moneybags พ่อฉันเป็นเจ้าสัว นิยาย บท 27

บทที่ 27 ความปลอดภัย

“ทำไมนานจัง รถของเธอจะถูกคนลากออกไปแล้ว!”

จักรชัยยิ้มและพูดคุยกับน้ำทิพย์ ราวกับว่าเขาไม่ได้เห็นทั้งสามคนรอบตัวเธอ

ภาสกรมองไปที่เสื้อผ้าราคาถูกของจักรชัย ท่าทางเหลวไหลแบบนั้น ดูเป็นเพียงผู้ชายธรรมดาคนหนึ่ง เมื่อมองไปที่มือของเขาที่จับมือของน้ำทิพย์อยู่ก็โกรธขึ้นมา

“นี้เป็นคลับระดับรองจริงๆ แม้แต่คนประเภทนี้ก็เข้ามาได้!”

ภาสกรลุกขึ้นยืนจากเก้าอี้ เนื่องจากผู้คนจำนวนมากเขาจึงไม่กล้าทำอะไร ทำได้เพียงพูดประชดประชัน

คนด้านข้างอย่างสลิณามองไปที่ภาสกรที่กำลังโกรธก็รู้สึกกังวลและรีบผลักจักรชัยออกไปทันที

“นายเจ้าสุนัขรับใช้ไม่อยากเป็นแล้วใช่ไหม? ไม่ดูว่าพวกเราเป็นใครกล้ามาจับมือเพื่อนของพวกเรา!”

น้ำทิพย์ตกใจมากกับการกระทำของสลิณา เมื่อเห็นจักรชัยก้าวถอยหลังไปสองก้าวก่อนที่จะหยุด ก็รู้ว่าเธอใช้แรงผลักไม่น้อย เธอจึงรีบขึ้นไปพยุงจักรชัย

จักรชัยโบกมืออย่างไม่แยแส ผู้หญิงคนหนึ่งจะแรงเยอะแค่ไหนกัน เพียงแค่เขาไม่ได้เตรียมตัวเท่านั้นเอง

“สี่ชั่วโมงแล้ว ถ้าเธอยังไม่รีบคงต้องไปที่โรงพักแล้ว!”

แน่นอนว่าจักรชัยไม่คิดเอาเรื่องผู้นหญิงคนหนึ่ง เขาทำเป็นไม่สนใจแต่สลิณาจะปล่อยเขาไปง่ายๆได้ไง ดูเขาคุยกับน้ำทิพย์ไปเรื่อยๆไฟก็ลุกขึ้นอีกครั้ง

“นายเป็นใคร? รถของพวกเราเกี่ยวอะไรกับนายกัน มาจากไหนก็ไสหัวไปที่นั่นซะ.......”

ก่อนที่สลิณาจะพูดจบทันใดนั้นเธอก็ถูกหญิงสาวผมสั้นดึงตัวไป เห็นเพียงสีหน้าหญิงสาวมองไปที่จักรชัยด้วยความหวาดกลัว

“เป็นเขา คนที่เพิ่งแอบบฟังพวกเราที่ลานจอดรถ น้ำทิพย์มานี่เร็ว นั่นเป็นพวกคนบ้า!”

ในตอนแรกความสนใจของทุกคนจับจ้องไปที่มือของจักรชัยที่กำลังดึงน้ำทิพย์ไป แต่เมื่อเงยหน้าขึ้นถึงได้เห็นใบหน้าชัดเจน

เพราะเสียงกรี๊ดจากสาวผมสั้นเรียกความสนใจจากคนในคลับมากกว่าครึ่ง ผู้จัดการที่อยู่ไม่ไกลก็ถึงกับผงะและรีบวิ่งมาหา

สลิณาถึงค่อยสังเกตเห็นจักรชัยและตกใจ เธอเริ่มคิดถึงสิ่งที่พวกเธอสองคนเพิ่งพูด ดูเหมือนว่าคนๆนี้จะได้ยินทั้งหมดแล้ว จากนั้นก็รีบเดินไปข้างหน้าและพาน้ำทิพย์ถอยออกมาสองสามก้าว

“คลับของนายนี้มันยังไงกัน ทำไมถึงให้ใครก็ได้เข้ามา พวกนายไม่รู้หรือไงว่าเขาเป็นคนบ้า? รีบให้คนมาลากเขาออกไป!”

เมื่อเห็นผู้จัดการเข้ามา ทั้งสองดูเหมือนจะมีความมั่นใจขึ้นมา พวกเขาซ่อนตัวอยู่ข้างหลังผู้จัดการและพูดออกมามากมายโดยไม่หายใจ

เพราะความตื่นตระหนกของทั้งสองคน เพียงพริบตา ทั้งคลับก็เริ่มมีเสียงกระซิบกัน

บางครั้งจักรชัยก็พูดึงปัญหาด้านความปลอดภัยของคลับนี้ มีคนไม่น้อยที่เตรียมลุกขึ้นเตรียมเช็คบิลและก็มีคนที่ยังนั่งรอดูจนจบค่อยไป

ผู้จัดการมองไปที่ฉากตรงหน้าและมองไปที่จักรชัยด้วยความลำบากใจ ไม่ว่าเรื่องนี้จะจริงหรือเท็จ ตอนนี้เขาต้องใช้มาตรการที่จำเป็นบางอย่างเพื่อไม่ให้เสียภาพลักษณ์

เมื่อเหตุการณ์นี้ลุกลามไปจะส่งผลกระทบอย่างร้ายแรงต่อชื่อเสียงของคลับ

“คุณผู้ชายท่านนี้ โปรดออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้ ไม่อย่างนั้นเราจะขอให้รปภ.ใช้กำลังพาคุณออกไปแล้วโทรแจ้งตำรวจ"