Mars เจ้าสงครามครองโลก นิยาย บท 743

“พี่เทียน พะ พี่ทำแบบนี้ได้ยังไง”

หลันรั่วรั่วชี้ไปยังเย่เซิ่งเทียนกับเหย้ซูหลิง ด้วยความโกรธ

เย่เซิ่งเทียนไม่รู้จะพูดอะไร“มันไม่ใช่อย่างที่เธอคิดนะ อย่าเข้าใจผิด ฉันกับยัยนี่ไม่ได้มีอะไรกันนะ ซีเอ๋อร์ ผมเป็นคนยังไงคุณไม่รู้หรอ？”

หวางซีหัวเราะอย่างเย้ยหยัน“คนเรารู้หน้าไม่รู้ใจ อีกอย่างนายจะทำอะไรมันเกี่ยวอะไรกับฉัน？เราหย่ากันแล้ว นายจะรักใครคบกับใคร มันเป็นอิสระของนาย ไม่ต้องอธิบายให้ฉันฟังหรอก”

หลี่เสี่ยวปิงรีบกล่าวว่า“พี่ซีคะ รั่วรั่ว พวกพี่ต้องเข้าใจผิดแน่เลย คุณเย่ไม่ใช่คนแบบนั้นนะคะ คุณเย่น่ะ ต้องมีความลำบากอะไรแน่？”

เธอกำลังให้เย่เซิ่งเทียนอธิบายให้ชัดเจน ไม่อย่างงั้นจะยิ่งเข้าใจผิดกันไปใหญ่

เย่เซิ่งเทียนมองหลี่เสี่ยวปิงอย่างซาบซึ้ง แล้วรีบเดินไปข้างหน้าของหวางซี พลางกล่าวอย่างจริงจังว่า“ซีเอ๋อร์ เมื่อก่อนผมเป็นยังไงตอนนี้ก็ยังคงเป็นอย่างนั้น เพียงแต่มีบางอย่างที่ตอนนี้ผมยังบอกคุณไม่ได้ เรื่องมันซับซ้อนเกินไป มันมีความเกี่ยวข้องกับแม่ของผม ซีเอ๋อร์ ไม่ว่าคุณจะเชื่อหรือไม่ ผมไม่เคยทำเรื่องแบบนี้”

หวางซีกัดฟันกรอดพูดว่า“หรือถ้าฉันเชื่อคุณแล้ว เรื่องพวกนี้จะไม่เคยเกิดขึ้นงั้นหรอ？”

เย่เซิ่งเทียนพูดอะไรไม่ออก

เรื่องระหว่างเขากับหลี่เย็นหราน ยังอธิบายไม่ชัดเจน

เหย้ซูหลิงที่อยู่ด้านหลังเผยให้เห็นแววตาเจ้าเล่ห์ ดูเหมือนเกมนี้เธอจะชนะแล้วสินะ เพียงแต่ว่าวันนั้นคนที่มีความสัมพันธ์กับเย่เซิ่งเทียนจริงๆ ก็คือเหย้ซูหลิงเธอเอง ไม่ใช่หลี่เย็นหราน

อีกทั้ง ครั้งแรกของหลี่เย็นหรานถึงแม้จะหายไปในเวลาเดียวกัน แต่ไม่ได้ให้เย่เซิ่งเทียนอย่างที่คิด

ดังนั้น เพียงแค่ตนไม่พูดเท่านั้น ความเข้าใจผิดระหว่างพวกเขาอย่าคิดที่จะอธิบายให้เข้าใจเลย

เมื่อคิดถึงตรงนี้ มุมปากของเหย้ซูหลิงก็เผยให้เห็นรอยยิ้มราวกับสุนัขจิ้งจอก แต่เธอกลับพูดด้วยสีหน้ารู้สึกผิด“คุณคงเป็นคุณหวางซีสินะ？ฉันต้องขอโทษจริงๆนะคะ ฉันไม่รู้ว่าคุณเป็นภรรยาเก่าของเซิ่งเทียน ทุกอย่างเกิดจากความเข้าใจผิดค่ะ เมื่อสักครู่ฉันแค่เอาแฟลชไดรฟ์ให้เซิ่งเทียนเองค่ะ”

“หุบปากเดี๋ยวนี้นะ！”

เย่เซิ่งเทียนหันไปตะคอกใส่เหย้ซูหลิง เดิมทีไม่สามารถอธิบายได้อยู่แล้ว เห็นได้ชัดว่าเหย้ซูหลิงตั้งใจปั่นป่วน

ผู้หญิงคนนี้ ร้ายกาจจริงๆ！

หวางซีหัวเราะเยาะ“ใช่แล้ว ฉันเห็นแก่ตัวเกินไป ฉันไม่คู่ควรกับคุณ คุณเป็นใคร เป็นเทพเจ้า ฉันเป็นแค่ผู้หญิงสามัญชนธรรมดาทั่วไป”

เย่เซิ่งเทียนอึ้ง“ซีเอ๋อร์ คะ คุณรู้แล้ว？”

หวางซีพูดอย่างเย็นชา“ในงานแต่งวันนั้นฉันก็เดาออกแล้ว นายคิดว่าฉันโง่งั้นหรอ？ฉันเป็นคนโง่จริงๆนั่นแหละ ทั้งๆที่รู้ว่าไม่ควรกับนาย แต่ก็ยังพูดปลอบใจตัวเองตลอด เชื่อคำลวงหลอกของนาย แถมยังทำเป็นไม่รู้ตัวตนที่แท้จริงของนายอีก ช่วยนายปิดบังตัวตน……เหอะๆ เย่เซิ่งเทียน นายกลัวว่าฉันจะรู้ตัวตนของนายแล้วทำให้นายเดือดร้อนไปด้วยไม่ใช่หรอ？สมน้ำหน้าตระกูลหวาง ฉันยอมรับแล้ว พวกเขาสมควรแล้ว ถูกล้างบางถือว่าเป็นเรื่องที่สมควรแล้ว”

“แต่ตระกูลหลี่ล่ะ？นายจงใจปิดบังตัวเองเพื่ออะไร？ถ้านายไม่ปิดบังตัวตน ตระกูลหลี่จะเปลี่ยนเป็นน่าเวทนาแบบนี้หรอ？เย่เซิ่งเทียน นายเห็นแก่ตัวเกินไปแล้ว นายเห็นแก่ตัวจริงๆ！”