Mars เจ้าสงครามครองโลก นิยาย บท 55

ถึงแม้ตระกูลหวางจะคุกเข่าลง แต่

พวกเขาไม่เต็มใจ!

พวกเขาโกรธเคือง!

พวกเขาอับอาย!

พวกเขาอยากจะฆ่าคน!

เพียงแต่ ไม่มีทางเลือก จำเป็นต้องคุกเข่า

ถ้าไม่คุกเข่าก็ไม่มีบรรพบุรุษอีกต่อไปแล้ว

พวกเขาอยากจะฆ่าเย่เซิ่งเทียน แต่พวกเขาทำได้เพียงอดทนไว้เท่านั้น

อดทน

เหมือนมีดปักอยู่กลางใจ หมุนอยู่ตลอดเวลา ทำให้พวกเขาเจ็บปวดจนเกือบตาย และพวกเขาต้องอดทนเอาไว้

เดิมคำว่าอดทนมันก็คือมีดเล่มหนึ่ง

เย่เซิ่งเทียนมองไปที่หวางหงและกล่าวอย่างไม่แยแสว่า "ที่แท้หัวเข่าของคนตระกูลหวางอ่อนเช่นกัน ที่แท้ศีรษะอันสูงส่งของตระกูลหวาง ก็สามารถก้มลงได้ เช่นกัน ต่อไปอย่าเชิดหน้ามองคน มิเช่นนั้นตอนที่ก้มศีรษะลงจะมีชีวิตอยู่เหมือนตายทั้งเป็น"

หวางหงโมโหและอับอายจนอยากจะตาย

ใบหน้าของเขาเดี๋ยวเป็นสีแดงเดี๋ยวเป็นสีดำ ราวกับว่าหน้านั้นถูกทาด้วยสีน้ำมัน

เป็นการแสดงที่วิเศษมาก น่าตื่นเต้นกว่าการเพ้นท์หน้าโชว์เสียอีก

"เย่เซิ่งเทียน พอหรือยัง?"

หวางหงลืมตา ดูเหมือนว่าดวงตาทั้งคู่ของนั้นเต็มไปด้วยความอยากจะฆ่าคน

ความอัปยศนี้เขาจะจดจำไว้

ต่อไป เขาจะคืนให้เย่เซิ่งเทียนเป็นร้อยเท่า

จะไม่มีวันลืมความอัปยศในวันนี้! !

คนตระกูลหวางกัดฟัน แล้วมองเย่เซิ่งเทียนราวกับว่าพวกเขากำลังมองศัตรูที่ฆ่าพ่อ!

"ยังไม่พอ"

เย่เซิ่งเทียนกล่าวด้วยน้ำเสียงราบเรียบ

"เย่เซิ่งเทียน คุณยังต้องการอะไรอีก!!!"

หวางหงรู้สึกว่าตนเองถูกหลอก และตะโกนด้วยความโกรธ

เพียงแต่ เสียงคำรามของเขาไม่มีผลใด ๆ และเย่เซิ่งเทียนไม่ได้มองเขาเลยแม้แต่น้อย