Mars เจ้าสงครามครองโลก นิยาย บท 392

ใบหน้าอันเรียวเล็กของซือซือ นอนลงอยู่ข้าง ๆ เตียงนอน ใบหน้าของเธอไร้ซึ่งสีของเลือด ขาวจนน่าตกใจ !

ขาวจนแทบจะเหมือนกับเส้นบะหมี่ ขาวจนหาอะไรเทียบไม่ได้ !

ปริมาณเลือดของเด็กผู้ชายคือ 8%~10% ของน้ำหนักตัว แต่สำหรับซือซือที่ก่อนหน้านี้ไม่ได้รับการบำรุงมาอย่างสมบูรณ์ เด็กอายุยังไม่ถึงสี่ขวบอย่างนาง ร่างก็เล็กกว่าเด็กผู้ชายวัยเดียวกันมาก เลือดในร่างกายคงมีมากสุดได้ไม่เกิน 1300 cc !!

แต่ไอ้ปีศาจตนนี้กลับเอาเลือดของนางไปถึง 800 cc !!

ตอนนี้ชีวิตของซือซือกำลังตกอยู่ในอันตราย !

ดวงตาของเย่เสียงเต็มไปด้วยความโหดร้าย เป็นความโหดร้ายของคนที่ไม่เคยเห็นเดือนเห็นตะวัน

"ดูดออกมาให้หมด !"

หมอวัยกลางคนรีบพูดขึ้น "คุณชาย ถ้าดูดออกมาหมดเด็กนอกคอกคนนี้คงได้ตายแน่ เพื่อที่จะรักษาโรคของท่านให้หาย จำเป็นจะต้องใช้เลือดของเธออีกอย่างน้อย 4000 cc เรายังจำเป็นต้องเลี้ยงเด็กนอกคอกคนนี้ไว้ใช้ในอนาคต"

เย่เสียงพูดออกมาด้วยความโมโห "บอกแล้วไงว่าดูดออกมาให้หมด ไม่ใช่ว่ายังเหลือไอ้เย่เซิ่งเทียนนั่นอีกคนไม่ใช่รึไง ? แล้วจะกลัวอะไร !"

หมอวัยกลางคนหวาดกลัวจนไม่กล้าพูดอะไรอีก เขาหยิบเข็มออกมาเพื่อเตรียมนำมาดูดเลือดซือซืออีกครั้ง

"พะ.. พ่อ..."

ซือซือที่หมดสติไปแล้ว เหมือนกับเห็นภาพหลอน ปากน้อย ๆ ขยับไปมาราวกับปลาใกล้จะตาย ก่อนจะพูดออกมาอย่างแผ่วเบา

เมื่อเลือดถูกดูดออกไปเยอะเกินไป ร่างกายของซือซือก็เย็นลง ร่างกายสั่นไม่หยุด แต่ดวงตาปิดลงราวกับคนใกล้จะตาย

จริง ๆ แล้วในตอนนี้ซือซือไม่ได้หมดสติไป แต่เป็นเพราะถูกดูดเลือดออกไปมากเกินไป จนตอนนี้เธอเกือบจะข้ามไปยังประตูนรกแล้ว

เธอใกล้จะตายแล้ว !

เมื่อเสียเลือดไปมาก หากถ่ายเลือดกลับมาไม่ทัน ยังไงโอกาสรอดก็แทบจะเป็นศูนย์

"คุณ.. พ่อ..."

ซือซือที่กำลังจะตาย ส่งเสียงร้องเรียกไม่หยุด เหมือนกับกวางที่กำลังถูกสุนัขจิ้งจอกลากไป

เย่เสียงที่นอนอยู่บนเตียงมาห้าหกปี ได้ยินเสียงดังวุ่นวายจากด้านนอก ดวงตาของเขาก็ฉายแววแห่งความอาฆาตขึ้น

ไอ้เย่เซิ่งเทียน !

ก็แค่ลูกนอกสมรสคนหนึ่ง มันมีสิทธิอะไรมาสืบทอดสายเลือดประหลาดตระกูลเย่ !

แล้วยังนังหมิงยู่อีก ทำไมตอนนั้นถึงมายั่วยวนท่านพ่อ จนทำให้สายเลือดประหลาดสืบทอดมายังตัวเย่เซิ่งเทียน

ในรุ่นของเย่ห้าว มีลูกชายคนโตของเย่จิงหงเป็นผู้สืบทอดทายาทสายเลือดประหลาด แต่เกิดเสียชีวิตไปตั้งนาน ไม่อย่างนั้นคงไม่มีทางวนมาถึงเย่ห้าว ให้เขากลายเป็นผู้สืบทอดตระกูลเย่แทนแน่

ส่วนในรุ่นของเย่จิงหง ผู้สืบทอดทายาทสายเลือดประหลาดคือน้องชายของเขาซึ่งได้เสียชีวิตลงในสนามรบ

ดังนั้น ผู้สืบทอดทายาทสายเลือดประหลาดในตระกูลเย่ในตอนนี้จึงเหลือเพียงเย่เซิ่งเทียนและซือซือสองคนเท่านั้น

และมีเพียงเย่เซิ่งเทียนและซือซือเท่านั้นที่จะช่วยรักษาชีวิตของเย่เสียงได้ !

ทั้งหมดนี่เป็นเหตุผลที่หลิวว่านจวินนำเย่เซิ่งเทียนกลับมายังเมืองหลวง เป็นเหตุผลที่ซือซือถูกลักพาตัวมายังตระกูลเย่

และยังเป็นเหตุผล ที่เย่จิงหงและเย่ห้าวนำตัวเย่เซิ่งเทียนมายังตระกูลเย่ด้วย ด้วยสาเหตุจากสองพ่อลูกคู่นี้ จึงทำให้หลิวว่านจวินเกลียดเย่เซิ่งเทียนเข้ากระดูกดำ

เย่เสียงจึงคิดจะดูดเลือดของซือซือออกมาทั้งหมด !

ในสายตาของคนตระกูลเย่ เย่เซิ่งเทียนก็เป็นเพียงลูกนอกสมรส เป็นพวกเด็กนอกคอก เย่เสียงต่างหากจึงจะเป็นลูกคนโตแห่งตระกูลเย่ที่แท้จริง

แต่ที่น่าตลกก็คือ ผู้สืบทายาทสายเลือดประหลาดในตระกูลเย่รุ่นนี้ เป็นลูกนอกสมรสที่ถูกทุกคนดูถูก เหยียดหยามคนนั้น

มันไม่ต่างอะไรกับการตบหน้าตรง ๆ !!

ในตระกูลเย่ไม่ยอมรับพวกลูกนอกสมรสและเด็กนอกคอก ที่แท้เป็นผู้สืบทอดสายเลือดประหลาดในตระกูลเย่ !

สายเลือดประหลาดในตระกูลเย่ แต่ละรุ่นจะมีพาหะแค่คนเดียวเท่านั้น !!!

แล้วจะไม่ให้หลิวว่านจวินร้อนรนได้อย่างไร !

จะไม่ให้เย่เสียงไม่เกลียดได้อย่างไร !

เพราะหากผู้ที่เป็นพาหะยังมีชีวิตอยู่ สุดท้ายก็จะกลายมาเป็นผู้สืบทอดทายาทให้แก่ตระกูลเย่ !

ครั้งแรกหงหยวนไปยังเมืองเฉียนถัง ก็เพราะนายท่านและเย่ห้าวเป็นคนพาไป โดยมีเป้าหมายต้องนำเย่เซิ่งเทียนกลับมา

แต่หลังจากครั้งนั้น ถึงจะเป็นหลิวว่านจวินที่เป็นคนพาเขาไป ก็เพื่อหลอกล่อให้เย่เซิ่งเทียนและลูกสาวของเขากลับมารักษาโรคแก่เย่เสียง !!

เย่เสียงสูดหายใจเข้าลึก ๆ หันไปมองเด็กนอกคอกตัวน้อยที่ใกล้จะตายแหล่มิตายแหล่ รอยยิ้มอันชั่วร้ายผุดขึ้นมาที่ริมฝีปากของเขา

หมอวัยกลางคนใช้แอลกอฮอล์เช็ดไปที่แขนของซือซือ ก่อนที่จะหยิบเข็มฉีดยาขึ้นมาแทงเข้าไปยังเส้นเลือดของซือซือ !