มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 488

เพื่อที่จะไม่โดนดูถูก และถูกมองว่าต่ำต้อยว่า อีวานไม่สนใจปัญหาเรื่องเงินอีกต่อ ในหัวของเขาคิดถึงแต่ภาพลักษณ์และชื่อเสียงของตัวเอง เขาจะยอมเสียหน้าไม่ได้

อย่างไรก็ตาม ในฐานะนายน้อยของตระกูลเทย์เลอร์ การรับรู้ว่าเขาเหนือกว่า และดีกว่าไอ้ลูกเขยที่ไร้ประโยชน์นั้น เป็นเรื่องธรรมชาติ สถานะของเขา ความร่ำรวยของเขาและชื่อเสียงของเขา ดีมากกว่าเมื่อเทียบกับเฟนด์

ไม่มีทางที่เขาจะยอมคุกเข่าต่อหน้าเฟนด์ แล้วขัดรองเท้าให้เด็ดขาด

นอกจากนี้แล้ว ตอนนี้นายน้อยคลาร์กได้เข้ามาสนับสนุนเรื่องเงิน เขาเพียงแค่ต้องยอมเสนอราคาไปที่ 60 ล้านเหรียญ เท่านั้นเอง!

“นายน้อยคลาร์ก นายนี่น่าทึ่งจริง ๆ ที่ประมูลในราคาที่สูงขึ้นอีก!”

“แน่นอน! นายน้อยแห่งตระกูลคลาร์ก จะยอมแพ้ไอ้ลูกเขยไร้ประโยชน์ที่ถูกเก็บมาเลี้ยงได้ยังไงกันล่ะ?”

“ฉันได้ยินมาว่าเฟนด์เป็นบอดี้การ์ดให้กับตระกูลเดรค และเงินเดือนเดือนหนึ่งของเขาก็ค่อนข้างสูงเลยล่ะ ฉันไม่แน่ใจนะว่าใช่ตระกูลเดรคหรือเปล่า ที่ให้เขายืมเงินจำนวนเยอะขนาดนี้ หรือบางที พวกเขาอาจจะจ่ายเงินเดือนล่วงหน้าให้เขาก็ได้!”

“เงินเดือนสูงมากอย่างงั้นเหรอ? หืม! มันจะสูงถึงขนาดไหนเชียวล่ะ? อย่างไรก็ตาม เขามันก็แค่บอดี้การ์ดตัวน้อยคนนึง”

“เขาได้เงินเดือนเดือนละยี่สิบล้านเลยนะ ไม่เยอะเหรอ?”

เหล่าฝูงชนต่างก็พากันพูดเรื่องของเฟนด์อย่างแข็งขัน

เฟนด์ขมวดคิ้ว สิ่งที่เขาแทบจะไม่แคร์เลยก็คือเรื่องเงิน สิ่งเดียวที่เขาสนใจตอนนี้คือ สมองโง่ ๆ ของอีวานกำลังคิดอะไรอยู่กันแน่ ถ้าอีวานไม่ได้โง่ แล้วทำไมเขาถึงยังประมูลในราคาที่สูงขึ้นอีกจนถึงตอนนี้ล่ะ?

“เป็นอะไรไป? แกหยุดทำไมล่ะ? ฮ่าฮ่า! แกเริ่มกลัวงั้นเหรอ? หรือว่าแกเพิ่งจะนึกขึ้นได้ ว่าแกน่ะมันอ่อนแอและไร้ความหมายขนาดไหน? คุกเข่าแล้วขัดรองเท้าของฉันซะ!”

อีวานคิดว่าในที่สุดเขาก็ชนะการพนัน หลังจากที่เฟนด์หยุดเสนอราคาเพิ่มอย่างรวดเร็วเหมือนตอนก่อนหน้านี้ เขาคาดว่าเฟนด์ได้ขอเงินล่วงหน้ามาเพียงแค่สี่เดือน และเงิน 70 ล้านก็ถึงขีดจำกัดของเฟนด์แล้ว ถ้าเฟนด์ดันทุรังจะเสนอราคาเพิ่ม เขาอาจจะไม่มีเงินคืนอีวานก็ได้ ดังนั้น เฟนด์กล้าจ่ายเพียงแค่ 70 ล้านเท่านั้น และชัยชนะก็เป็นของอีวานในตอนนี้

“เฮ้อ งั้น แปดสิบล้าน!”

เฟนด์ถอนหายใจยาว ๆ ออกมาอย่างแรง ๆ ก่อนที่จะเสนอราคาอีกครั้ง ก่อนจะพูดเสริมว่า “อีวาน เทย์เลอร์ ถึงตานายแล้ว!”

“แปดสิบล้านอย่างงั้นเหรอ?”

“แปดสิบห้าล้าน!”

เฟนด์ยิ้มอย่างนุ่มนวลแล้วเยาะเย้ย “นายน้อยเทย์เลอร์ อย่าขี้ขลาดไปหน่อยเลย! เงินนายจะหมดแล้วเหรอ? เพราะงั้นนายถึงเพิ่มเงินครั้งละหนึ่งล้าน อย่างช้า ๆ สินะ? ทำไมนายไม่ใช้เงินของตระกูลเทย์เลอร์ทั้งหมดแล้วทุ่มมาเลยทีเดียวล่ะ? นายน่าจะทำอย่างงั้นนะ แล้วฉันจะยอมรับความผ่ายแพ้เอง”

ความโมโหก่อขึ้นในใจของอีวาน ราวกับกระแสน้ำที่พัดอย่างรุนแรง เขาไม่ใช่คนโง่ ทุก ๆ เพนนี ทรัพย์สิน และที่ดินทั้งหมดที่ตระกูลเทย์เลอร์มี อาจจะเป็นของเขาในที่สุด! ถ้าเขาไม่ได้เสียสติหรือเป็นบ้า เขาไม่มีทางจะใช้เงินทั้งหมดที่เขามีเพื่อบ้านหลังนี้หรอก!

“เก้าสิบล้าน!”

ในที่สุดอีวานก็เสนอราคาออกมา เขาคิดดีแล้ว และนี่อาจจะเป็นราคาสุดท้ายที่เขาจะจ่ายได้ เขาเพียงต้องจ่ายเงิน 60 ล้าน ส่วน 30 ล้านที่เหลือจะมาจากนายน้อยคลาร์ก

“เก้าสิบห้าล้าน!” เฟนด์ยักไหล่อย่างไม่แยแส ราวกับว่าเขาเป็นเจ้าของธนาคารแห่งชาติ

“ไปต่อสิ!”