ตอนที่222
เขามองเธอแล้วอดหัวเราะไม่ได้
ร้านที่ธามนิธิพามาวันนี้ วิวสวยเปิดหน้าต่างก็เห็นแม่น้ำข้างนอกโดยเฉพาะถึงตอนกลางคืนยังมีเรือยอชต์ไม่น้อย
ปาณีนั่งอยู่บนเก้าอี้แล้วมองวิวข้างนอก “หนูก็อยากไปนั่งเรือจังแต่เสียดายคนเยอะเกิน”
ตั๋วเรือไม่ได้แพงแต่ทุกครั้งจะที่ไปก็ต้องต่อแถวรออย่างน้อยสองสามชั่วโมง
ธามนิธิมองไปนอกหน้าต่าง “คราวหลังพาเธอไป”
รอให้ขาเขาดีก่อน สะดวกต่อการเดินทางก่อน
ถึงแม้อาจจะต้องรอนาน
ปาณีหันกลับมา “ได้เลยค่ะ”
พอพูดถึงอันนี้เธอก็นึกถึงขาของคุณอาไม่รู้ว่าขาของคุณอาจะดีเมื่อไหร่
ธามนิธิมองตามสายตาของปาณีรู้สึกได้ว่าเธอก็คงคิดเรื่องเดียวกับเขา
เขายิ้มแล้วยิ้มอีกมองไปที่ไวยาตย์ ไวยาตย์ก็เอาเค้กออกมาอย่างรวดเร็ว
วันนี้เป็นวันเกิดก็ต้องกินเค้กวันเกิดสิ
รูปร่างเค้กเป็นเป็นครอบครัวPeppa Pig พอปาณีเห็นเค้กก็เกือบหัวเราะออกมา “นี่คุณอาเป็นคนสั่งเค้กหรอคะ?”
ธามนิธิมองปาณี “ไม่ชอบ?”
“ชอบค่ะ” ใบหน้าของปาณีตอนนี้เต็มไปด้วยรอยยิ้ม “น่ารักมากเลย! แต่หนูไม่คิดว่าคุณจะสั่งเค้กแบบนี้”
“เธอชอบก็ดีแล้ว” ได้ข่าวว่าผู้หญิงชอบอะไรแบบนี้เขาเลยเลือกอันนี้พอเห็นเธอยิ้มบานขนาดนี้เขาก็รู้สึกพึงพอใจ
ธามนิธิใส่หมวกวันอกิดให้เธอ “ขออธิษฐานสิ”
“ต้องขออธิษฐานด้วยหรอ!” ปาณีรู้สึกอึดอัด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม
ก็บอกไปสิว่าพ่อแม่นางนลินมาขอคืนของหมั้น แค่นี้ก็ตบหน้าได้แล้วว่านลินโกหก มันไม่ใช่ว่าสามีไม่รอ แต่มันทิ้งเอง...
ฮื่อออออัพต่อได้ไหมคะพลีสสมสส...