อ้อมกอดอสูรไร้ใจ นิยาย บท 53

หนุ่มๆ พากันไปส่งตัวเจ้าบ่าวเจ้าสาว แพรณารารู้สึกง่วงมากจึงขอตัวขึ้นไปพักผ่อน ออร์แลนโด้ทำท่าจะเดินตาม แต่ก็โดนเจคอปดึงแขนเอาไว้ซะก่อน

“นี่เฮีย! ปล่อยให้น้องมิกิได้พัก หรือมีเวลาเป็นของตัวเองบ้างเถอะ เฮียรู้ตัวหรือเปล่า ว่าเฮียน่ะแทบจะสิงร่างน้องเขาอยู่แล้ว” เจคอปต่อว่าผู้เป็นพี่ชาย ที่ดูเหมือนจะหน้ามึนแบบไม่รู้ตัว จนตนรู้สึกอายแทนอย่างบอกไม่ถูก

แพรณาราหันไปยกนิ้วโป้งให้เจคอป ก่อนจะรีบเดินตรงไปยังห้องนอน พลางคิดในใจว่า เธอจะรีบล็อกลูกบิดและใส่กลอนด้านใน เพื่อไม่ให้ออร์แลนโด้เข้ามาในห้องได้ หญิงสาวอมยิ้มนิดๆ ที่จะได้เอาคืนอีกฝ่าย คืนนี้เธอจะนอนกอดอรองให้หายคิดถึง โดยที่ไม่มีพ่อของอรองมากวนใจ

หลังจากที่ไปส่งตัวเจ้าบ่าวเจ้าสาวเสร็จ ออร์แลนโด้ก็ขอตัวจากทุกคน แล้วรีบตรงดิ่งมาที่ห้องนอนของตัวเองทันที โดยอ้างว่าเวียนหัวอยากจะอ้วก ทำเอาทุกคนมองตามอย่างขำๆ เพราะรู้ว่าอีกฝ่ายอยากจะไปหามิกิ

ชายหนุ่มเดินแกมวิ่งมาถึงหน้าห้องนอนของตนเองก็รีบไขกุญแจแต่ทว่า...กลับเปิดประตูเข้าไปในห้องนอนไม่ได้ เพราะว่ามันถูกล็อกด้วยการใส่ลูกกลอนเอาไว้จากด้านใน

“บ้าจริง!” ออร์แลนโด้เขย่าลูกบิดไปมาอย่างหงุดหงิด ก่อนจะหยิบมือถือขึ้นมาต่อสายหามือขวาคนสนิท

‘เฮ้อ...เขาคิดเอาไว้แล้วว่าจะต้องถูกเอาคืน เพราะสังเกตได้จากรอยยิ้มของแพรณาราที่หันมามองก่อนจะเดินไป หึ! ถ้าเธอคิดว่าเขาจะยอมง่ายๆ ละก็ คิดผิดแล้วละ!’

ด้านแพรณราราอาบน้ำเสร็จแล้วก็ใส่เสื้อเชิ้ตกับกางเกงบ็อกเซอร์ของออร์แลนโด้นอนอยู่บนเตียงกับอรองอย่างมีความสุข

เธอเคลิ้มหลับได้ราวๆ สี่สิบนาทีก็ตกใจตื่นเพราะได้ยินเสียงกรีดร้องดังขึ้น ตามด้วยเสียงดังตู้ม! คล้ายคนตกน้ำ แล้วก็ได้ยินเสียงฮือฮาดังขึ้นแว่วๆ ว่ามันตายรึยัง แม่ง! ขึ้นไปทำห่าอะไรตรงนั้นวะ มึงเมายารึเปล่าพีเค? ตามด้วยเสียงหัวเราะที่ดังขึ้นอย่างชอบอกชอบใจ

จากนั้นก็ได้ยินเสียงคล้ายๆ กับเสียงของคุณลีโอตะโกนมาจากระเบียงชั้นบนว่า เฮ้ย! เบาๆ กันหน่อย หลังจากนั้นเสียงก็เงียบลงทันทีทันใด ราวกับกดสวิตช์ปิดไฟยังไงยังงั้น

แพรณาราลืมตามาครู่หนึ่งอย่างงัวเงีย ก่อนจะหลับตาลงอีกครั้งอย่างรู้สึกง่วง แต่พอหลับตาได้เพียงครู่ เธอก็รู้สึกถึงความยืดหยุ่นบนเตียง และดูเหมือนว่าสิ่งนั้นจะขยับเข้ามากอดเธอจากด้านหลัง

“กรี๊...อะ...อื้อ” หญิงสาวลืมตาโพลงในความมืด กำลังจะส่งเสียงกรีดร้อง แต่ก็ถูกคนที่บุกรุกจูบปิดปาก โดยไม่เปิดโอกาสให้ตั้งตัวแต่อย่างใดๆ แถมอีกฝ่ายยังรวบเอามือทั้งสองข้างของเธอขึ้นเหนือศีรษะ และใช้มืออีกข้างลูบไล้ผ่านหน้าท้องแบนเรียบของเธอต่ำลงมาเรื่อยๆ และดึงกางเกงบ็อกเซอร์ที่เธอสวมใส่ออก แพรณาราทั้งดิ้นและผลักคนที่บุกรุกออกอย่างสุดแรง

ชายหนุ่มล็อกขาเรียวสวยที่พยายามจะถีบและต่อสู้อย่างบ้าคลั่ง ก่อนถอนจูบที่เนิ่นนานออก และรีบบอกก่อนที่อีกฝ่ายจะทันได้ส่งเสียงกรี๊ด

“พี่เองค่ะมิกิ” บอกเสร็จก็จูบเธอต่ออย่างโหยหาและคิดถึง

“ไม่เอานะ! ปล่อยนะพี่อลัน” แพรณาราพยายามผลักอีกฝ่ายออกแต่ไม่เป็นผล

“ขอพี่เถอะนะคนดี กี่วันแล้วที่พี่ไม่ได้รักมิกิน่ะ ได้โปรด...” ออร์แลนโด้อ้อนวอนเสร็จก็เดินหน้าเล้าโลมอย่างหนัก จนคนที่อยู่ใต้ร่าง ไร้เรี่ยวแรงจะต้านทาน

“ห้ามรุนแรงกับมิกินะ” แพรณาราเอ่ยเสียงสั่นๆ

ออร์แลนโด้ยิ้มกว้างอย่างดีใจก่อนจะกระซิบ “พี่สาบานว่าจะนุ่มนวลค่ะ” เขาค่อยๆ บรรจงจูบเรียวปากจิ้มลิ้มอย่างแผ่วเบา ก่อนจะเริ่มต้นบทรักที่อ่อนโยน อ่อนหวาน นุ่มนวล โหยหาและความต้องการที่มากล้น จวบจนเกือบรุ่งเช้าของวันใหม่ ชายหนุ่มจึงรั้งร่างบางเข้ามากกกอดเอาไว้ในอ้อมแขนและเข้าสู่ห้วงนิทราอย่างมีความสุข

14: 44 น. ขณะที่ออร์แลนโด้ยังนอนหลับอยู่บนเตียง แขนกอดก่ายร่างบางเอาไว้ไม่ยอมปล่อยนั้น อยู่ๆ ก็ได้ยินเสียงร้องเรียกขึ้นแว่วๆ ที่หน้าประตู จึงลืมตาตื่นขึ้นมามองก็เห็นแพรณารานอนหลับตาพริ้ม หายใจสม่ำเสมอ เขาฉีกยิ้มกว้างและก้มลงหอมที่แก้มนวลทั้งสองข้างอย่างอดใจไม่ไหว ก่อนจะตัดใจลุกขึ้นไปเปิดประตูให้อันโตนีโอ้ที่เรียกตนอยู่หน้าห้อง

“มีอะไร!”

“คุณแขไขกับสามีมาตามหาคุณมิกิที่นี่ครับ” อันโตนีโอ้รีบบอกด้วยน้ำเสียงร้อนรน

“อะไรนะ!” ออร์แลนโด้เอ่ยถามอย่างไม่เชื่อหูตัวเอง

“ทั้งสองเพิ่งกลับไปเมื่อกี้ครับ เห็นว่ามาดามกับนายใหญ่ลงมาคุยด้วยเมื่อสองชั่วโมงก่อน ผมก็เพิ่งรู้เมื่อกี้เพราะเพิ่งตื่นครับ ท่านสั่งให้คนมาบอกผมว่าถ้าบอสตื่นแล้วให้พาคุณมิกิตามท่านไปที่บ้านพักตากอากาศที่หัวหินด่วนเลยครับ!”

“แล้วเมื่อคืนแกเป็นไงมั่ง” ออร์แลนโด้ถามคนสนิท เมื่อคืนอีกฝ่ายตกลงไปในสระว่ายน้ำจากชั้นสี่

“แหม! ผมนึกว่าบอสจะไม่ถาม ไม่ห่วงผมแล้วซะอีก” อันโตนีโอ้เอ่ยก่อนจะมองค้อนผู้เป็นนายอย่างเคืองๆ

“เอาน่า! เอาไว้แกแต่งงานเมื่อไหร่ฉันจะเป็นเจ้าภาพให้ แล้วก็ให้พักฮันนีมูนเดือนหนึ่งไปเลย! โอเคไหม?” ออร์แลนโด้ปลอบคนสนิทที่เสี่ยงตายเพื่อตนเมื่อคืน

“พูดจริงนะครับ!” อันโตนีโอ้ย้ำเพื่อความมั่นใจ

“จริงสิ! ว่าแต่หาเจ้าสาวเจอหรือยังล่ะ ฮ่าๆๆ” ออร์แลนโด้ยืนยันก่อนจะเอ่ยแซว

“อย่าประเมินมือขวาของบอสต่ำไปนะครับ หึๆ” อันโตนีโอ้เอ่ยพร้อมกับยกยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์

“โอเคๆ ฉันจะรอดูแล้วกัน” ออร์แลนโด้บอกอย่างเริ่มสงสัยนิดๆ ว่ามือขวาของตนแอบเล็งสาวที่ไหนไว้ วันๆ ก็เห็นทำแต่งาน