Mars เจ้าสงครามครองโลก นิยาย บท 4

หวางซีอึ้งไป มองเขาอย่างเหม่อลอย

จ้าวเจิ้งมึนงง สีหน้าตกตะลึง

เย่เซิ่งเทียน!

เย่เซิ่งเทียนมาแล้ว!

เห็นสภาพของหวางซี เย่เซิ่งเทียนพุ่งตรงเข้าไป กอดเธอไว้ในอ้อมอก น้ำตาไหลออกมา ในลมหายใจแฝงไปด้วยความเจ็บปวด เขาพูดอย่างอ่อนโยน "ซีเอ๋อร์ ข้ามาแล้ว!"

เมื่อเห็นเย่เซิ่งเทียน ความกดดันของหวางซี ผ่อนคลายลงทันที ความน้อยใจทั้งหมด ไหลทะลักออกมาเหมือนน้ำ

"เซิ่ง......เซิ่งเทียน......"

ขณะนั้น หวางซีทั้งเศร้าและดีใจปะปนกันไปหมด เหนื่อยล้าทั้งกายและใจ เป็นลมไปในอ้อมกอดของเย่เซิ่งเทียน

"ไม่เป็นไรแล้ว ไม่เป็นไรแล้ว ข้ามาแล้ว ไม่ต้องกลัว ไม่ต้องกลัว ไม่มีใครรังแกคุณได้อีก"

เย่เซิ่งเทียนตบไหล่หวางซีเบาๆ พาเธอมาบนเตียง เอาเสื้อโค้ททหารของตัวเองคลุมตัวเธอไว้ จากนั้นหันไปมองจ้าวเจิ้ง

สายตานี้ เต็มไปด้วยความโกรธขั้นสุด!

สายตานี้ เหมือนมังกรโมโห เหมือนมารร้าย!

สายตานี้ สะท้านฟ้า สะเทือนดิน!

ความโกรธ ความอาฆาตทั้งหมด กลายเป็นคำพูด ลอดไรฟันเย่เซิ่งเทียนออกมา!

"คุณรนหาที่ตาย!"

จ้าวเจิ้งยังอึ้ง เมื่อกี้วิดีโอคอลหาเย่เซิ่งเทียนได้โดยบังเอิญ ฉากข้างหลังของเย่เซิ่งเทียน ยังเป็นที่ตะวันตกเฉียงเหนืออยู่เลย

นี่เพิ่งไม่นาน ทำไมเย่เซิ่งเทียนถึงมาปรากฏตัวที่นี่ได้

จ้าวเจิ้งยังไม่ทันตั้งสติ เย่เซิ่งเทียนซัดหมัดไปบนหน้าเขา

จ้าวเจิ้งเห็นเพียงกำปั้นขนาดใหญ่ ปรากฏอยู่ตรงหน้าตัวเอง

เสียงดังพลั่ก จ้าวเจิ้งรู้สึกเหมือนหัวตัวเองระเบิด มีแสงสีทองปรากฏตรงหน้า

จ้าวเจิ้งโดนต่อยจนมึน จนเห็นดาวเดือนลอยตรงหน้า เหมือนหัวจะระเบิด ล้มลงบนพื้น

"แกกล้าต่อยฉันเหรอ!! เย่เซิ่งเทียน แกตายแน่ แกตายทั้งครอบครัวแน่!"

จ้าวเจิ้งตะเกียกตะกายขึ้นจากพื้น เอามือคลำหน้า เลือดเต็มมือ ฟันหักสองสามซี่ เขากัดฟันด่าออกมา "คนอย่างฉันจ้าวเจิ้งโตมาขนาดนี้ นี่เป็นครั้งแรกที่โดนคนต่อย พ่อฉันยังไม่เคยต่อยฉัน เย่เซิ่งเทียน แกกล้าต่อนฉัน!!! ฉันจะเล่นผู้หญิงของแกต่อหน้าแก! ฉันสาบาน!!"

"กล้ารังแกภรรยาฉัน!!"

สีหน้าของเย่เซิ่งเทียนน่ากลัว ในแววตาเต็มไปด้วยความอาฆาตจนน่าตกใจ มีเสียง "พลั่ก พลั่ก" ดังขึ้นอีก สองหมัดกระแทกลงบนหน้าจ้าวเจิ้ง!

โดนไปสองหมัด ทำให้หน้าจ้าวเจิ้งฉีกออก เขาอึ้งอยู่นาน จึงตั้งสติได้ รีบคุกเข่าอ้อนวอน

"อย่า อย่าทำ ฉันผิดไปแล้ว ปล่อยฉันเถอะ ตระกูลหวางส่งมา ไม่เกี่ยวกับฉัน......"

เย่เซิ่งเทียนไม่พูดอะไร น่ากลัวเหมือนพญายม กระแทกลงไปอีกหมัด

"ถ้ามีความสามารถก็ให้ฉันเรียกคนมาสิ!! คุณจบไม่สวยแน่!"

จ้าวเจิ้งเจอความเจ็บปวดติดต่อกัน จู่ๆ ก็ร้องไห้ออกมา เนื้อกับเลือดบนหน้าปะปนกัน หน้าเปลี่ยนรูป น้ำลายฟูมปากออกมา

ขืนเป็นอย่างนี้ต่อไป เขาต้องตายคามือเย่เซิ่งเทียนแน่!

เย่เซิ่งเทียนเตะเขาจนกระอักเลือดออกมา พูดอย่างโมโหว่า "ฉันให้โอกาสแกเรียกคนมา!!"

จ้าวเจิ้งรีบหยิบมือถือขึ้นมา โทรหาจ้าวห้าว พี่ชายของเขา เมื่อโทรติด ก็ร้องไห้ออกมา "พี่ ฉันอยู่ที่ชั้น 12 ผับโลกีย์ พี่รีบมา ฉันจะโดนตีตายแล้ว พี่รีบมาเลย เอาบอดี้การ์ดของตระกูลเรามาด้วย!"

จ้าวห้าว คุณชายใหญ่ตระกูลจ้าว โมโหเป็นอย่างมาก ใครกล้ามาทำร้ายน้องชายเขา!

กล้าดีมาจากไหนกัน

ในเมืองเฉียนถัง กล้ามายั่วยุอำนาจของตระกูลจ้าว ไม่รู้ที่เป็นที่ตาย

จ้าวห้าว คุณชายใหญ่ตระกูลจ้าว พาบอดี้การ์ดชุดดำสิบกว่าคน มาถึงอย่างโมโห

เห็นน้องชายที่โดนทำร้ายจนเกือบตาย ความโมโหพุ่งขึ้นมาบนหัวจ้าวห้าว เขาก่นด่าอย่างโมโห "ให้ตายเถอะ แกรนหาที่ตาย ขนาดฉันยังไม่อยากทำร้ายน้อง แต่กลับโดนแกทำร้าย! ฉันไม่สนว่าแกเป็นใคร กล้าทำร้ายน้องชายฉัน ถ้าวันนี้ฉันไม่ฆ่าแก ฉันก็ไม่ใช่คนตระกูลจ้าวแห่งเฉียนถัง!"

"จัดการมันให้เดี้ยง ให้น้องชายฉันแก้แค้นด้วยตัวเอง อย่าให้มันตาย!"

แต่ต่อมา จ้าวห้าวรู้สึกขนลุก เห็นภาพที่ทำให้คนไม่ลืมไปทั้งชีวิต

เห็นบอดี้การ์ดที่เขาพามาสิบกว่าคน โดนเย่เซิ่งเทียนจัดการจนสลบบนพื้น เพียงพริบตาเท่านั้น ไม่แขนหักก็ขาหัก

จ้าวห้าวหายใจรุนแรง ถอยหลังโดยอัตโนมัติ!

คนนี้เป็นใครกันแน่

น้องชายฉันไปล่วงเกินใครเข้าให้แล้ว

ทำไมฉันมองไม่เห็นแม้กระทั่งการลงมือของเขา!!

"สหาย คุณเป็นใคร ล่วงเกินตระกูลจ้าว ไม่ใช่เรื่องดีหรอกนะ คุณทำร้ายน้องชายฉัน ถ้าทำร้ายฉันอีก คุณต้องตายเท่านั้น ถ้าฉันกับน้องชายไม่เป็นอะไร ยังพอคุยกันดีๆ ได้"

ไม่เสียแรงที่จ้าวห้าวเป็นคุณชายใหญ่ตระกูลจ้าว ใช้ความคิดอย่างรวดเร็ว ให้ตัวเองกับน้องชายปลอดภัยก่อน แล้วค่อยว่ากัน ขอแค่คนปลอดภัย ล้างแค้นทีหลังยังไม่สาย

แต่ทว่า เขาพลาดแล้ว

พลาดเป็นอย่างมาก!

เย่เซิ่งเทียนมาเพื่อปกป้องภรรยา!

"คุณไม่มีสิทธิ์มาต่อรองกับฉัน!"