Mars เจ้าสงครามครองโลก นิยาย บท 532

"ช่างเป็นคนที่จองหองนัก ฉันไม่ได้เห็นเด็กหนุ่มที่จองหองเช่นนี้มานานแล้ว ลูกวัวแรกเกิดไม่กลัวเสือ ซึ่งเหมือนฉันในอดีต"

ดวงตาของเซี่ยหมิงหลี่ราวกับหมาป่าที่หิวโหยมาเป็นเวลานาน และกล่าวด้วยรอยิ้ม "คำโบราณเขาว่า ถ้าไม่หุนหันพลันแล่น แล้วจะเรียกเด็กหนุ่มได้อย่างไร ฉันชื่นชมนายมาก ขอเพียงแค่นายคุกเข่าและกราบสามครั้ง แล้วยอมรับความผิด ฉันสามารถปล่อยให้นายมีชีวิตอยู่ได้ กระทั่งยังรับนายเป็นลูกบุญธรรมของฉันอีกด้วย"

คนรอบข้างต่างตกใจเซี่ยหมิงหลี่อยากรับเจ้าเด็กนี้เป็นลูกชายบุญธรรม?

นี่ถือเป็นเกียรติอย่างยิ่ง

ขอเพียงสามารถเป็นลูกบุญธรรมของเซี่ยหมิงหลี่ได้ ต่อไปเมืองโมตูจะต้องเป็นของเซี่ยหมิงหลี่ซึ่งเขาสามารถทำทุกอย่างไรตามต้องการ!

"ขยะชัดๆ จะคู่ควรเหรอ?"

เย่เซิ่งเทียนยิ้มอย่างเย็นชาและลงมือเคลื่อนไหวทันที

เมื่อสักครู่ราชาบู๊ที่อยู่ข้างหน้ารู้สึกตกใจ และเพิ่งจะมีปฏิกิริยาตอบสนอง ก็ถูกเย่เซิ่งเทียนจับคอไว้แล้ว

หลังจากนั้น ราชาบู๊คนนี้เป็นเหมือนลูกไก่ ถูกเย่เซิ่งเทียนกระแทกไปที่พื้นอย่างรุนแรง

ปัง!

กร๊อบแกร๊บ!

ทุกคนต่างมองไม่เห็นว่าเกิดอะไรขึ้น และสมองยังไม่มีปฏิกิริยาตอบสนอง พวกเขาก็ได้ยินเสียงกระดูกหักที่ทำให้รู้สึกหนังศีรษะชา

เห็นเพียงแค่ว่าราชาบู๊คนนั้นไม่มีแม้แต่โอกาสที่จะต่อต้าน นอนนิ่งอยู่บนพื้นเหมือนสุนัขที่ตายไปแล้ว

ฟู่!

ทุกคนสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ

นี่คือพลังอะไรเนี่ย?

แม้แต่ราชาบู๊ก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา และไม่สามารถรับได้แม้แต่กระบวนท่าเดียว!

สีหน้าของราชาบู๊อีกคนเปลี่ยนไปอย่างมาก เขามองเย่เซิ่งเทียนด้วยความหวาดกลัว

นี่คือพลังการต่อสู้เต็มๆของเซียนบู๊อย่างแน่นอน!

เพราะมีเพียงเซียนบู๊ชั้นยอดเท่านั้นที่สามารถฆ่าราชาบู๊ได้ด้วยกระบวนท่าเดียว!

"นาย...นายเป็นใครกันแน่?"

ราชาบู๊ที่ยังมีชีวิตอยู่คนนั้นไม่สามารถสงบได้ ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความตกใจ