My Baby เด็กเลี้ยงบำเรอรัก นิยาย บท 11

หลังจากเรียบร้อยทุกอย่างเจ้าของร้านไม้ก็เชิญพ่อเลี้ยงและคนอื่นๆร่วมงานในค่ำคืนนี้ เห็นว่าลูกสาวเพิ่งเรียนจบอยากจะฉลองกันทั้งหมู่บ้าน ซึ่งพ่อเลี้ยงคาวีก็ไม่อยากเสียมารยาทก็เลยรับปากว่าจะมาร่วมงานตอนเย็นที่บ้านของเขาซึ่งไม่ห่างจากรีสอร์ทมากนัก

"ได้ครับ ผมจะมา"

"ขอบคุณมากเลยนะครับพ่อเลี้ยง ผมจะได้ฝากลูกสาวไว้ด้วย เธอเรียนเกษตรมาโดยตรงเผื่อจะขอคำปรึกษาจากพ่อเลี้ยงได้"

"ครับ งั้นผมไปพักผ่อนก่อน เย็นจะไปหาที่บ้านนะครับกำนัน"

พ่อเลี้ยงคาวีเดินออกไปทันที เขาเป็นคนค้าไม้และยังมีตำแหน่งเป็นกำนันของตำบลด้วยเขาจึงเรียกแบบนั้นสะดวกกว่า และตอนนี้เขากำลังจะเดินทางกลับรีสอร์ทเพราะดูเหมือนว่าขนมผิงจะไม่ไหวแล้ว

"ง่วงมากเลยหรือไงเรา"

"เหนื่อยค่ะ เดินทั่วเลย"

"ก็ซนเองจะโทษใคร"

เขาหลุดขำออกมาก่อนจะดึงเธอมาซบลงกับอกแกร่ง

"นอนเถอะเดี๋ยวปลุกเอง"

ขนมผิงกอดเอวพ่อเลี้ยงก่อนจะยิ้มออกมาหลับตาลงอย่างสบายใจ ใช้เวลาเดินทางไม่นานก็มาถึงรีสอร์ทแต่เขาไม่อยากปลุกก็เลยอุ้มเธอไปที่ห้องนอน ห่มผ้าให้แล้วปล่อยเธอนอนหลับไปโดยที่เขาออกมาคุยงานต่อกับผู้ช่วยตรงร้านกาแฟ

"เย็นนี้พ่อเลี้ยงจะให้ผมซื้ออะไรไปเป็นของขวัญแสดงความยินดีกับลูกสาวกำนันดีครับ"

"อะไรดีล่ะ.. นายว่าไง"

"คงต้องเป็นของฝากทั่วไป กระเช้าผลไม้ ช่อดอกไม้ ประมาณนั้นมั่งครับ"

"นายจัดการแล้วกันฉันไม่อยากคิด"

"ได้ครับ"

ดินนั่งจดงานคุยกับเจ้านายอยู่พักใหญ่ก่อนจะแยกย้ายกันไปพักผ่อนในระหว่างรอเดินทางไปบ้านกำนันช่วงเย็น เมื่อพ่อเลี้ยงมาถึงในห้องนอนเขาก็มองเด็กสาวที่ตอนนี้อยู่ในชุดนอนหลับอยู่บนเตียง แสดงว่าคงตื่นมาอาบน้ำแล้วนอนต่อเขาจึงไปชำระร่างกายของตัวเองบ้างแล้วมานอนลงข้างเธอ

"อื้อออ พ่อเลี้ยงขา"

หญิงสาวร้องครางออกมาก่อนจะกอดเอวชายหนุ่มหลับตาพริ้มอย่างอารมณ์ดี เขาโน้มใบหน้าไปคลอเคลียกับเธอก่อนจะจูบอย่างดูดดื่มโดยที่ฝ่ายหญิงก็เต็มใจรับสัมผัสนั้นอย่างเต็มใจ

ใช้เวลาร่วมรักกันอยู่นานก่อนจะสลบไปพร้อมกันตื่นมาอีกทีก็เป็นเวลาเกือบเย็นแล้ว

"พ่อเลี้ยงขาไปไม่นานใช่มั้ย"

"แป๊บเดียวแหละไปตามมารยาทเขาอุตส่าห์ชวน"

"ค่ะ แล้วของขวัญล่ะคะ"

"ดินจัดการแล้ว ไหนมาดูสิแต่งตัวโป๊รึเปล่า"

พ่อเลี้ยงคาวีนั่งลงบนเตียงนอนก่อนจะดึงหญิงสาวมายืนตรงหน้าแล้วมองสำรวจทั่วร่างกาย ชายหนุ่มยิ้มออกมาอย่างพอใจในชุดของเธอวันนี้

"สวยแล้วแบบนี้แหละน่ารักที่สุด"

"ผิงหนาวเฉยๆหรอกนะ"

หญิงสาวยิ้มออกมาก่อนจะหันไปใส่ตุ้มหูทั้งสองข้างจากนั้นก็ลุกขึ้นกุมมือพ่อเลี้ยงแล้วพากันเดินออกไปข้างนอกทันที

ตอนนี้ทุกคนรออยู่แล้วเมื่อคนครบก็เดินทางไปที่บ้านของกำนันใช้เวลาไม่เกินสิบนาทีก็มาถึงที่หมาย พ่อเลี้ยงคาวีเดินเข้าไปพร้อมกับขนมผิงและคนอื่นๆ เขาส่งของขวัญไปให้กำนันและลูกสาวเพื่อแสดงความยินดี

"ยินดีด้วยนะครับกำนันที่ลูกสาวเรียนจบแล้ว"

"ขอบคุณมากนะครับพ่อเลี้ยงที่มาตามคำเชิญ ถ้าผมจะขอฝากลูกสาวไว้ให้ปรึกษาบ้างนะครับ ไอ้ปริมมันจบใหม่อยากจะทำเกษตรอินทรีย์แบบพ่อเลี้ยง"