มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 1196

เฟนด์มองทั้งสอง เขายิ้มอ่อน ๆ อย่างอ่อนโยน และค่อย ๆ เดินไปหาแม่และลูกสาว

เมื่อทั้งสองได้เห็นเฟนด์เดินไปหา หัวใจก็กระโดดเข้าไปในลำคอ

"ค-คุณจะทำอะไร?"

หญิงวัยกลางคนกัดฟัน ร่างของเธอขยับเข้าใกล้ลูกสาวมากขึ้นโดยสัญชาตญาณพยายาม พยายามปกป้องลูกจากเฟนด์

"คุณ-คุณไม่ใช่คนของตระกูลวู๊ดนี่! คุณเป็นใคร? ต้องการอะไรจากเรา?" เธอถามด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ "ตราบใดที่ปล่อยแม่ของฉันไป ฉันก็จะเต็มใจที่จะ..." เธอเสริม

หญิงสาวกัดฟันและเสนอ

เฟนด์พูดไม่ออก เขาประกาศแล้วว่าเขามาจากตระกูลวู๊ด สองคนนี้ก็ยังคิดว่าเขาเป็นคนเลวแบบพวกนั้นเหรอ?

"ไม่ต้องห่วงนะ ฉันไม่ใช่คนเลว!"

เฟนด์หัวเราะอย่างขมขื่น พยายามอธิบาย

"ไอ้หนุ่ม แกไปทำอะไรกับผู้หญิงทั้งสอง?"

ที่ไม่เป็นอย่างที่เฟนด์หวังไว้คือเสียงดังไปถึงผู้ชายจากหมู่บ้านใกล้ ๆ นี้

เมื่อทั้งสามได้ยินเสียงกระทบกระทั่งพวกเขาก็รีบวิ่งเข้า ทันทีที่เดินไปถึงที่เกิดเหตุ พวกเขาก็เห็นภาพเฟนด์กำลังเดินไปหาผู้หญิงสองคนบนพื้น หนึ่งในสามคนนั้น พวกชายวัยกลางคนตะโกนใส่เฟนด์อย่างโกรธอื่น

"นั่นมันมูนกับป้าทิวลิปนี่!"

ชายหนุ่มทั้งสามสังเกตว่าเฟนด์ถือดาบไว้ในมือ จากนั้นเขาก็รีบพลิกมือชักดาบออกมา เขาชี้และขู่เฟนด์ว่า "ไอ้เหลือขอ เราคือคนของตระกูลวู๊ด! แกกล้าดียังไงมาโจมตีพวกเขา รนหาที่ตายเหรอ?"

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน