My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม นิยาย บท 296

ตอนที่ 296

เขาพูดว่า “ไม่ใช่แน่นอน พวกเขาเป็นบริษัทใหญ่ มีสินค้าขายทั่วประเทศ ครอบครัวเราแค่ทำธุรกิจเล็กๆ ฉันมีอิทธิพลขนาดนั้นที่ไหนกัน”

“ทำธุรกิจเล็กๆ?” ปาณีมองไปยังธามนิธิอย่างไม่อยากเชื่อ

เธอไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าธามนิธิทำธุรกิจอะไร

แต่ปกติดูภาพพจน์การออกงานเขาแล้ว รู้สึกว่าจะไม่ธรรมดานะ

ธามนิธิเบ้ปาก มองไปยังใบหน้าที่เต็มไปด้วยความสงสัยนั้น พูดล้อว่า “ทำไม สามีเป็นแค่เถ้าแก่ของบริษัทเล็กๆ เลยทำให้เธอผิดหวังหรอ?”

ปาณีนั่งลง “ไม่ใช่ค่ะ หนูแค่กำลังคิดว่า ดูเหมือนทำธุรกิจจะได้เงินมากเลยนะคะ ทำธุรกิจเล็กๆยังอยู่บ้านใหญ่โตขนาดนี้ได้เลย”

“......” ธามนิธิมองไปยังรอบๆห้องนอนที่รวมห้องน้ำแล้วใหญ่กว่า 100 ตารางเมตร เชิดหน้าพูดอย่างจริงจังว่า “ก็ยังโอเคนะ เพื่อนของพี่แนะนำมา ได้มาในราคาทุน เลยไม่ได้แพงมาก”

“ยังทำแบบนี้ได้หรอคะ?” ถือเป็นความรู้ใหม่ของปาณีเลย

ธามนิธิพูดต่อด้วยสีหน้าจริงจัง “เธอก็รู้ว่าพี่เขยร่วมหุ้นกับคนอื่นในการบุกเบิกธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ ดังนั้น คนที่รู้จักก็พวกแวววงเดียวกันหมด ราคาบ้านถือถือว่าถูกกว่าราคาตลาดมาก”

“......” ปาณีมองไปยังธามนิธิ “แต่ทำไมหนูได้ยินมาว่า บ้านที่เมืองชลธี พี่เขยเป็นคนบุกเบิกเองล่ะคะ”

ธามนิธิไอแค่กๆ ปรับโทนเสียงตัวเอง “พี่เขยร่วมหุ้นกับคนอื่น ในความเป็นจริงแล้วก็แค่ช่วยคนอื่นทำงานก็แค่นั้นเอง”

“แล้วบ้านที่เราอยู่ตอนมาที่เมืองชยุตแรกๆล่ะ?”

“แน่นอนว่าต้องเช่าสิ” ธามนิธิเงยหน้าขึ้น มองไปยังเพดาน “ตอนนี้บ้านหลังนี้ยังผ่อนอยู่เลย ตอนนี้ฉันมีหนี้ท่วมตัว แล้วยังนั่งอยู่บนรถเข็นอีก เธอจะรังเกียจฉันไหม?”