My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม นิยาย บท 311

ตอนที่311

ก็เลยตอนที่เขาบ่นเมื่อกี้เลยทำให้ฉันนึกถึงว่าเมื่อก่อน……เขาก็ลำบากเหมือนกัน”

ไวยาตย์มองปาณี “ถ้างั้นทำไมตอนนั้นถึงไม่ให้บ้านวิสิทธิ์เวชเตรียมสินสอดให้ล่ะครับ?”

ปาณีฟังจบก็ยกยิ้ม “เขาเป็นแม่ของฉัน บ้านวิสิทธิ์เวชไม่ได้ติดหนี้อะไรเขาถึงเขาอาจจะลำบากแต่เขาก็เป็นคนที่โลภและจะไม่คิดหน้าคิดหลังเลยถ้าให้เขาได้ลองชิมของดีสักหน่อยเขาก็จะยิ่งทำยิ่งเกิน”

เลี้ยงดูแม่เป็นสิ่งที่เธอต้องรับผิดชอบแต่ไม่ใช่สิ่งที่คนในบ้านวิสิทธิ์เวชต้องรับผิดชอบเลยสักคน

ปาณีกลับถึงบ้านน้าลำมุงก็มาดูเธอ “ปาณี”

“คุณน้าสวัสดีค่ะ” ปาณีอดที่หาวไม่ได้ง่วงจะตายอยู่แล้ว

น้าลำมุงถาม “อาหารเช้าอยากกินอะไร?”

“ก๋วยเตี๋ยว”

“งั้นรอแป๊บนึงนะ”

“ค่ะงั้นหนูไปล้างหน้าก่อนนะคะ”

ปาณีกลับถึงห้องไปล้างหน้าแปลงฟันตอนออกมายังเห็นธามนิธินอนอยู่บนเตียงไม่ขยับไปไหน

นี่ยังนอนอีกหรอ?

ปาณีแทรกเข้าไปใต้ผ้าห่มแขนกอดเอวเข้าไว้นอนอยู่บนตัวเขาน้ำเสียงอ้อน “สามีคะตื่นได้แล้ว”

เธอพึ่งล้างหน้าเสร็จมือยังเย็นอยู่ตอนยื่นมือเข้ามาก็ได้ยินเสียงธามนิธิ ธามนิธิเปิดตาขึ้นจับมือเย็นๆของเธอไว้แล้วขมวดคิ้ว “ทำไมเย็นขนาดนี้?”

“ฉันพึ่งไปล้างหน้ามา” ปาณีอดหัวเราะไม่ได้ “เย็นถึงคุณอาแล้วหรือไง?”

เขาจับมือเธอมานวดเบาๆ “ในโรงพยาบาลหนาว?”

“ยังได้อยู่ ไม่ได้หนาวมาก”

ธามนิธิมองผู้หญิงตัวน้อยที่นอนทับอยู่บนตัวเขา “ยังเจ็บท้องอยู่ไหม?”

ประจำเดือนเธอมาแถมโต้รุ่งอีก ธามนิธิเป็นห่วงเธอ