ตอนที่315
“เขาเกลียดฉัน เพราะว่าเขาเลยทำให้ฉันโดนทุกคนเกลียด” พูดถึงตรงนี้น้ำตาของทีนาร์ก็จะตกลงมา
นลิน มีสุวรรณยิบกระดาษทิชชูช่วยเช็ดน้ำตาให้เธอ “ไม่ต้องร้องแล้ว”
ผู้ชายรอบข้างที่เห็นเขาปลอบทีนาร์ก็รู้สึกอิจฉาขึ้นมา “ฉันอยากเป็นทิชชูที่อยู่ในมือของเขาจัง”
“สวนขนาดนี้! นิสัยก็ยังดีอีก!”
“นี่มันทั้งสวยทั้งมีน้ำใจจริงๆ!”
แล้วยังมีคนยกถาดข้าวตัวเองให้อาจารย์อีก “อาจารย์ครับกินของผมก็ได้ครับ!”
“ขอบคุณนะแต่ไม่ต้องหรอก” นลิน มีสุววรณ์ยิ้มตอบแล้วปฏิเสธไป คนที่ได้เห็นรอยยิ้มเขาใกล้ๆรู้สึกตัวเองมีความสุขจนจะเป็นลมไปแล้ว
ปาณีและโมรีที่อยู่ข้างๆก็ไม่ได้พลาดฉากนี้ไป
โมรี “บ้าจริง เขานี่สวยมากเลย!”
ไม่ได้มีแต่ผู้ชายที่ชอบคนสวย ผู้หญิงก็เช่นกัน
ผู้หญิงที่สวยแบบไม่มีอันตรายมันคงเป็นที่น่าอิจฉาที่สุด
ทันใดนั้นนักเรียนที่อยู่ข้างโต๊ะก็พูดขึ้นมา “ฉันมีเพื่อนในคณะดนตรีเขาบอกว่าอาจารย์คนนี้ชื่อนลิน มีสวรรณ์”
นลิน......มีสวรรณ์?
มือที่กำลังจะหยิบผักของปาณีก็ชะงักแล้วยกหัวขึ้นมองเขาคนนั้น
เขาเป็นนลิน มีสุวรรณ์?
ปาณีเคยจินตนาการว่านลิน มีสุวรรณ์เป็นคนยังไง เธอคิดว่าผู้หญิงคนที่สามารถทิ้งคุณอาในตอนที่คุณอาลำบากที่สุดถึงแม้จะสวยแต่ก็คงสวยไม่ถึงไหนหรอก เพราะหน้าตามันมาจากการที่เธอจินตนาการเอง
แต่......
ในตัวผู้หญิงคนนี้ไม่ได้รู้สึกถึงความโหดร้ายของเขา ทั้งๆที่เธอรู้ว่าเขาเป็นผู้หญิงที่ทิ้งคนอื่นแต่ก็ไม่สามารถนำสองอย่างนี้มาปะติดปะต่อกันได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม
ก็บอกไปสิว่าพ่อแม่นางนลินมาขอคืนของหมั้น แค่นี้ก็ตบหน้าได้แล้วว่านลินโกหก มันไม่ใช่ว่าสามีไม่รอ แต่มันทิ้งเอง...
ฮื่อออออัพต่อได้ไหมคะพลีสสมสส...