Mars เจ้าสงครามครองโลก นิยาย บท 742

สวีหลางกัดฟันกรอดพูดว่า“แย่งนางในฝันของฉัน มันเท่ากับการสวมเขาให้กับผมต่อหน้าต่อตา นี่มันน่าโมโหกว่าการฆ่าพ่อผมอีก！พี่เปา ผมจะต้องจัดการมันให้ได้！ถ้าพี่เป็นพี่ใหญ่ของผม ต้องช่วยผมออกหน้านะครับ！”

เพี๊ยะ！

เปาจี้จู่ตบไปที่หน้าของสวีหลางฉาดใหญ่ แล้วถีบสวีหลางจนล้มหงาย แล้วสบถด่าว่า“มึงตาบอดรึไง คิดจะทำพี่เทียนของฉัน แกไปเอาความกล้ามาจากไหน？”

“อีกอย่างนะ แกเป็นถึงหนึ่งในกลุ่มเพลย์บอย กลับไม่อาศัยความสามารถของตัวเอง แต่ใช้วิธีการต่ำๆทะเลาะตบตี ทำให้กลุ่มลูกผี้มีเงินของฉันขายขี้หน้าจริงๆ！ฉันสอนแกแบบนี้หรอห้ะ？”

พูดจบ เปาจี้จู่ก็ถีบไปที่สวีหลางอีกหลายครั้ง แล้วสบถว่า“ไอ้หมาสวี เบิกตาหมาๆของแกขึ้นมาดูให้ดีๆซะ นี่คือพี่เทียนของฉัน เป็นคนที่ทำดีกับฉันมากกว่าพ่อฉันอีก ซึ่งสนิทกับฉันมากกว่าตาแก่ที่อยู่บ้านอีก พี่เทียนของฉันนิสัยดี ไม่ถือสาเอาความแก ไม่อย่างงั้นแกกลายเป็นคนตายไปนานแล้ว”

“นี่มันอะไรกัน ไอ้ถ่วงความเจริญ ทำให้กลุ่มเพลย์บอยของฉันเสียชื่อเสียง ถุ้ย ไอ้ขยะ นับตั้งแต่วันนี้ไป กูจะเตะมึงออกจากกลุ่ม”

พูดจบ เปาจี้จู่ก็หัวเราะอย่างร่าเริง“พี่เทียน จัดการแล้วครับ เห็นแก่ที่ผมช่วยไว้ให้ผมติดตามพี่ต่อไปเถอะนะครับ ผมไม่อยากกลับบ้านจริงๆ”

เย่เซิ่งเทียนถลึงตาใส่เขา เปาจี้จู่รีบใช้มือสองข้างปิดปากของตัวเองไว้ ในขณะเดียวกันก็เสียงเรอออกมา

เดิมทีกู่ชิงชิงอยากจะพูดอะไรบางอย่างกับเย่เซิ่งเทียน แต่เมื่อเห็นเย่เซิ่งเทียนกับเหย้ซูหลิงมีทีท่าสนิทสนมกัน เธอก็โกรธและไม่สนใจเย่เซิ่งเทียนทันที

แต่หลินเจียวเจียวถึงกลับงงเป็นไก่ตาแตก เปาจี้จู่เป็นคู่กัดของเธอตลอดกาล ก่อนหน้านี้ไอ้ลูกผู้ดีมีเงินคนนี้ยังเอาเรื่องฉาวของเปาเจิ้นแพร่ลงในโซเชียล จนทำให้เปาเจิ้นไม่นับลูกชายอย่างเขา โพสต์ประกาศตัดขาดความสัมพันธ์กับเขา

ตอนนี้กลับถูกเย่เซิ่งเทียนจัดการจนหมอบราบคาบ นี่มันเกิดอะไรขึ้น？

สวีหลางที่ถูกทำร้ายยิ่งงงเข้าไปใหญ่ เปาจี้จู่เป็นหัวหน้าของกลุ่มเพลย์บอย เป็นพี่ใหญ่ของเขา และเปฌนคนที่เขาเคารพนับถือมากที่สุด เพราะเปาจี้จู่ทำกลุ่มเพลย์บอยให้เป็นธุรกิจอย่างหนึ่ง

อีกทั้งยังสร้างกลุ่มเพลย์บอยด้วย เขาเป็นศูนย์กลางของสมาชิก

เดิมทียังคิดอยากให้พี่ใหญ่ของของเขาออกหน้า แต่กลับคิดไม่ถึงว่าพี่ใหญ่ของเขาจะ สนิทสนมกับเย่เซิ่งเทียนมากกว่าเปาเจิ้นพ่อของเขาอีก ก็เหลือแค่คำนับให้แล้ว！

สิ่งนี้ทำให้เขารู้สึกราวกับฝันไปเลย

ตกลงเย่เซิ่งเทียนเป็นใครมาจากไหน ทำไมถึงเป็นใหญ่กว่าพี่ใหญ่ของเขา！

สวีหลางไม่กล้าคิดต่อไป แม้แต่คนอย่างเปาจี้จู่ก็ไม่กล้าล่วงเกิน เขาจะกล้าล่วงเกินได้ยังไงล่ะ จึงรีบกล่าวว่า“พี่เปาครับ ผมผิดไปแล้ว ผมขอโทษพี่เทียนด้วยครับ ปล่อยผมไปเถอะ”

“พี่เทียน จะจัดการกับเขายังไงดีครับ？”

สายตาของเปาจี้จู่มองไปที่สวีหลางอย่างไม่เป็นมิตร สวีหลางตกใจจนฉี่รดกางเกง

เย่เซิ่งเทียนกลอกตาใส่เพลย์บอยอย่างหมดคำพูด เดิมทีเขาไม่คิดจะทำอะไรสวีหลางอยู่แล้ว“นายดูเอาเองเถอะ”

พูดจบก็ลากเหย้ซูหลิงออกจากที่นั่น

เมื่อเดินไปยังมุมที่สงบ เย่เซิ่งเทียนก็บีบลำคอของเหย้ซูหลิง แล้วผลักเธอประชิดกำแพง พลางกล่าวด้วยความอาฆาต“เหย้ซูหลิง ฉันจะพูดเป็นครั้งสุดท้าย อย่าท้าทายความอดทนของฉัน！ตอนนี้ รับบอกเรื่องของแม่ฉันมาซะ ไม่อย่างนั้น อย่าหาว่าฉันไม่เห็นแก่ความสัมพันธ์ของเพื่อนเก่า”

“อ่ะๆๆ ฉันบอกก็ได้พอใจรึยัง ฉันเจ็บจะตายอยู่แล้วเนี่ย”

เหย้ซูหลิงแทบร้องไห้ แต่เย่เซิ่งเทียนกลับไม่ใช่น้ำตาจระเข้ของเธอ

เหย้ซูหลิงหยิบแฟลชไดรฟ์ออกมา“สิ่งที่นายต้องการฉันจัดการเอามันไว้ในนี้ทั้งหมดแล้ว อยู่ในแฟลชไดรฟ์ ไอ้คนใจดำ ทำกับฉันโหดขนาดนี้！”

ตอนนี้ลักษณะท่าทางของพวกเขา เมื่อมองจากด้านหลัง ดูกะหนุงกะหนิงกันมาก

ประกอบกับไฟมืดสลัว ทำให้คนเกิดความคิดต่างๆนานาได้

“อะแฮ่ม คะ คุณเย่……”

ในเวลานี้เอง จู่ๆเสียงของหลี่เสี่ยวปิงก็ดังขึ้น

เย่เซิ่งเทียนตกตะลึง เขารีบหันออกไป

หวางซี หลี่เสี่ยวปิง หลันรั่วรั่วยืนอยู่ด้านหลังไม่ไกลกันนัก