มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 141

อีวานมองไปรอบ ๆ เขาพูดไปเดินไปหลังจากนั้นไม่นั้น เขาก็เห็นห้องทำงานของผู้จัดการ

“คุณ... นายน้อยเทย์เลอร์ ขอฉันแจ้งกับผู้จัดการของฉันก่อนนะคะ!” ซอนย่าเข้าใจและบอกกับเขา

"ไม่จําเป็นหรอก ผมเจอแล้ว นี่ไม่ใช่ห้องทํางานผู้จัดการเหรอ? สาวสวย คุณจัดการเรื่องของตัวเองก็พอ ๆ นะ ผมจะเข้าไปเอง!"

อีวานยิ้มและหันมาสั่งบอดี้การ์ดของเขาว่า "รอฉันที่ประตู!"

พอพูดจบ เขาก็ผลักประตูเข้าไปแล้วปิดประตู และล็อคประตูทันที

"ทําไมไม่เคาะประตูล่ะ" เซเลน่ากําลังยุ่งอยู่กับงาน ในขณะที่ก้มหัวถาม เธอแปลกใจเมื่อเงยหน้าขึ้น "อีวาน เทเลอร์ ทําไมนายมาอยู่ที่นี่?"

เซเลน่าไม่ได้มีความรู้สึกอะไรเป็นพอเศษกับอีวาน หลายปีก่อน เมื่อคุณปู่ไล่ครอบครัวของเธอออกจากตระกูลเทย์เลอร์ เขาโกรธและกังวลกับชื่อเสียงของตระกูลเทย์เลอร์

เซเลน่าไม่ได้โทษปู่ของเธอเกี่ยวกับเรื่องนี้ นายใหญ่ได้บอกเธอลับหลังว่า เมื่อเธอตัดสินใจทำแท้งลูกแล้ว เธอก็สามารถกลับไปอยู่บ้านเทย์เลอร์ได้ทันที

แต่มันเป็นเพราะเธอดื้อดึงและตั้งใจที่จะมีลูก ถึงยังไงมันก็เป็นชีวิตของลูกเธอเอง เด็กนั่นบริสุทธิ์!

นายใหญ่ไล่ครอบครัวของเธอออกจากบ้านเทย์เลอร์แล้ว แต่ยังไม่จบแค่นั้น บางบริษัทไม่กล้าจ้างเซเลน่าซึ่งทั้งหมดเป็นเพราะอีวาน ในตอนนี้เขายืนอยู่ต่อหน้าเธอ

"ฮ่า ๆ ฮ่า ๆ ฉันมาหาลูกพี่ลูกน้องของตัวเองโดยไม่มีเหตุผลไม่ได้หรือไง?” อีวานหัวเราะ เขาสำรวจการออกแบบของออฟฟิศ “หืม... ดูดีนี่ ออฟฟิศนี้ใหญ่โต การออกแบบก็สวยงามดี!”

“ฉันกำลังทำงานอยู่ ถ้านายไม่มีธุรกิจอะไรที่นี่ก็ออกไปซะ อย่าให้ฉันต้องเรียน รปภ.มาไล่นายออกไป มันจะทำให้นายต้องลำบาก” เซเลน่ามีสีหน้าเยือกเย็น ในขณะที่เธอนั่งอยู่บนเก้าอี้

"เฮ้ ลูกพี่ลูกน้อง เธอกำลังพูดเรื่องอะไรกัน เราเป็นครอบครัวเดียวกัน ฉันเป็นญาติของเธอ สมัยเด็ก ๆ เรายังเล่นด้วยกันบ่อย ๆ เธอจําได้ไหม?"

อีวานหงายการ์ดความสัมพันธ์ของครอบครัวออกมา แล้วพูดว่า "โอเค ๆ ฉันจะไม่พูดอ้อมค้อมล่ะนะ บริษัทของเธอดูแลโครงการย่ายระดับไฮเอนด์ของอสังหาริมทรัพย์ ใช่ไหม? เธอรู้ว่าครอบครัวเทย์เลอร์ ทําธุรกิจเกี่ยวกับสิ่งก่อสร้าง ฉันจึงหวังว่าเราจะร่วมมือกันในอนาคต เพื่อครอบครัวเทย์เลอร์!"

อีวานยิ้มด้วยความมั่นใจแล้วพูดต่อไปว่า "ฉันเชื่อว่า ในฐานะลูกพี่ลูกน้อง เธอคงจะไม่ปฏิเสธใช่หรือไม่?" จะว่าไปแล้ว ถ้าเราสามารถทํางานร่วมกันได้ด้วยดี เราก็จะสามารถช่วยครอบครัวเทย์เลอร์สร้างครอบครัวชนชั้นสูงระดับสองในอาณาเขตกลางได้!"

เซเลน่าถึงกับพูดไม่ออก ใบหน้าของเธอถมึงทึงทันที "บริษัทอสังหาริมทรัพย์ของเรา เพิ่งจะได้ที่ดินผืนนี้มาไม่กี่วันเอง นายต้องมีแหล่งข้อมูลที่น่าเชื่อถือได้ นายถึงได้รู้เรื่องเร็วขนาดนี้!”

"เฮ้ ลูกพี่ลูกน้อง ฟังฉันนะ ฉันมั่นใจว่าไม่ใช่ฉันคนเดียว ที่มาหาเธอในช่วงสองถึงสามวันนี้ ครอบครัวอื่นที่ทําเกี่ยววัสดุก่อสร้างก็จะมาเหมือนกัน! “อีวานยิ้มและพูดต่อไปว่า "แต่ฉันเชื่อว่า พวกเขาส่วนใหญ่จะมาและจากไปอย่างไร้ประโยชน์!”

"ฮ่า ๆ นายมั่นใจมากว่านายจะไม่ออกไปจากที่นี่โดยที่ไม่เปล่าประโยชน์อย่างนั้นเหรอ?” เซเลน่าหัวเราะก่อนที่จะพูดว่า “ฉันคิดว่านายคงยังคิดเรื่องนี้มากไม่ดีมากพอ เมื่อวานก่อนที่นายเมา พ่อและปู่ของนาย รู้ว่าฉันทำงานให้กับตระกูลเดรค พวกเขาถึงกับเตือนฉันให้อดทน และให้ความเป็นธรรมกับความร่วมมือระหว่างเทย์เลอร์กับตระกูลเดรค พวกเขากลัวว่าเรื่องนี้จะทำให้คนรังเกียจ พวกเขาถึงได้ขอให้ฉันทำงานที่นี่งานมั่นคงก่อนแล้วถึงค่อยคิดถึงเรื่องนั้น!”

เซเลน่ายิ้มอย่างเย็นชา และพูดต่อไปว่า "นายรู้ว่าฉันได้มาเป็นผู้จัดการฝ่ายจัดซื้อที่นี่ นายควรเลิกเสแสร้งได้แล้ว นายอยากได้โครงการใหญ่นี้ เพื่อรักษาตำแหน่งของนายในสายตานายใหญ่และครอบครัวเทย์เลอร์ ใช่ไหม? เสียดายที่ครั้งนี้เราคงไม่มีโอกาสได้ทำงานร่วมกัน!”

“ฮ่า ฮ่า!” อีวานหัวเราะ " เซเลน่า เธอพูดถูก ฉันอยากทําให้สถานะของฉันมั่นคงในครอบครัวเทย์เลอร์" จะว่าไป ฉันจะรับมรดกจากตระกูลเทย์เลอร์ ซึ่งมันไม่เกี่ยวอะไรกับเธอเลย คุณผู้หญิง ฉันอยากจะคุยเรื่องโครงการใหญ่นี้!!"..

อีวานหยุดและพูดต่อไปว่า "แต่คราวนี้เธอเดาผิด คุณปู่บอกให้ฉันมา! เธอคงจะไม่ขัดคําสั่งเขาใช่ไหม? เธอคงจะหมิ่นเกียรติครอบครัวเทย์เลอร์ถูกต้องไหม?"