My Baby เด็กเลี้ยงบำเรอรัก นิยาย บท 6

หลังจากพิธีเปิดงานเริ่มขึ้น การแสดงก็เริ่มขึ้นโชว์โดยมีพ่อเลี้ยงคาวี ผู้ช่วยของเขาคุณดินช่วยเป็นกรรมการตัดสินโชว์ในค่ำคืนนี้

เขาลูบผมหญิงสาวที่นั่งอยู่ข้างๆที่ตอนนี้กำลังกินข้าวอยู่ เธอเงยหน้ามองพ่อเลี้ยงก่อนจะป้อนของอร่อยไปด้วย

"นี่ค่ะพ่อเลี้ยง"

เขาอ้าปากงับเต็มคำก่อนจะมองเวทีตรงหน้าต่อ ตอนนี้กำลังอยู่ในช่วงมีความสุขมากเพราะมีคนเอาอกเอาใจอยู่เคียงข้างไม่ยอมห่าง ขยันป้อนนั้นนี่ให้และมันคงกลายเป็นความเคยชินที่ต้องมีแบบนี้ในทุกๆวัน

"ชอบโชว์นี้มั้ย"

"น่ารักดีค่ะ แต่ไม่รู้ว่าจะบรรยายยังไง"

เธอเอ่ยเพียงแค่นั้นก่อนจะทานผลไม้ต่อ ทุกคนก็ตั้งใจทำให้มันออกมาดีที่สุดแต่เธอไม่สามารถไปตัดสินใครได้เนื่องจากเธอรู้จักกับทุกคนเป็นอย่างดี ให้พ่อเลี้ยงกับคุณดินจัดการเองนั้นแหละดีที่สุดแล้ว

"ว่าจะให้ผิงเลือกนะเนี่ย"

"ไม่เอาค่ะผิงไม่เลือกเด็ดขาดเลย พ่อเลี้ยงก็รู้ว่าผิงแทบจะรู้จักกับทุกคนดี ไม่อยากไปยุ่งค่ะพ่อเลี้ยงตัดสินเองเลย"

"ตามใจแล้วกัน เรากินเยอะๆเลยนะวันนี้ ผอมไปแล้ว อ่อ อาทิตย์หน้าฉันจะไปบนดอยไกลมากและคงจะไปหลายวันอยู่"

พ่อเลี้ยงเอ่ยออกมาก่อนจะลูบผมหญิงสาวอย่างเอ็นดู ขนมผิงพยักหน้าอย่างเข้าใจก่อนจะยิ้มออกมาบางๆ

"ถ้าอย่างนั้นผิงไปนอนที่บ้านนะคะ"

"นอนที่บ้านอะไร ฉันจะให้ผิงไปด้วย"

หญิงสาวหันขวับไปมองชายหนุ่มอย่างตกใจ นี่ไปไปทำงานไกลๆเธอยังต้องไปด้วยอีกเหรอ... อิสระของเธออยู่ตรงไหนกันเนี่ย

"นึกว่าพ่อเลี้ยงจะให้ผิงอยู่บ้านซะอีก"

"ไม่เอาอ่ะเดี๋ยวเด็กบางคนเกเรแอบหนีเที่ยว อีกอย่างไปบนดอยสัญญาณไม่ค่อยมีถ้าฉันติดต่อผิงไม่ได้มันจะยุ่งนะ เข้าใจเหตุผลรึยัง"

"เข้าใจแล้วค่ะ ผิงเลือกได้ที่ไหนกัน"

หญิงสาวตัดพ้อก่อนจะหันไปกินต่อ ทำอะไรไม่ได้อยู่แล้วนี่ ให้ไปไหนก็ต้องไปตามนั้นแหละ พ่อเลี้ยงคาวียิ้มออกมาอย่างเอ็นดูก่อนจะหันไปดูหน้าเวทีต่อ เวลาผ่านไปเกือบสี่ทุ่ม ตอนนี้ทุกคนเริ่มสนุกได้ที่กันแล้ว เขาให้ขนมผิงไปแจกโบนัสพนักงานบนเวทีโดยให้ดินไปช่วยหญิงสาว สามปีมานี้เด็กเลี้ยงของเขารู้ระบบงานทุกอย่างของไร่และรีสอร์ท แทบจะทำงานแทนได้เลยเมื่อเขาไม่อยู่ เขาค่อนข้างจะให้อำนาจในการตัดสินใจกับเธอมากอยู่ พนักงานที่นี่จึงรู้ดีว่าถ้าขนมผิงบอกว่าทำได้ก็คือทำได้เพราะเขาไม่เคยขัดในสิ่งที่หญิงสาวร้องขอและตัดสินใจ

และเมื่อทุกอย่างจบลง เขากุมมือพาขนมผิงเดินเข้าไปในบ้าน ที่บ้านของเขาเป็นบ้านไม้สักทั้งหลังเพราะเขาชอบสไตล์ทรงไทยและจะไม่มีใครได้ขึ้นมาพักบนบ้านยกเว้นแขกของเขาและขนมผิงที่เข้าออกบ้านได้ตลอด ส่วนท้ายรีสอร์ทจะมีบ้านพักคนงานเกือบสามสิบห้อง ทุกคนจะมีสวัสดิการพักฟรี อาหารฟรีเช้ากลางวันเย็น ประกันสังคม และประกันหมู่ที่เขาทำให้พนักงานเสริมขึ้นมา ชุดพนักงานฟรี เอาง่ายๆไม่มีใครอยากออกถ้าได้เข้ามาทำงานที่นี่กับเขา

"พ่อเลี้ยงขาพนักงานที่ไร่บอกว่าอากาศเริ่มหนาวแล้ว แต่พวกเขาไม่มีน้ำอุ่นอาบเลยต้องต้มในหม้อเอาค่ะ พ่อเลี้ยงไม่ติดเครื่องทำน้ำอุ่นให้ซักหน่อยเหรอคะ"

ขนมผิงเอ่ยถามชายหนุ่ม เธอพอเข้าใจว่าบ้านพักพนักงานไม่มีเครื่องอำนวยความสะดวกมากขนาดนั้น และการที่จะติดให้พวกเขาทุกห้องมันสิ้นเปลืองเงินมาก แต่อย่างน้อยถ้ามีห้องน้ำรวมและมีน้ำอุ่นให้ซักสามสี่ห้องมันก็ดีมากสำหรับพวกเขาแล้ว แต่ค่าไฟน่าจะเพิ่มขึ้นเยอะอยู่นี่ก็น่าเห็นใจพ่อเลี้ยงด้วยเช่นกัน