My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม นิยาย บท 255

ตอนที่255

แต่ดูเขาสภาพนี้ก็เลยว่าปาณีซวยขนาดไหน

ติรยามองเวทัสอย่างเชิดแล้วเดินตามนพรุจ

เวทัสตามไปแล้วดึงแขนเธอ “ติรยสเธออยากทำอะไรกันแน่?”

งานอย่างวันนี้สำคัญต่อหน้าตาของบ้านวิสทธิ์เวชจะให้เธอมาทำร้ายมันไม่ได้

“เธอทำให้ฉันหน้าเสียต่อหน้าทุกคนแล้วตอนนี้ยังจะมายุ่งว่าฉันจะทำอะไรอีกทำไม? เวทัสเมื่อก่อนพวกเราเป็นเพื่อนกันฉันก็เลยฟังเธอแต่ตอนนี้……เธอเป็นคนไม่เอาฉันก่อน”

เธออยากเห็นเวทัสโดนคนในบ้านสั่งสอน!

อยากเห็นปาณีถูกคนในบ้านวิสิทธิ์เวชเกลียด

ดีที่สุดคือวันนี้ธามนิธิไม่ได้แต่งงาน ทำให้บ้านวิสิทธิ์เวชและปาณีหน้าแตกไปเลย

ติรยาผลักเวทัสออกแล้วเดินตามนพรุจไปห้องพักผ่อน

โมรีพึ่งออกจากห้องของปาณีก็เห็นภาพนั้นพอดีเลยขมวดคิ้ว

วันนี้เธอเป็นเพื่อนเจ้าสาวเรื่องแบบนี้ก็ต้องไปบอกปาณีอันดับแรก

ปาณีนั่งอยู่ในห้องมีส้มโอและทีนาร์อยู่เป็นเพื่อนเธอ

โมรีเดินเข้าก็ก้มหัวไปบอกปาณีเรื่องที่ตัวเองเห็นทั้งหมดอย่างเบาๆ

คนอย่างติรยานี่เต็มไปด้วยความคิดเลวๆรู้สึกว่าเธอกำลังจะทำอะไรสักอย่าง

งานอย่างวันนี้ทั้งทีขอให้อย่ามีเรื่องอะไรเกิดขึ้นเลย

ติรยาอยู่ต่อหน้าบ้านวิสิทธิ์เวชก็ไม่มีดีอยู่แล้ว

แล้วในงานฉลองวันชาติจีนก็หน้าแตกอีก ดูจากนิสัยของเวทัสก็คงไม่มีทางกลับไปคืนดีกับติรยาหรอก

ตัวเองก็ไม่ได้ทำอะไรผิดแล้วโดนเธอจับได้สักหน่อย

ติรยาจะสร้างปัญหาอะไรได้อีก?

แต่ก็ต้องป้องกันไว้ก่อนปาณีก็เลยส่งข้อความให้ติรยากลังติรยามาทำอะไรมิดีมิร้ายลับหลัง

ติรยาเดินตามนพรุจเข้ามาในห้องที่ไม่มีคนอื่น “คุณลุงนพรุจคะ”

นพรุจมองติรยา “เธอนั่งสิ”

ติรยานั่งลงไป

นพรุจนั่งลงเก้าอี้ยาวแล้วไม่ได้มองติรยาเอาแต่ก้มหัวมองแก้วที่อยู่บนโต๊ะทำให้คนเดาอารมณ์ไม่ถูก “ที่เธอพูดข้างนอกเมื่อกี้เป็นเรื่องจริงทั้งหมด?”

“จริงสิคะ” ติรยาพูดต่อ “หนูไม่กล้าโกหกหรอกค่ะ เรื่องนี้คนในโรงเรียนก็รู้กันเยอะแยะไปตรวจได้เลยนะคะ”

นพรุจไม่ได้ตอบ

ในห้องเงียบ ติรยาเลยพูดต่อ “หนูช่วยเตือนเวทัสให้ปล่อยวางปาณีเถอะนั่นเป็นน้าสะใภ้ของเขาแต่ที่จริงแล้วเวทัสก็ปล่อยวางได้แล้วนะคะ แต่ตอนนี้ตอนอยู่โรงเรียนปาณีก็มักจะตัดไม่ขาดกับเวทัส……”

ใช้โอกาสนี้ที่นพรุจก็ยอมฟัง จิรยสก็พูดในสิ่งที่ตัวเองอยากพูดออกมาหมดและไม่ลืมที่จะใส่ไข่ใส่เนื้อเพิ่ม

แค่คนในบ้านเขาเกลียดปาณีก็พอ

นพรุจไม่ได้ห้ามติรยา ฟังอย่างตั้งใจแต่ยิ่งฟังสีหน้ายิ่งหนักใจ

ทันใดนั้นเสียงโทรศัพท์เขาดังขึ้นเขาลุกขึ้นแล้วพูดกับติรยา “ฉันไปรับโทรศัพท์ก่อน”

นพรุจเดินออกไป ติรยาที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ยาวก็ถอดหายใจ

มือที่จับกุมไว้แน่นก็ปล่อยวางช้าๆ

พูดต่อหน้านพรุจตื่นเต้นจะตายอยู่ละ

ที่จริงเธอยังไม่อยากรีบพูดเรื่องนี้ออกมาแต่ตอนนี้เวทัสและปาณีทำเธอก่อนอย่าหาว่าเธอไร้น้ำใจเลย

เวทัสเดินไปมาอยู่นอกห้องพอเห็นนพรุจเดินออกมาก็รีบเข้าไปหา “พ่อครับไม่ต้องฟังคำพูดมั่วซั่วของเขานะครับ”