My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม นิยาย บท 283

ตอนที่ 283

ไวยาตย์มองไปยังโมรี “ถ้าอย่างนั้นขอบคุณคุณโมรีมากนะครับ”

“ไม่เป็นไรค่ะ”

รถเคลื่อนออกจากมหาลัยอย่างรวดเร็ว

ช่วงนี้อาการเย็นมาก พรมที่หนานุ่นในบ้านบวกกับฮีตเตอร์ ช่างแตกต่างกับหอพักที่หนาวเย็นอย่างกับสวรรค์กับนรกเลยทีเดียว

ปาณีนั่งอยู่บนโซฟา มองไปยังน้าลำมุงที่กำลังเสิร์ฟอาหารอย่างกับกำลังถวายเพชรพลอย “คุณหนูปาณี มานี่สิคะ ทานเยอะๆเลยนะคะ”

“ขอบคุณค่ะคุณน้า” ขอเพียงแต่อยู่ข้างกายธามนิธิ ของกินเอร็ดอร่อยที่ควรจะมีก็มีครบหมด

ธามนิธิมองไปยังปาณี ไม่ได้พูดอะไร เพียงแต่จ้องมองเธออย่างเย็นยะเยือก

ปาณีที่ถูกเขาจ้องมองมาสักพักแล้ว พูดอย่างร้อนตัวว่า “คุณอย่าฟังที่โมรีพูดนะคะ หนูนอนจริงๆ ละก็กินข้าวด้วย”

ธามนิธิไม่ได้ฟังเธออธิบายแต่อย่างใด พูดคำสองคำออกมาอย่างเย็นชา “โกหก!”

ขอบตาดำขนาดนั้น ในตายังมีเลือดฝาดอีก ดูไปก็รู้ว่าสองวันนี้เธอเหนื่อยจนถึงขีดสุดแล้ว

เป็นแบบนี้แล้วเธอยังกล้าบอกว่าตัวเองนอนหลับพักผ่อนพอเพียงอีก

“......”

น้าลำมุงเห็นสภาพของปาณีเช่นนี้ พูดว่า “คุณหนูปาณีป่วย คุณธามนิธิก็อย่าดุเธอเลยนะคะ!”

“......”

มองไปก็รู้ว่าเธอเสแสร้ง!

กลัวตัวเองจะด่าเขา จึงทำตัวน่าสงสารแบบนี้

ธามนิธิก็ขี้เกียจด่าเธอแล้วเหมือนกัน

ช่างเถอะช่างเถอะ!

ใครให้เธออายุน้อยล่ะ

......

เพราะว่ากินยาแก้แพ้ เธอจึงรู้สึกง่วง หลังจากปาณีทานอาหารไปนิดหน่อย เธอก็ขึ้นไปนอน