนปล่อยตระกูลหลี่ไป

คนอื่นๆ ไม่รู้ เขาหลี่อิงหมินรู้ดีอย่างยิ่ง คำพูดคำเดียวของเย่เซิ่งเทียน สามารถทำให้ตระกูลหลี่ของพวกเขาหายไป!

ตระกูลหลี่ปาดเหงื่อที่เย็นเยียบของเขา และรีบวิ่งเข้าไปทันทีที่ตอบสนองกลับมาได้

"คุณชายหลี่ เป็นเพื่อนของคุณเองเหรอ นี่เป็นความเข้าใจผิด เชิญทั้งสองคนเข้าไปได้"

ทันทีที่เธอเห็นหลี่อิงหมิน สีหน้าของเซี่ยฉีเวยก็ซีดลงทันที

ตระกูลหลี่แห่งเกาะดาว นั่นคือราชวงศ์ของเกาะดาว ไม่ได้ด้อยไปกว่าตระกูลเย่สักเท่าไหร่นัก

"คุณผู้ชายท่านนี้ ผมเข้าใจผิดไปแล้ว ต้องขอโทษจริงๆ ถ้าคุณบอกว่าคุณเป็นเพื่อนของคุณชายหลี่ ฉันจะไม่ห้ามคุณอย่างแน่นอน"

ทัศนคติของเซี่ยฉีเวยเปลี่ยนไปในทันที และยังมีรอยยิ้มที่ประจบสอพลออยู่บนใบหน้าของเธอ

หลี่อิงหมินเยาะเย้ยว่า "ความเข้าใจผิดงั้นเหรอ? คุณเย่เป็นแขกผู้มีเกียรติของตระกูลหลี่ของเรา และถูกคุณเรียกว่าไอ้บ้านนอกงั้นเหรอ? ตบหน้าตัวเองสิบที และขอโทษคุณเย่เดี๋ยวนี้!"

สีหน้าของเซี่ยฉีเวยเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน เธอใช้เวลาหนึ่งปีกว่า ยอมมอบตัวออกไป ถึงได้รับโอกาสดังกล่าว

ในวันนี้คนในวงการบันเทิงมาเกือบครึ่ง ถ้าต้องตบหน้าจริงๆ เธอก็จะเสียหน้าไปหมดเลย!

เซี่ยฉีเวยกล่าวด้วยใบหน้าซีดว่า "คุณชายหลี่ ฉันตาต่ำไปเอง คุณคือผู้ยิ่งใหญ่ใจกว้าง อย่าถือสากับผู้หญิงอย่างฉันเลย สุภาพบุรุษคนนี้ ฉันขอโทษจริงๆ ฉันขอโทษคุณอย่างจริงใจ ยกโทษให้ฉันเถอะ"

แต่เย่เซิ่งเทียนไม่ได้สนใจเธอ และเดินเข้าไปเลย

"คุณเย่ก็เป็นคนที่นักแสดงตัวน้อยอย่างคุณสามารถทำให้ขุ่นเคืองได้ด้วยเหรอ? ตบหน้าเดี๋ยวนี้!"

เมื่อเห็นว่าเย่เซิ่งเทียนกำลังจะเดินไปไกลแล้ว หลี่อิงหมินรู้สึกตื่นเต้นอย่างช่วยไม่ได้ หรี่ตาลงครึ่งหนึ่ง สามารถช่วยคุณเย่ได้ นี่เป็นโอกาสที่ตระกูลหลี่หาได้ยาก หลี่อิงหมินจะปล่อยไปได้อย่างไร

ตราบใดที่สามารถทำให้เย่เซิ่งเทียนมีความประทับใจเล็กน้อยต่อเขาและตระกูลหลี่ของพวกเขาได้ เขาก็ต้องพยายามอย่างเต็มที่!

"คุณ......"

ก่อนที่คำพูดของเซี่ยฉีเวยจะจบลง การตบของหลี่อิงหมินก็มาถึงใบหน้าของเธอแล้ว!

พัฟๆๆๆๆ!

เสียงตบดังขึ้นทันที หลี่อิงหมินคว้าผมของเซี่ยฉีเวยซึ่งใช้เงินหลายหมื่นไปทำมา และตบเข้าไปติดต่อกันสิบทีถึงจะยอมจบ

"กล้าดูถูกคุณเย่ นี่เป็นการสั่งสอนเล็กน้อยที่ให้คุณ!"

หลังจากพูดแล้ว หลี่อิงหมินก็รีบวิ่งตามเขาไป

และคนรอบข้าง ตกตะลึงไปหมดแล้ว

คนคนนั้นเป็นใครกันแน่? แม้แต่ทายาทของตระกูลหลี่แห่งเกาะดาว ก็ยังต้องประจบเขาด้วยงั้นเหรอ!

ไฉจวิ้นที่อยู่ในฝูงชนลูกชายคนโตของตระกูลไฉแห่งตงต่าว นึกถึงประสบการณ์ของเขาในการถูกทุบตีทันทีที่เขาเห็นเย่เซิ่งเทียน

ในขณะที่สงสัยในตัวตนของเย่เซิ่งเทียน สายตาของเขาก็ค่อยๆ ดุร้ายขึ้นมา

"แม่งเอ๊ย กูกลับไปนอนอยู่บนเตียงเป็นครึ่งเดือน ในวันนี้นายไม่มีบอดี้การ์ดมาด้วยใช่ไหม? คอยดูว่ากูจะฆ่ามึงให้ตายยังไง!"