My Baby เด็กเลี้ยงบำเรอรัก นิยาย บท 22

เวลาผ่านไป...

ซินดี้ยังคงอยู่ไร่ไม่ยอมไปไหน แถมยังเข้ามาวุ่นวายช่วยงานในไร่ของพ่อเลี้ยงคาวี จนขนมผิงต้องตามไปเฝ้าชายหนุ่มไม่ยอมห่าง หล่อนอ้างว่าช่วงว่างงานอยากหาอะไรทำ และเธอสามารถช่วยพ่อเลี้ยงทำงานได้เธอจึงไม่อยากคัดค้านอะไรทำได้เพียงแค่มองจับผิดเท่านั้น

"พ่อเลี้ยงให้หล่อนช่วยงานทำไมเหรอคะ ผิงไม่เข้าใจเลย"

ขนมผิงหน้างอง้ำเอ่ยน้อยใจชายหนุ่ม เขาดึงเธอมานั่งลงบนตักก่อนจะลูบผมหญิงสาวพลางอธิบายในสิ่งที่เขากำลังทำอยู่

"ไม่รู้ว่าซินดี้มาครั้งนี้ด้วยจุดประสงค์อะไร เหมือนจะมาสืบเรื่องอะไรบางอย่าง ถ้าให้เดาคงจะเป็นข้อมูลทางการเกษตรเพราะก่อนหน้านี้เธอคบหากับคนรวยที่เขาทำธุรกิจส่งออกผลไม้แห้ง ซึ่งทำเหมือนกับฉัน แต่ว่าเหมือนจะเลิกรากันไปพักใหญ่ก็เลยไม่รู้ว่าเธอมาดีหรือมาร้าย คุยกับดินว่าอาจจะต้องให้เธออยู่ที่นี่เพราะจะจับผิดได้ง่ายกว่าปล่อยเธอออกไป"

เมื่อได้ฟังเหตุผลขนมผิงก็พยักหน้าออกมาอย่างพอเข้าใจ ตอนแรกก็ไม่รู้ว่าทำไมพ่อเลี้ยงถึงยอมให้หล่อนอยู่ แต่คงเป็นเรื่องงานจริงๆเขาถึงทำแบบนั้น ถ้าอธิบายตั้งแต่ทีแรกแบบนี้เธอก็พอเข้าใจและเคารพในการตัดสินใจของเขา

"ผิงเข้าใจแล้วค่ะพ่อเลี้ยง"

เธอโอบรอบคอชายหนุ่มก่อนจะสวมกอดไว้อย่างหวงแหน

"อย่ากังวลเลยฉันมีผิงคนเดียวก็พอแล้ว ส่วนคนอื่นจะมีก็ผลประโยชน์เท่านั้นที่ฉันจะญาติดีด้วย"

"รักพ่อเลี้ยงจังเลยค่ะ"

"ฉันก็รักผิง หิวแล้วไปหาอะไรกินกันมั้ย"

"ค่ะ"

ขนมผิงยิ้มออกมาก่อนจะลุกขึ้นกุมมือเขาแล้วพากันเดินออกไปหาอะไรทานข้างนอก พ่อเลี้ยงวุ่นวายกับงานมากมายจนไม่มีเวลาพาหญิงสาวไปช็อปปิ้งเลย

"พ่อเลี้ยงอยากกินอะไรคะ"

"อืม.. ไปเดินห้างดีกว่า นี่ก็ไม่ได้พาผิงไปซื้อของนานแล้วเราถือโอกาสไปเดินเล่นกันดีกว่า"

"ผิงไม่อยากได้อะไรหรอกค่ะ แค่พ่อเลี้ยงอยู่ตรงนี้ก็ดีมากแล้ว"

ขนมผิงกอดแขนชายหนุ่มก่อนจะเอ่ยเสียงอ้อน เขาลูบผมหญิงสาวก่อนจะยิ้มออกมาอย่างเอ็นดู มาอ้อนหยอดคำหวานทุกวันแบบนี้เขาจะไปไหนรอดล่ะ...

"ปากหวานแบบนี้ทุกวัน ถ้าผิงไม่กินยาคุมนี้ท้องแล้วนะเนี่ย"

"พ่อเลี้ยงอ่ะ! ท้องได้ยังไงคะผิงยังเรียนไม่จบเลย"

หญิงสาวยิ้มอย่างเขินอาย ชายหนุ่มอมยิ้มก่อนจะพาเธอขึ้นรถแล้วจากนั้นทั้งสองคนก็มาถึงที่ห้างในตัวเมือง พ่อเลี้ยงกุมมือหญิงสาวไว้ข้างกายไม่ยอมห่าง เขาทั้งรักทั้งห่วงกลัวว่าใครจะมามองหรือแย่งไป รู้สึกผิดมั้ยที่ขังเธอไว้ข้างกายมันก็รู้สึกแหละ แต่ทำยังไงได้ล่ะมันชินไปแล้ว

"อยากกินอะไรมั้ยบอกมาได้"

"อยากให้พ่อเลี้ยงเลือกค่ะ ทำงานทุกวันเหนื่อยจะตายถ้าได้ทานของอร่อยพ่อเลี้ยงคงสดชื่นขึ้นเยอะเลย"

หญิงสาวเอ่ยอย่างเอาใจ เขาเลยเลือกที่จะทานบุฟเฟ่ต์เหมือนเคยเพราะขนมผิงชอบมาก

"กินบุฟเฟต์เหรอคะ"

"อืม อยากกินเมียก็ชอบด้วยวินๆ"

"น่ารักที่สุดเลย"

ขนมผิงยิ้มออกมาก่อนจะกอดแขนเขาเดินเข้าร้านไป ทั้งสองคนมีความสุขด้วยกันสองต่อสองในช่วงเวลาหลายวันมานี้ ตั้งแต่เกิดเรื่องคราวคุณแม่จับได้ก็ผ่านมาเกือบเดือนแล้ว นั้นเท่ากับว่าซินดี้ก็อยู่มานานมากแล้วเหมือนกัน แต่เธอคอยช่วยนั่นนี่เรื่องงานอยู่ตลอด คอยสืบเรื่องของคู่แข่งจนเขาและดินถึงกับงงว่าตกลงเธอมาดีหรือมาร้ายกันแน่

เขาหยิบโทรศัพท์กดดูข้อความจากดิน เรื่องที่ให้ไปสืบเกี่ยวกับคนที่ซินดี้เคยคบหามาก่อน เหมือนผู้ชายคนนั้นจะมีผู้หญิงมากมายประมาณเจ้าชู้นั้นแหละ แสดงว่าคงไม่ได้มาสืบเรื่องของเขาให้หรอก(มั่ง)