มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 53

เฟนด์ยิ้มอย่างอ่อนโยน ความจริงก็คือตอนที่เขากำลังจะปลดประจำการ เขาไม่แน่ใจด้วยซ้ำว่ามีคนจำนวนมากแค่ไหนที่พยายามติดต่อเขา และพยายามเสนอเงินทองให้เขามากมาย แต่เขาก็ได้ปฏิเสธสิ่งเหล่านั้นทั้งหมด

ด้วยเหตุผลนี้ ข้อเสนอของอีวานจึงเป็นไปไม่ได้เลยที่เขาจะยอมรับ เงินจำนวน 4,000 เหรียญในการยื่นข้อเสนอมาให้เขานั้น มันเหมือนเป็นการดูถูกเขา

"ใช่สินะ นายเป็นเจ้านาย นายมีส่วนร่วมที่สร้างคุณงามความดีให้กับประเทศ ดังนั้นพวกเขาจึงต้องเสนอเงินจำนวนมหาศาลให้กับนายใช่ไหม? ฮ่า ๆ จากภาพลักษณ์ภายนอกที่เห็น พวกเราตาไม่มีแววเองที่เป็นห่วงนาย!”

อีวานพูดด้วยน้ำเสียงที่น่ากลัว

เฟนด์ไม่สนใจสิ่งที่เขาพูด และเบี่ยงเบนความสนใจไปที่แชมเปญบนโต๊ะแทน จากนั้นเขาก็ถามนายใหญ่เทย์เลอร์ว่า “พวกเราจะไม่ฉลองกันแล้วใช่ไหม? ถ้าเราไม่กินอาหารกันในตอนนี้ อาหารก็จะเย็นหมดแล้ว!”

มุมปากของนายใหญ่เทย์เลอร์ กระตุกอย่างไม่สบอารมณ์ ขณะที่เฟนด์พูดขึ้นมา เขาจงใจพูดในสิ่งที่ไม่ควรพูด และตั้งใจทำให้พวกเทย์เลอร์รู้สึกอับอาย ถึงแม้ว่าวันนี้แต่เดิมจะถูกวางแผนให้แต่การจัดฉลองก็ตาม

“ฉันคิดว่านาย คงจะไม่เคยเห็นอาหารดี ๆ แบบนี้มาก่อน ตอนนี้แค่มอง นายก็คงจะน้ำลายไหลแล้วจริงไหม?”

เซซิเลีย กลอกตามองไปที่เฟนด์ทันทีก่อนที่จะพูดอย่างเย็นชา

“มากินกันเถอะ อาหารมาเสิรฟ์แล้ว คิดซะว่านี่เป็นการรวมตัวกันตามปกติ!”

นายใหญ่เทย์เลอร์ โบกมืออย่างช่วยไม่ได้ เขามองไปที่อีวานแล้วพูดว่า “อีวาน แกจำไว้นะว่าหากมีครั้งต่อไป ก่อนที่จะตกลงเซ็นสัญญาใด ๆ สัญญาปากเปล่าให้ละเว้นไว้ทั้งหมด มันมีความเป็นไปได้เสมอที่อีกฝ่ายจะยกเลิกสัญญาเมื่อไหร่ก็ได้ แกเข้าใจไหม? ครั้งหน้าอย่าใช้แค่ความมั่นใจของแกมาพูดลอย ๆ อีกต่อไป!”

อย่างไรก็ตามการแสดงออกของอีวานนั้นดูขมขื่น แต่เขาทำได้เพียงกำหมัดแล้วยิ้มกลบเกลื่อน เขากล่าวว่า “ครับ ผมเข้าใจแล้วครับ คุณปู่ได้โปรดร่วมทานอาหารกับเราด้วย!”