มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 102

"สูงมากเลยเหรอ? ต่างจากผู้จัดการคนก่อน ๆ มากไหม? เธอไม่ได้รับเงินเดือน เดือนละแสนหรอกหรือ ถ้ารวมกับสวัสดิการต่าง ๆ เธอน่าจะได้เงินทั้งหมดประมาณหนึ่งแสนเจ็ดหมื่นเหรียญใช่ไหม?"

ซอนย่าขมวดคิ้วขมวด เธอแปลกใจนิดหน่อย

“ฉันได้ยินมาว่าแตกต่างกัน ถ้าฉันจำไม่ผิด เงินเดือนของเธอคือเดือนละหนึ่งล้านเหรียญ และโบนัสประจําปี!"

ฟิลิเซีย พนักงานหญิงบอกว่า "ฉันไม่รู้ว่าทําไมเธอถึงได้เงินเดือนสูงขนาดนี้ คุณไม่คิดอย่างนั้นหรือ? ฉันเข้าใจว่า เพราะเธอเป็นญาติของตระกูลเดรคหรือเปล่า แต่เธอไม่ใช่! ฉันคิดว่าเธอได้รับแต่งตั้งให้เป็นผู้จัดการก็เพียงพอแล้ว ไม่จําเป็นต้องให้เงินเดือนสูงขนาดนั้น!"

ซอนย่าเริ่มเครียดเมื่อคิดเรื่องนี้ขึ้นมา ถ้าเธอเป็นผู้จัดการ เธอจะได้เงินเดือนสูงขนาดนั้นเลยเหรอ? หรือเพราะเธอคือญาติห่าง ๆ ของตระกูลเดรค?

คิดเพียงว่าเธอได้รับแต่งตั้งให้เป็นผู้จัดการ เซเลน่าก็ไม่เข้าร่วมกับบริษัท เธอไม่สามารถสงบสติอารมณ์ได้ตลอดทั้งช่วงบ่าย

ใกล้ได้เวลาเลิกงานแล้ว เซเลน่าก็เดินออกจากห้องทำงานเช่นเดียวกัน

"ทุกคนวันนี้เป็นวันแรกของฉันที่ทํางานในบริษัท เพื่อที่จะกระชับมิตรภาพของเรา ฉันได้วางแผนที่จะพาทุกคนออกไปทานอาหารค่ำในคืนนี้ หัวหน้างานซอนย่าได้แจ้งทุกคนแล้วหรือยัง?"

เซเลน่าถามอย่างอารมณ์ดีหลังจากเดินออกมาจากประตู

มีพนักงานไม่มากประมาณยี่สิบถึงสามสิบคน เธอคาดว่าอย่างน้อยมันก็ต้องเสียเงินไปหลายพันเหรียญ

ถึงแม้ว่าจะเป็นเรื่องที่น่าวิตกสําหรับเซเลน่า ที่อยู่ในความยากจนมาตลอดห้าปี เธอคิดว่าไม่ใช่เรื่องใหญ่เมื่อเธอนึกถึงรายได้ต่อเดือนของเธอถึงหลักล้านเหรียญ

"ขอบคุณผู้จัดการ คุณใจดีกับพวกเรามาก ฉันไม่เคยไปที่โรงแรมหกดาวสักครั้งในชีวิตของฉัน!"

พนักงานหญิงรู้สึกตื่นเต้นมาก เธอกล่าวว่า "ไม่คาดคิดเลยว่านี่เป็นครั้งแรกของฉันกับผู้จัดการ!"