Mars เจ้าสงครามครองโลก นิยาย บท 718

เจียงลั่วเสินพยักหน้าและกล่าวว่า "ถูกต้อง ตามข้อมูลต่างๆ ที่ผมตรวจสอบและข่าวกรองของผม ตระกูลลี้ลับเป็นตระกูลที่สืบทอดมาจากผู้ฝึกชี่สมัยก่อนราชวงศ์ฉิน และเจ็ดตระกูลเก่าแก่เป็นเพียงหุ่นเชิดที่ตระกูลลี้ลับสร้างขึ้นมาเท่านั้น ส่วนระยะเวลาการสืบทอดของพวกเขา ระยะเวลาสั้นที่สุดคือหนึ่งพันห้าร้อยปีขึ้นไป ส่วนระยะยาวที่สุดกว่าสองพันปี นายสามารถจินตนาการได้ว่าพวกเขามีพลังลับขนาดไหน ถ้าหากมีเพียงเจ็ดตระกูลเก่าแก่เท่านั้น พวกเราสามารถทำลายได้อย่างง่ายดาย และไม่มีอะไรต้องกังวล แต่พวกเราจำเป็นต้องคำนึงถึงตระกูลลี้ลับ ตอนนี้แม้แต่ผมก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตระกูลลี้ลับอยู่ที่ไหน?"

เย่เซิ่งเทียนจริงจังขึ้นมาและกล่าวว่า "หรือว่าพวกเราไม่มีโอกาสชนะ?"

เจียงลั่วเสินถอนหายใจอีกครั้งและกล่าวว่า "โอกาสน้อยมาก แต่ทุกอย่างล้วนมีโอกาสเปลี่ยน ขึ้นอยู่กับว่าเมื่อไรโอกาสเปลี่ยนจะปรากฏขึ้น เมื่อก่อนตอนที่ผู้ฝึกชี่สมัยก่อนราชวงศ์ฉินได้สร้างรูปแบบบู๊ และเคล็ดวิชาที่พวกเราฝึกล้วนมาจากตระกูลลี้ลับ ดังนั้นนายลองคิดดูว่าการที่พวกเราจะจัดการพวกเข้านั้นมันยากแค่ไหน?"

"เป็นไปได้ที่เคล็ดวิชาของพวกเรานั้นเป็นเคล็ดวิชาที่พวกเขาคัดออกแล้ว พวกเราใช้เคล็ดวิชาที่พวกเขาคัดออกไปต่อสู้กับพวกเขา นายคิดว่าเป็นไปได้ไหม? ยิ่งไปกว่านั้น ตระกูลลี้ลับได้ผูกขาดเคล็ดวิชาการฝึกฝนระดับแดนเหนือโลกีย์ขึ้นไป แล้วนายจะต่อสู้กับพวกเขาได้อย่างไร? ตอนที่อาจารย์ของผมหายตัวไป ผมสงสัยว่าเขาจะไปตามหาตระกูลลี้ลับ แต่จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่มีข่าวอะไร ซึ่งหมายความว่าอาจารย์ของผมล้มเหลวแล้ว"

เย่เซิ่งเทียนขมวดคิ้วแต่ไม่พูดอะไร

เย่หลง เป็นคนที่แม้แต่กู่ชางหลงก็ยังชื่นชม แม้แต่เขาก็ล้มเหลว แล้วตนเองจะประสบความสำเร็จได้เหรอ?

เมื่อคิดถึงตรงนี้ เย่เซิ่งเทียนกล่าวเยาะเย้ย "อาจารย์คุณล้มเหลว ไม่ได้หมายความว่าผมต้องล้มเหลวด้วย ผมผ่านความเป็นความตายมามากมาย ฆ่าศัตรูที่ทรงพลังไปนับไม่ถ้วน แต่ผมยังคงมีชีวิตอยู่ ไม่มีอะไรต้องกังวล ถ้าไม่ตายก็สู้ต่อไป ถ้าตายก็ช่างมันเถอะ แต่ต่อให้ตาย ผมก็จะทำให้ฟ้าดินสั่นสะเทือน"

เจียงลั่วเสินจ้องมองเขาและกล่าวว่า "นายไม่เป็นห่วงภรรยากับลูกสาวของนายเหรอ?"

เย่เซิ่งเทียนยิ้มอย่างเกียจคร้าน "ผมเป็นคนที่ไม่เหลืออะไรอีกแล้ว ยังมีอะไรต้องกลัว ถ้าผมมีชีวิตอยู่ ผมต้องปกป้องคนรอบข้างอยู่แล้ว แต่ถ้าผมตายไปแล้ว เรื่องหลังจากนั้นก็ไม่ได้อยู่ในการควบคุมของผมอีกต่อไป แต่ก่อนที่ผมจะตาย พวกเขาก็ต้องเตรียมตัวตายเหมือนกัน"

เจียงลั่วเสินจ้องเย่เซิ่งเทียนเป็นเวลานาน ถึงได้กล่าวช้า ๆ ว่า "ช่างมันเถอะ ถ้าคุณไม่มีสติ คุณคงจะไม่สามารถมาถึงวันนี้ได้ เป็นเพราะโลกทัศน์ของผมแคบ ความจริงแล้วที่ผมมาหาคุณวันนี้ คำพูดเมื่อสักครู่เหล่านั้นเป็นเพียงคำพูดนอกเรื่องเท่านั้น เรื่องต่อไปที่ผมจะพูดกับนาย นายฟังให้ดีน่ะ"