มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1048

“ตามคำที่ว่า คนที่รู้ทั้งพละกำลังของตัวเองและของศัตรู จะไม่มีใครเอาชนะได้! เฟนด์เพิ่งจะมาเมื่อวานนี้ เราไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับเขา ทักษะการต่อสู้ของเขาเป็นยังไง ท่าไม้ตายของเขาคืออะไร เขาแข็งแกร่งมากพอที่จะท้าทายคนที่แข็งแกร่งกว่ารึเปล่า อะไรแบบนี้ เราไม่รู้เรื่องพื้นฐานอะไรของเขาเลยสักนิด!”

ลีอาระมัดระวังตัวมากกว่าคนอื่น ๆ ในตระกูลวู๊ดถึงสองเท่า หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง เธอก็โพล่งออกมาว่า “นายท่านวู๊ดกล้าจัดงานแข่งขันขึ้นมาอย่างทันควัน เขาไม่มีเวลาให้เฟนด์ฝึก หรือเตรียมตัวด้วยซ้ำ อาจจะเป็นไปได้รึเปล่า ว่านายท่านวู๊ดเชื่อในตัวเฟนด์?”

“เหอะ? เชื่อใจในเขาอะนะ?”

ฮัดสันเย้ยหยัน “ไอ้ขอทานนั่นมาจากโลกข้างนอก ใครจะรู้ล่ะว่ามันไปซุกหัวนอนที่ไหน ไปเรียนศิลปะการต่อสู้มาจากไหน? ถึงมันจะมีประสบการณ์ แต่เอาจริง ๆ มันได้อะไรมาจากโลกข้างนอกบ้างล่ะ? มีพลังและความแข็งแกร่งอะไรมาสู้กับพวกเราได้บ้าง?”

ฮัดสันหยุดคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนเขาจะพูดต่อ “ฉันมั่นใจเลยนะ ถ้าทักษะการต่อสู้ของเราและเขาอยู่ในระดับเดียวกัน เราก็เอาชนะเขาได้ง่าย ๆ พวกเราคนใดคนนึงคงเอาชนะเขาสิบคนได้ เพราะเทคนิคการต่อสู้ของเขา และการควบคุมพลังฉีคงไม่เก่งเท่าพวกเราแน่! เพราะงั้น เขาสู้พวกเราไม่ได้อยู่แล้ว”

มาร์ตินเห็นด้วยกับฮัดสัน เขาพูด “ฉันเห็นด้วยกับสิ่งที่ฮัดสันพูดนะ คงเป็นเรื่องปาฏิหาริย์แล้วล่ะ ถ้าคนเหลือขอจะมีทักษะการต่อสู้ถึงขั้นปรมาจารย์ขนาดนั้น นอกจากนี้แล้ว ถ้าเขาไม่ได้เป็นปรมาจารย์ อย่างมากที่สุดก็เป็นนักสู้ระดับอาวุโส! ไม่ใช่ระดับกึ่งเทพแน่!”

“นายมั่นใจเกินไปรึเปล่า?”

ฮัดสันเยาะเย้ยคำพูดเด็ก ๆ ของมาร์ติน

“ฮึ่ม!”