moneybags พ่อฉันเป็นเจ้าสัว นิยาย บท 15

บทที่ 15 รูดบัตร

จักรชัยพยักหน้า เดิมทีไม่อยากซื้อรถ แต่ว่าเขาไม่ควรให้น้ำทิพย์มารับตลอดแบบนี้

โดยเฉพาะเวลาที่พวกผู้ชายหลายๆคนไปบางที่ก็ไม่ค่อยเหมาะสม เธอเป็นผู้หญิงคนเดียวที่ไป ทำอะไรก็ไม่สะดวก

ซื้อรถก่อนจะดีกว่า อย่างไรก็ตามชลธิชาอยากมีรถสักคัน อย่างไรก็ตามสามารถให้เขาขับก่อน ออกไปข้างนอกทีละหลายๆคนก็สะดวกดี

ชลธิชาไม่มีอะไรจะพูด ในเมื่อจักรชัยตัดสินใจแล้ว ถ้ามีอะไรที่พวกเขาช่วยได้จะต้องพยายามสุดความสามารถแน่นอน หลายคนช่วยกัน อย่างไรก็ตามวันนี้บริษัทไม่มีอะไรทำ หลังจากอาหารกลางวันก็จะไป

ตรงไปยังตัวแทนจำหน่ายรถยนต์ที่ใหญ่ที่สุด สำคัญคือที่นั่นมีรถยนต์ทุกชนิด ตัวเลือกเยอะ ราคาก็ไม่แพงเกินจริง

“อยากได้รถใหญ่หรือรถเล็ก?”

ยืนอยู่หน้าประตู ชลธิชาถามจักรชัยหนึ่งประโยค เรื่องรถรุ่นไหนจะต้องดูว่าเขาอยากใช้งานแบบไหน ถ้าเป็นรถครอบครัว SUVก็เป็นทางเลือกที่ไม่เลว พื้นที่กว้าง ออกเดินทางกันทั้งครอบครัวก็สะดวก จักรชัยไม่ได้คิดเยอะขนาดนั้น เขาก็ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ ก็แค่อยากให้ชลธิชาพาเขาไปดูรถที่รู้สึกว่าดีก็พอ

หนึ่งชั่วโมงผ่านไป จากราคา150,000ถึง800,000กว่าๆแทบจะดูหมดไปแล้วรอบหนึ่ง ไม่มีสักคันที่จักรชัยถูกใจ มีคนสองสามคนนั่งยองๆอยู่ริมถนน

“จักรชัย ตกลงคุณอยากซื้อรถแบบไหน ถึงยังไงก็วิ่งบนพื้น จะแตกต่างกันสักเท่าไหร่”

แน่นอนต้องมีความแตกต่าง บางคันก็เชยจริงๆ ไม่เหมือนกับที่วัยรุ่นขับกัน บางคันก็ดูหรูหราเกินไป เหมือนกับBMW Audiแบบนี้มีเต็มท้องถนนไปหมด

เมื่อเขามองไปที่Volkswagen จู่ๆในสมองก็คิดถึงประโยคที่ช่วงนี้นิยมใช้กันเป็นพิเศษ ： “ไม่กลัว BMW และ Land Rover แต่กลัวอักษรที่อยู่ข้างล่างชื่อ！”

คิดไปพลาง เดินไปที่Volkswagenไปพลาง ชลธิชาและอีกหลายคนก็เลยรีบตามเขาไปกลัวตามไม่ทัน

“รถVolkswagenนี้ก็ไม่เลว ประสิทธิภาพก็ดี ไปดูสักหน่อย”

เข้าไปปุ๊บ จักรชัยเห็นรถที่โดดเด่นที่สุดจอดอยู่ที่ประตู ---Phaeton

รูปลักษณ์ที่หรูหรา ทันใดนั้นพอดูแล้วก็รู้สึกพอใจ ถ้าจอดไว้ที่มีรถมากๆจะต้องเป็นจุดสังเกตุได้แน่ ถือได้ว่าค่อนข้างหรู แต่ว่ารถคันนี้ดูภายนอกแล้วไม่ได้เรียบง่ายเลย

“สวัสดี ใครสามารถอธิบายรถคันนี้ได้บ้าง！”

จักรชัยและเพื่อนๆเข้ามานานแล้ว แต่กลับไม่มีพนักงานขายเข้ามาแนะนำรถในนี้เลย เขาจึงขวางคนที่เดินผ่านมาคนหนึ่ง

ใครจะรู้ว่าผู้หญิงคนหนึ่งสีหน้าดูเหมือนรำคาญ เหลือบมองพวกเขา แล้วชี้ไปที่รถที่อยู่ข้างใน

“ฉันขายเฉพาะ Phaeton พวกคุณอยากซื้อรถเข้าไปข้างในหาคนขายคนอื่นเองเถอะ ฉันจะบอกพวกคุณให้ รถที่สามารถวางขายที่นี่ได้ ไม่ใช่ราคาที่พวกคุณจะรวมเงินกันซื้อได้ ทางที่ดีก็รอลดราคาหรือไม่ก็ช่วงโปรโมชั่นค่อยมาเถอะ！”

หลังจากพูดเสร็จเขาก็เดินไปด้านข้างอย่างกระฉับกระเฉง ในขณะนี้มีผู้หญิงอีกคนเดินเข้ามาสวมใส่เสื้อผ้าที่ดูดี แค่ดูเนื้อผ้าก็รู้แล้วว่าแพง ส่งเสียงรองเท้าส้นสูงสีขาวอย่างคมชัด

ยกศีรษะขึ้นเล็กน้อย คอเหมือนหงส์ ประกอบกับเสื้อชุดนั้น ออร่าของร่างกายเปล่งประกายออกมาอย่างเต็มที่

“สวัสดีคุณผู้หญิง ต้องการรถแบบไหนคะ ฉันสามารถแนะนำให้คุณได้”