Mars เจ้าสงครามครองโลก นิยาย บท 482

"ที่......ที่รัก?"

หงเสี่ยวเหมยตะลึงกับการตบหน้าของไฉจวิ้น และกุมหน้าของเธอแล้วมองไปที่ไฉจวิ้นอย่างงุนงง

"ไม่ ไม่ใช่ฉัน คุณตบผิดคนแล้ว"

พัฟ!

แต่ไฉจวิ้นกลับไม่อยากจะอธิบายเพิ่มเติมใดๆ และตบเข้าที่ใบหน้าของหงเสี่ยวเหมยอีกครั้ง ทำให้ฟันของหลงเสี่ยวเหมยหลุดออกสองสามซี่และตัวเธอล้มลงกับพื้น

ไฉจวิ้นเตะเข้าที่หน้าของหงเสี่ยวเหมยด้วยขาซ้ำๆ และดุด่าว่า "ทำไมจิตใจมึงถึงได้โหดร้ายขนาดนี้! มึงยังถือเป็นมนุษย์อยู่หรือเปล่า! ใครแม่งเป็นที่รักของมึง? ฉันสนิทกับมึงมากนักหรือ? มึงก็เป็นได้แค่ของเล่นของกูเท่านั้น! คิดว่าตัวเองเป็นอะไร! ยังกล้าที่จะมาชี้นิ้วต่อหน้ากูอีกด้วย!"

"หยุดทุบตีเถอะ คุณชายไฉ ฉันผิดไปแล้ว หยุดเถอะ"

หงเสี่ยวเหมยกลิ้งไปมาบนพื้นและร้องขอความเมตตา แต่ไฉจวิ้นกลับลงมืออย่างหนัก!

แม่งเอ๊ย คนที่ฉันยังไม่กล้าที่จะยั่วยุ มึงกลับยั่วยุไปแล้วงั้นเหรอ!

มึงแม่งไม่รู้หรอกว่ากูเกือบต้องตายอยู่ในเงื้อมมือของเจ้าปีศาจร้ายตัวนี้ถึงสองครั้ง?

มึงแม่งไม่รู้หรอกว่าตอนที่กูไปตระกูลเย่ในครั้งที่แล้ว กูได้พญาบู๊ไปสองคน และถูกเขาทุบตีจนขาหักทั้งคู่?

คนที่กูยังไม่กล้าที่จะยั่วโมโห มึงกล้าไปยั่วโมโหงั้นเหรอ!!

ไฉจวิ้นโกรธมากจนแทบระเบิด ในครั้งนั้นที่อยู่ตระกูลโจวเขาเกือบจะโดนทุบตีจนตาย แม้แต่ประตูบ้านของตระกูลโจวก็ยังไม่ทันได้ก้าวเข้าไป ก็ได้หนีกลับบ้านไปแล้ว

ในครั้งที่อยู่ตระกูลเย่ก็เหมือนกัน เขาได้นำพญาบู๊ไปสองคน ซึ่งแข็งแกร่งกว่าซุนหลงถึงสองระดับเลยทีเดียว! แต่ยังไม่ได้แตะต้องแม้แต่เงาของเย่เซิ่งเทียนเลย ขาของเขาก็หักไปทั้งคู่แล้ว!

ถ้าไม่ใช่เย่เซิ่งเทียนเมตตาและไม่ฆ่าเขา ตอนนี้เขาคงตายไปนานแล้ว

"คนที่มึงควรขอโทษไม่ใช่กู แต่คือท่านเย่ และคุณนายซี!"

ไฉจวิ้นเตะหงเสี่ยวเหมยอย่างแรงอีกครั้ง

หงเสี่ยวเหมยถูกเตะจนใบหน้าบวมช้ำไปหมด ถ้าไม่ใช่ไฉจวิ้นผู้ซึ่งกินเหล้าเที่ยวเล่นจนหมดกำลัง ด้วยท่าทางเมื่อกี้นี้ เธออาจถูกทุบตีจนตายได้!

หงเสี่ยวเหมยตกใจจนช็อกไปเลย!