My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม นิยาย บท 312

ตอนที่312

ปาณีก็ยิ่งทำตัวไม่ถูกรู้สึกคำนี้ของตัวเองเหมือนความหมายมันผิดเพี้ยนไปหมด

นิ้วมือของธามนิธิลูบผ่านตรงหน้าเธอ “ทำไมต้องมาหลอกฉันด้วย?”

“ฉัน……” ปาณีหมุดลูกกะตาไปมาอยากหาข้ออ้างแต่สุดท้ายยังหาข้ออ้างไม่ได้ก็ได้ยินเสียงต่ำทุ่มของธามนิธิ “เกลียดฉัน?”

ประโยคสั้นๆนี้ฟังเหมือนเศร้าๆแล้วรู้สึกเสียใจเล็กน้อย

ปาณีไม่คิดว่าคุณอาจะคิดแบบนี้กลัวเขาเข้าใจผิดเลยรีบอธิบาย “ไม่ใช่ ฉันจะเกลียดคุณอาได้ไง? ชอบคุณอายังไม่ทันเลยด้วยซ้ำ!”

ชอบคุณอายังไม่ทันเลยด้วยซ้ำ!

ประโยคทำให้ใจของธามนิธิเต้น

ปาณียื่นมือไปจับมือใหญ่ของเขาแล้วอธิบายการกระทำของตัวเอง “ฉันก็แค่……กลัวนิดหน่อย”

“กลัวอะไร?”

“ถึงแม้ฉันรู้ว่าคุณพ่อคุณแม่อยากอุ้มหลานแต่ว่าฉัน……ฉัน……ฉันยังไม่อยากคลอดลูกตอนนี้ ถ้าคลอดลูกฉันก็ไปโรงเรียนไม่ได้! แล้วเดียวหุ่นก็ไม่ดีอีก”

ธามนิธิฟังที่เธออธิบายอย่างตั้งใจก็หมดคำพูดและอดหัวเราะไม่ได้

นี่เธอคิดมากเกินไปหรือเปล่า?

ปาณีมองเขา “นี่คุณอาหัวเราะฉันงั้นหรอ?”

นี่เขาพูดจริงจังนะเนี่ย!

ธามนิธิจับมือเธอไว้ “ใครให้เธอคลอดลูก?”

“ไม่คลอดลูกหรอ?” ปาณีฟังที่เขาพูดจบก็ตาสว่างขึ้นราวกับหลบไปได้อีก “งั้นฉันไปกินข้าวได้แล้วใช่ไหม?”

ธามนิธิ “……”

เขาแค่บอกไม่คลอดลูกแต่ไม่ได้บอกว่าจะไม่จับต้องเธอ!

แต่ตอนนี้สายตาและในใจของปาณีนึกถึงแต่ก๋วยเตี๋ยวที่อยู่ชั้นล่าง