My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม นิยาย บท 312

ตอนที่312

ปาณีก็ยิ่งทำตัวไม่ถูกรู้สึกคำนี้ของตัวเองเหมือนความหมายมันผิดเพี้ยนไปหมด

นิ้วมือของธามนิธิลูบผ่านตรงหน้าเธอ “ทำไมต้องมาหลอกฉันด้วย?”

“ฉัน……” ปาณีหมุดลูกกะตาไปมาอยากหาข้ออ้างแต่สุดท้ายยังหาข้ออ้างไม่ได้ก็ได้ยินเสียงต่ำทุ่มของธามนิธิ “เกลียดฉัน?”

ประโยคสั้นๆนี้ฟังเหมือนเศร้าๆแล้วรู้สึกเสียใจเล็กน้อย

ปาณีไม่คิดว่าคุณอาจะคิดแบบนี้กลัวเขาเข้าใจผิดเลยรีบอธิบาย “ไม่ใช่ ฉันจะเกลียดคุณอาได้ไง? ชอบคุณอายังไม่ทันเลยด้วยซ้ำ!”

ชอบคุณอายังไม่ทันเลยด้วยซ้ำ!

ประโยคทำให้ใจของธามนิธิเต้น

ปาณียื่นมือไปจับมือใหญ่ของเขาแล้วอธิบายการกระทำของตัวเอง “ฉันก็แค่……กลัวนิดหน่อย”

“กลัวอะไร?”

“ถึงแม้ฉันรู้ว่าคุณพ่อคุณแม่อยากอุ้มหลานแต่ว่าฉัน……ฉัน……ฉันยังไม่อยากคลอดลูกตอนนี้ ถ้าคลอดลูกฉันก็ไปโรงเรียนไม่ได้! แล้วเดียวหุ่นก็ไม่ดีอีก”

ธามนิธิฟังที่เธออธิบายอย่างตั้งใจก็หมดคำพูดและอดหัวเราะไม่ได้

นี่เธอคิดมากเกินไปหรือเปล่า?

ปาณีมองเขา “นี่คุณอาหัวเราะฉันงั้นหรอ?”

นี่เขาพูดจริงจังนะเนี่ย!

ธามนิธิจับมือเธอไว้ “ใครให้เธอคลอดลูก?”

“ไม่คลอดลูกหรอ?” ปาณีฟังที่เขาพูดจบก็ตาสว่างขึ้นราวกับหลบไปได้อีก “งั้นฉันไปกินข้าวได้แล้วใช่ไหม?”

ธามนิธิ “……”

เขาแค่บอกไม่คลอดลูกแต่ไม่ได้บอกว่าจะไม่จับต้องเธอ!

แต่ตอนนี้สายตาและในใจของปาณีนึกถึงแต่ก๋วยเตี๋ยวที่อยู่ชั้นล่าง

เห็นได้ชัดเลยว่าในสายตาเธอกินก๋วยเตี๋ยวสำคัญกว่าเขา

ธามนิธิมองเธอแต่ไม่ได้ตอบอะไรเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้นเป็นเสียงของน้าลำมุง “ปาณีทำเสร็จแล้วนะ”

“คุณอาดูสิ! คุณน้ามาเรียกฉันแล้ว” ปาณีมองธามนิธิแล้วหอมลงบนหน้าผากเขาพูดอ้อนไปด้วย “ฉันไปกินข้าวล่ะ กินเสร็จค่อนมานอนง่วงจะตายอยู่แล้ว”

ไม่รอให้เขาได้แสดงความคิดเห็น ปาณีก็ถือว่าเขาตกลงก็รีบลงจากเตียง

เธอลงไปชั้นล่างกินเสร็จแล้วไปนอนสักแป๊บค่อยไปโรงเรียน

พึ่งเข้าไปในห้องเรียนก็ได้ยินเสียงพูดคุยของผู้ชาย “ใครว่ะ! โคตรสวยเลย!”

“ได้ข่าวว่าเป็นอาจารย์มาใหม่ของคณะดนตรี”

“อาจารย์? ไม่ใช่มั้ง? เขาดูสาวขนาดนี้! ฉันตัดสินใจแล้วตั้งแต่ตอนนี้เป็นต้นไปเขาเป็นนางฟ้าของฉัน!”

ปาณีนั่งลงมาก็ถามโมรี “พวกเขาคุยอะไรกันอ่ะ!”

“เธอลองไปอ่านดูในกระทู้ก็รู้แล้ว”

ปาณีเปิดเข้าไปก็เห็นหัวข้อกระทู้ที่กำลังดังอยู่ หัวข้อ : อาจารย์ใหม่ของคณะดนตรี เป็นนางฟ้าลงมาจากสวรรค์

นางฟ้าลงมาจากสวรรค์?

ประโยคที่ตกยุคมากเลย!

ตอนนี้คนที่คิดคำบรรยายแบบนี้ออกมาได้ก็คงไม่มีใครแล้วแหละ

ปาณีกดเข้าไปอย่างไม่คิดอะไรข้างในมีแค่รูปเดียวดูก็รู้ว่าโดนแอบถ่ายไม่มีการตกแต่งใดๆ……แต่ว่าดูแค่แวบเดียวปาณีก็อึ้งไปเลย!

ก็ว่าทำไมพวกเขาพูดคุยกันเยอะขนาดนี้!

รูปนี้มันดูสวยมากจริงๆ

เธอเลยต้องปลอบใจตัวเองตัวจริงอาจจะไม่สวยเหมือนในรูปก็ได้!

ไม่งั้นยังจะให้คนมีชีวิตอยู่ไหมเนี่ย?

เวทัสเดินเข้าไปในห้องเห็นผู้ชายหลายคนพูดคุยกันก็เลยอดไม่มองรูปถ่ายในโทรศัพท์พวกเขาไม่ได้แต่ดูแค่แวบเดียวสีหน้าที่แสดงออกมาก็ชะงักไป

นี่เขากลับมาทำไม?

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม