มหาเทพ แห่ง สงคราม นิยาย บท 65

ธัญญ่า กล่าวขึ้นพร้อมกลับฉีกยิ้มอย่างขมขื่น

"อะไรกัน? เธอยอมรับเงื่อนไขแบบนี้ได้หรือ? ไม่เพียง แต่ค่าจ้างที่สูงมาก แต่เขายังไม่ฟังเราอีกด้วย นอกจากนั้นเขาสามารถออกไปได้ทุกเมื่อที่ต้องการ? มันจะโอเคได้อย่างไรกัน?”

ทิโมธี ตกใจมากดวงตาของเขาดูเหมือนจะตกลงไปที่พื้นได้เลย เขาวางถ้วยชาลงแล้วบอกเจมส์ ว่า “พ่อครับมันไร้เหตุผลเกินไป เขาคิดว่าเขาเป็นใครกัน? ถ้าเขาเป็น ราชาแห่งสงคราม หรือ เทพเจ้าแห่งสงคราม นั่นถึงจะเป็นที่ยอมรับได้ ไม่เช่นนั้นเขามีสิทธิ์อะไรในการเรียกร้องความต้องการแบบนี้ได้?”

“ไม่ว่าเขาจะเป็นใคร ถ้าเขาเรียกร้องเช่นนี้มันจะผิดปกติอย่างมากและมันเป็นข้อพิสูจน์ได้ว่า ถ้าเขาไม่แน่จริงเขาไม่เรียกร้องเช่นนี้แน่!”

เจมส์ ก็หัวเราะในขณะที่พยักหน้า เขากล่าวว่า “ถ้าเขามีความสามารถอย่างแท้จริง เขาเองก็คงจะไม่สนใจเงินยี่สิบล้านเหรียญด้วยซ้ำนี้ ที่เขาตอบตกลงเป็นเพราะเขาไม่มีอะไรทำและต้องการหาอะไรทำ เพื่อที่ต้องการรักษาบริษัทของภรรยาไว้หรือบางทีเขาก็แค่ฆ่าเวลา ถ้าเขาไม่มองหางานเขาจะถูก ตระกูลเทย์เลอร์ดูถูกเอาได้!”

“พ่อหมายความว่าการจ้างเขาในราคานี้ถือว่าคุ้มแล้วใช่ไหม”

ทิโมธี ขมวดคิ้วในตอนนี้เขาดูหงุดหงิดเล็กน้อย

“ฮ่า ฮ่า เขาไม่ได้มีค่าเพียงเท่านี้หรอก พ่อเชื่อว่าเขามีค่ามากกว่านี้! นี่ยังไม่พูดถึงพลังของเขาเลยเพราะแค่ความสัมพันธ์เฉพาะของเขากับ เทพเจ้าสงคราม มันก็คุ้มค่ามากแล้ว!”

เจมส์ หัวเราะเบา ๆ แล้วพูดว่า “เมื่อเขามาถึงพวกลูกสองทั้งสองคนต้องปฏิบัติต่อเขาให้ดี หากเขาต้องการที่จะออกจากงานก็ให้เขาออกไป ปฏิบัติต่อเขาเช่นเดียวกับผู้นำของตระกูล แม้ว่าความเป็นจริงแล้วเขาจะอยู่ในฐานะบอดี้การ์ดก็ตาม! "

“ไม่มีทาง ไม่ใช่เรื่องจริงใช่ไหมครับพ่อ? เพียงแค่บอดี้การ์ดคนเดียว ตระกูลของเราล้วนมีอำนาจมหาศาล! นี้…"

ทิโมธี เหงื่อออกบนใบหน้าขณะที่เขาไม่เชื่อในตัวพ่อของเขา เขาเคยเห็นข้อมูลของเฟนด์ และรู้สึกว่าผู้ชายคนนี้ไม่ได้มีอะไรพิเศษขนาดนั้น

บางทีอาจเป็นเพราะ เทพเจ้าสงคราม ได้พบ เฟนด์ ที่บังเอิญมุ่งหน้ากลับมายังอาณาเขตกลาง และนั่งรถร่วมทางกลับมาด้วยกันเท่านั้น หากเป็นเช่นนั้นจริงเป็นพวกเขาจะต้องสูญเสียมากเกินไปไหม

ในความคิดลึก ๆ ของเขา เขาคิดว่าธุรกิจของตระกูลมีอิทธิพลมากมายและเงินแค่ยี่สิบล้านเหรียญนั้นเป็นเงินจำนวนน้อยมากดังนั้นเขาสามารถมองข้ามเรื่องนี้ไปได้ แต่ในกรณีไอ้สารเลวนั้นไม่เป็นอย่างที่พวกเขาคิดไว้ล่ะ

ในตอนนี้ เฟนด์ และคนอื่น ๆ ได้ทานอาหารเสร็จแล้ว

หลังจากตระกูลเทย์เลอร์ ที่เหลือจากไปเมื่อพวกเขาออกจากโรงแรม ฟีโอน่า พูดขึ้นหลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งว่า “เซเลน่า ลูกกำลังจะไปทำงานในวันพรุ่งนี้เราควรซื้อรถไหม แม่ยังมีเงินอยู่แปดแสน หลังจากคิดมานานแม่ก็รู้ว่าเราไม่สามารถทำให้ตระกูลเทย์เลอร์ ของเราต้องอับอายใช่ไหม? นอกจากนี้ค่าจ้างรายเดือนของลูกยังสูงมากดังนั้นลูกต้องสามารถคืนเงินให้แม่ได้หลังจากที่ได้รับเงินเดือนแล้ว”

“แม่ ผมก็อยากซื้อรถเหมือนกันนะครับ!”

เบ็น พูดอย่างตื่นเต้นทันทีที่ได้ยินแบบนั้น

“ลูกจะเอารถไปทำอะไร? วัน ๆ ลูกไม่ได้ทำอะไรเลยงานก็ไม่ได้ทำแล้ว แม่จะไม่ซื้อรถให้ลูกในตอนนี้หรอกนะ! แต่หลังจากที่พี่สาวของลูกหาเงินได้แล้วให้เธอซื้อให้ลูก ตกลงตามนี้นะ?”

ฟีโอน่าพูดขณะที่เธอยิ้ม

“แม่คะ เฟนด์ก็ไปทำงานพรุ่งนี้เหมือนกันเราซื้อให้เขาด้วยได้ไหมคะ”

หลังจากที่ เซเลน่า ไตร่ตรองเรื่องนี้เธอก็พูดขึ้น

“เขาเหรอ?”

ฟีโอน่า มองไปที่ เฟนด์ เธอกล่าวหลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งว่า “ใครจะรู้ว่า คุณทันย่า เธอล้อเล่นหรือเปล่า แม้แต่ฉันก็ยังสงสัยเกี่ยวกับการให้ค่าจ้างยี่สิบล้านต่อเดือนเลย นอกจากนี้ยังมีค่าขนส่งและมีค่าใช้จ่ายอื่น ๆ อีกหลายหมื่นเหรียญ ลืมมันไปได้เลย แต่ฉันสามารถซื้อสกู๊ตเตอร์ไฟฟ้าให้เขาได้นะ ถ้าเขาต้องการจะขี่ตอนนี้ แต่ถ้ามันเป็นเรื่องจริงหลังจากที่เขาได้รับเงินเดือนเขาก็สามารถซื้อรถหรูให้ตัวเองได้ใช่มั้ยล่ะ?”

“ถ้าเป็นอย่างนั้นหนูก็ยังไม่ซื้อรถด้วย ซื้อแค่สกู๊ตเตอร์ไฟฟ้าแล้วก็ให้เขาพาหนูไปทำงานด้วยแค่นั้นก็ได้คะ!”

เซเลน่า มองไปที่ เฟนด์ แล้วพูดด้วยรอยยิ้ม

“ที่รัก นั่นทำให้การขี่จักรยานโรแมนติกมากขึ้นไปอีก!”