moneybags พ่อฉันเป็นเจ้าสัว นิยาย บท 48

บทที่48 ต้นทุน

นอกจากที่บ้านของเฟื่องฟ้า จักรชัยให้ชลธิชาส่งเขาไปที่สถานที่แห่งหนึ่ง โดยที่ไม่ได้พูดอะไร แค่บอกว่ายังมีคนต้องการคุยธุระกับเขาอีก

เดิมทีชลธิชาอยากจะรับเขากลับหอพัก พี่น้องสองสามคน คืนนี้ต้องสมาคมกันดีๆสักหน่อย

แต่ว่าพอเห็นสีหน้าที่จริงจังของจักรชัย ก็เกรงว่าจะเกิดเรื่องใหญ่อะไรขึ้น จึงได้แต่ทิ้งเขาไว้ที่หน้าปากทาง

มองดูชลธิชาจากไป จักรชัยพ่นลมหายใจเย็นชืดออกมา เขาหยิบเสื้อโค้ทที่บังตรงหน้าออก ความรู้สึกอึดอัดแบบนั้น ทำให้เขาแทบระเบิด

ยืนอยู่ริมถนน สูบบุหรี่หลายมวนเพื่อดับใจให้สงบ จะว่าไปเฟื่องฟ้าคนนี้ช่างกล้าหาญชาญชัยเสียจริง แต่เธอก็มีต้นทุนนี้จริงๆ

ถ้าหากวันนี้เฟื่องฟ้ากล้าที่จะนั่งบนตักตัวเอง เขาเองก็ไม่รังเกียจที่จะจัดการเธออย่างเป็นทางการในห้อง

“ฉลาดเฉลียวเสียจริ๊งง！”ทอดถอนหายใจออกมาอย่างอ่อนใจ

รถแท๊คซี่จอดลงตรงหน้าเขาช้าๆ จักรชัยกลับไปในห้องของโรงพยาบาลอีกครั้ง ห้องทั้งห้องมืดสนิท เขาเองก็คร้านที่จะเปิดไฟ หลังจากที่น้ำทิพย์เข้าโรงพยาบาล เขาก็รู้สึกว่าตัวเองนั้นไม่มีคนดูแลเสียแล้ว เขาจึงนอนเอนลงบนเตียง เตรียมที่จะปลดปล่อยตัวเองสักครั้ง ในช่วงที่เขาเพิ่งจะถอดเสื้อเชิ้ตออก จู่ๆในห้องก็มีเสียงลอดออกมา เขาตกอกตกใจเสียหมด ลนลานรีบเปิดไฟขึ้น“เธอกำลังทำอะไร”

คือจิตรกัญญา！

เธอยังคงสวมชุดขาวของพยาบาล หากแต่ไม่ใช่ชุดที่บ้านตระกูลหัสบดินทร์ จัดให้เธอก็เท่านั้น

ชุดนั้นปกปิดถึงเพียงแค่ต้นขา ความอวบอิ่มของเรือนร่างแทบจะโดนชุดรัดรูปเบียดออกมาจนทะลัก รวมกับการแต่งหน้าอันประณีตของเธอ กับบหมวกพยาบาลใบน้อย ดูดึงดูดเป็นพิเศษ

ความรู้สึกอดกลั้นของจักรชัยตลอดทางที่ผ่านมาได้ปะทุขึ้น

“ผมกำลังรอคุณชายกลับมา！ก่อนหน้านี้น้ำทิพย์บอกว่าจะนวดให้คุณชายก่อนนอนเล็กน้อย ให้ผ่อนคลายทั้งตัว ผมเห็นไม่กี่วันนี้คุณชายแทบไม่ได้พูดถึงเรื่องนี้เลย อาจจะรู้สึกเก้อเขินก็เป็นได้ ก็เลย……”

ผ่อนคลายทั้งตัวเหรอ น้ำทิพย์เคยทำให้เขาตั้งแต่เมื่อไหร่กัน

เรื่องที่จิตรกัญญาอยากทำ เขารู้สึกได้ตั้งนานแล้ว หากแต่เขาเลือกที่จะเพิกเฉยตลอดมา คิดไม่ถึงว่าครั้งนี้ เธอจะมาไม้นี้

แต่ว่า จักรชัยยังไม่ถึงขั้นกินไม่เลือก เขาสามารถอดกลั้นความวู่วามของตนเองต่อหน้าเฟื่องฟ้า

ถ้าเอาจิตรกัญญาเทียบกับเธอก็ต่างกันมากอยู่ เขาไม่ทำอะไรแน่นอน ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้น้ำทิพย์ยังนอนอยู่ในห้องไอซียู เขาจะไปทำอะไรแบบนั้นในห้องผู้ป่วยได้อย่างไร แบบนี้ในใจเขาต้องรู้สึกผิดต่อน้ำทิพย์แน่นอน

“ไม่ต้องหรอก ผมไม่ต้องการผ่อนคลายอะไร คุณรีบกลับไปพักผ่อนเถอะ ！”จักรชัยพูดจบจึงใช้ผ้าคลุมอาบน้ำคลุมตัว แล้วเดินไปทางห้องน้ำ เตรียมที่จะอาบน้ำ

จิตรกัญญากัดริมฝีปากแดงด้วยความไม่เข้าใจ เธออุตส่าห์ส่งให้ถึงที่แล้ว ทำไมจักรชัยยังไม่ยอมอีก หรือว่าเธอสู้น้ำทิพย์ไม่ได้เลยจริงๆ

เธอไม่สบอารมณ์เล็กน้อย อาศัยจังหวะที่จักรชัยไม่ทันตั้งตัวบุกไปถึงหน้าประตูห้องน้ำ แล้วโอบเขาจากด้านหลัง เขาสัมผัสได้ถึงความอ่อนนุ่มที่กดทับลงบนตัวของเขา จักรชัยจึงอดทอดถอนลมหายใจออกมาไม่ได้ แล้วผละคนให้ออกห่างจากตัว

“ถ้าคุณยังเป็นแบบนี้อีก ผมจะให้ผู้อำนวยการส่งคุณไปยังห้องผู้ป่วยห้องอื่น！”

คำพูดนี้ของจักรชัย ทำให้ขอบตาของจิตรกัญญาแดงก่ำ แต่เห็นจักรชัยแข็งขืนขนาดนี้ จิตรกัญญาโกรธจนพุ่งตัวออกจากห้องไป

จักรชัยจึงถอนหายใจออกมายาวๆ เขาอาบน้ำ กลับไปที่เตียงนอน ไฟก็ยังไม่ปิด เขานอนมองเพดานอยู่แบบนั้น

ครั้งนี้เสียงของจิตรกัญญาลอดออกมาจากด้านนอก

“คุณชายคะ ข้างนอกมีผู้หญิงคนหนึ่งมาหา เขาบอกว่าตัวเองเป็นเพื่อนของคุณชาย”