มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 102

"สูงมากเลยเหรอ? ต่างจากผู้จัดการคนก่อน ๆ มากไหม? เธอไม่ได้รับเงินเดือน เดือนละแสนหรอกหรือ ถ้ารวมกับสวัสดิการต่าง ๆ เธอน่าจะได้เงินทั้งหมดประมาณหนึ่งแสนเจ็ดหมื่นเหรียญใช่ไหม?"

ซอนย่าขมวดคิ้วขมวด เธอแปลกใจนิดหน่อย

“ฉันได้ยินมาว่าแตกต่างกัน ถ้าฉันจำไม่ผิด เงินเดือนของเธอคือเดือนละหนึ่งล้านเหรียญ และโบนัสประจําปี!"

ฟิลิเซีย พนักงานหญิงบอกว่า "ฉันไม่รู้ว่าทําไมเธอถึงได้เงินเดือนสูงขนาดนี้ คุณไม่คิดอย่างนั้นหรือ? ฉันเข้าใจว่า เพราะเธอเป็นญาติของตระกูลเดรคหรือเปล่า แต่เธอไม่ใช่! ฉันคิดว่าเธอได้รับแต่งตั้งให้เป็นผู้จัดการก็เพียงพอแล้ว ไม่จําเป็นต้องให้เงินเดือนสูงขนาดนั้น!"

ซอนย่าเริ่มเครียดเมื่อคิดเรื่องนี้ขึ้นมา ถ้าเธอเป็นผู้จัดการ เธอจะได้เงินเดือนสูงขนาดนั้นเลยเหรอ? หรือเพราะเธอคือญาติห่าง ๆ ของตระกูลเดรค?

คิดเพียงว่าเธอได้รับแต่งตั้งให้เป็นผู้จัดการ เซเลน่าก็ไม่เข้าร่วมกับบริษัท เธอไม่สามารถสงบสติอารมณ์ได้ตลอดทั้งช่วงบ่าย

ใกล้ได้เวลาเลิกงานแล้ว เซเลน่าก็เดินออกจากห้องทำงานเช่นเดียวกัน

"ทุกคนวันนี้เป็นวันแรกของฉันที่ทํางานในบริษัท เพื่อที่จะกระชับมิตรภาพของเรา ฉันได้วางแผนที่จะพาทุกคนออกไปทานอาหารค่ำในคืนนี้ หัวหน้างานซอนย่าได้แจ้งทุกคนแล้วหรือยัง?"

เซเลน่าถามอย่างอารมณ์ดีหลังจากเดินออกมาจากประตู

มีพนักงานไม่มากประมาณยี่สิบถึงสามสิบคน เธอคาดว่าอย่างน้อยมันก็ต้องเสียเงินไปหลายพันเหรียญ

ถึงแม้ว่าจะเป็นเรื่องที่น่าวิตกสําหรับเซเลน่า ที่อยู่ในความยากจนมาตลอดห้าปี เธอคิดว่าไม่ใช่เรื่องใหญ่เมื่อเธอนึกถึงรายได้ต่อเดือนของเธอถึงหลักล้านเหรียญ

"ขอบคุณผู้จัดการ คุณใจดีกับพวกเรามาก ฉันไม่เคยไปที่โรงแรมหกดาวสักครั้งในชีวิตของฉัน!"

พนักงานหญิงรู้สึกตื่นเต้นมาก เธอกล่าวว่า "ไม่คาดคิดเลยว่านี่เป็นครั้งแรกของฉันกับผู้จัดการ!"

“พระเจ้า เธอมีลูกแล้ว นี่เป็นครั้งแรกของเธอได้อย่างไร"

พนักงานชายข้าง ๆ เธอพูดติดตลก "ฉันหมายถึงครั้งแรกที่โรงแรมหกดาว คิดลามกไปได้ อีกอย่างผู้จัดการก็ไม่ใช่ผู้ขายสักหน่อย!”

พนักงานหญิงยิ้มอย่างอารมณ์ดีและบอกว่า "ฉันแค่ตื่นเต้น แค่คิดว่าเราจะไปคาราโอเกะที่ เคทีวีระดับไฮเอนด์ หลังอาหารเย็นนี้ก็เท่านั้น!"

“โรงแรมหกดาว? เคทีวีระดับไฮเอนด์?"

เซเลน่ายานคิ้วขึ้นเมื่อได้ยินแบบนั้น เธอบอกซอนย่าให้แจ้งทุกคนให้เลิกงานก่อนเวลา แทนที่จะทํางานล่วงเวลา

แต่ดูเหมือนว่า ซอนย่าเจตนาที่จะบอกทุกคนเพื่อจะได้ไปเที่ยวกลางคืนอย่างฟุ่มเฟือย

"ใช่ คุณไม่ได้ให้หัวหน้าบอกทุกคนเกี่ยวกับเรื่องนี้หรอกหรือ?"

พนักงานที่มีอายุมากกว่าที่มีผมสีเทาเล็กน้อยขมวดคิ้ว "ไม่ใช่เหรอ?"

ซอนย่าที่ยืนอยู่ข้าง ๆ กำลังยิ้มแย้ม เธอตื่นเต้นอยากที่จะรู้ว่าเซเลน่าอยากจะทําเรื่องนี้อย่างไร

ถ้าเธออ้างว่ามันเป็นความผิดพลาด ทุกคนจะรู้สึกผิดหวัง และรู้สึกว่าเซเลน่านั้นหลอกพวกเขา พวกเขาจะไม่ให้ความร่วมมือกับเธออย่างดีในอนาคตในที่ทํางาน

นอกจากนี้นั่นจะเป็นความประทับใจครั้งแรกของเธอสําหรับทุกคน ความประทับใจแรกเป็นสิ่งสําคัญเสมอ

เซเลน่าไม่ได้ไร้เดียงสา เธอจ้องมองไปที่ซอนย่า และเธอรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ดูเหมือนว่าจะมีบางคนจะไม่ค่อยยินดีกับการที่เธอเป็นผู้จัดการ

"จองห้องส่วนตัวเรียบร้อยแล้วหรือยัง?"

เซเลน่าถามอีกฝ่ายอย่างงงๆ