คุณเหนือเร่งกระแทกสะโพกสอบทำให้เสียงเนื้อกระทบกันดังก้องไปทั่วบริเวณห้องน้ำ
“อ๊า ชอบมั้ย” คุณเหนือกระซิบถามข้างๆ กับใบหูของฉัน แต่ไร้ซึ่งการตอบกลับ ฉันไม่สามารถโต้ตอบอะไรได้เพราะมนตอนนี้มันเจ็บจนพูดไม่ออก
มือหนาบีบเค้นหน้าอกของฉัน คุณเหนือซุกใบหน้าลงมาตะโบมดูนดุนหน้าอกทั้งสองเต้าอย่างหื่นกระหาย
ปัก ปัก ปัก! ฉันจิกเล็บลงบนแผ่นหลังกว้างเพื่อระบายความเจ็บปวด
“อื้ม~” เสียงคำรามออกมาเบาๆ ของคุณเหนือดังขึ้นมาเป็นระยะๆ
เขาอัดกระแทกเอวสอบส่งท่อนเอ็นเข้ามาในร่างกายของฉันอย่างดิบเถื่อน ผ่านไปประมาณเกือบสิบนาที ร่างของฉันก็ถูกจับให้หันหน้าชนกับผนังห้องน้ำ จากนั้นแก่นกายลำใหญ่ก็ถูกสอดใส่เข้ามาในช่องทางคับแคบอีกครั้ง
ปัก ปัก ปัก ปัก! คุณเหนือกระแทกกระทั้นแก่นกายเข้ามาในร่องแคบของฉันอย่างหนักหน่วง จนฉันแทบจะไม่มีแรงยืนอยู่แล้ว
“คะ คุณเหนือ บะ เบาๆ หน่อยได้มั้ยคะ” ฉันร้องขอออกไปด้วยน้ำเสียงที่มันกระท่อนกระแท่นขาดหาย เพราะการที่ถูกอัดกระแทกทำให้พูดไม่ได้ศัพท์
คุณเหนือไม่ได้ตอบอะไร เขาเร่งจังหวะสะโพกให้รุนแรงขึ้น ราวกับว่าชอบที่ได้ยินเสียงที่ทรมานของฉันแบบนี้
ริมฝีปากหนาพรมจูบลงมาทั่วบริเวณแผ่นหลังของฉัน ไม่พอ คุณเหนือยังฝังเขี้ยวฟันลงมาอีก เขาจะทำให้ทั้งตัวฉันมีแต่รอยช้ำหรือไงกัน
ความรุนแรงจากการกระทำของคุณเหนือมันไม่ได้ทำให้ฉันรู้สึกดี มันมีแต่ความเจ็บปวดที่ทวีคูณเพิ่มขึ้นมาเรื่อยๆ
หลังจากที่มีอะไรกันเสร็จแล้ว ฉันกับคุณเหนือก็ต่างอาบน้ำ ฉันยืนอาบที่ฝักบัว ส่วนคุณเหนือลงไปแช่น้ำในอ่าง
เมื่ออาบน้ำเสร็จแล้วฉันก็รีบหยิบผ้าขนหนูมาพันตัวไว้เพราะความรู้สึกอับอายที่ถูกสายตาของคุณเหนือจ้องมองเรือนร่างของตัวเองอยู่แทบจะตลอดเวลา
“คะ คุณเหนือจะพารินไปเยี่ยมน้อง…”
“คิดว่าเมื่อกี้เธอทำให้ฉันพอใจแล้ว ?” คุณเหนือเลิกคิ้วขึ้นถาม ฉันจึงเงียบเพราะรู้ว่าตัวฉันเองไม่ได้ทำให้คุณเหนือพึงพอใจ
“รินจะพยายามค่ะ”
“ที่ฉันสั่งให้เธอดูหนังโป๊ ได้ทำตามหรือเปล่า ?”
“มะ ไม่ได้ทำตามค่ะ” ฉันยอมรับตามตรงว่าไม่กล้าดู ตั้งแต่เกิดมาฉันยังไม่เคยเปิดดูอะไรแบบนั้นเลยสักครั้ง
“เธอคงอยากให้ฉันเป็นคนสอนเองมากกว่าสินะ” หัวใจดวงน้อยมันกระตุกวูบเมื่อได้ยินประโยคนั้น
ฉันก้มหน้าลงแล้วรีบเดินออกมาจากห้องน้ำทันที
วันต่อมา…
เมื่อคืนคุณเหนือนอนที่นี่นะ แต่เขานอนอีกห้อง คุณเหนือบอกกับฉันว่าเขาไม่ชอบนอนร่วมเตียงกับผู้หญิงคนไหน ในเวลานอนชอบที่จะนอนคนเดียวมากกว่า
พอตื่นเช้าขึ้นมาก็เห็นว่าประตูห้องนั้นถูกเปิดอ้าเอาไว้อยู่ แต่เมื่อเดินไปดูก็ไม่เจอคุณเหนืออยู่ในห้องแล้ว
กริ่ง~ เสียงโทรศัพท์ของฉันดังขึ้นมา เมื่อหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเห็นว่าเป็นพราวโทรมาฉันจึงรีบกดรับสาย
( อื้อ ว่าไงแก )
( วันนี้วันเกิดพี่เพชร พี่เพชรฝากชวนแกน่ะท่าทางอยากให้แกมามากๆ เลย )
คำพูดของพราวทำให้ฉันรู้สึกหนักใจ ไม่ใช่ว่าฉันไม่อยากไปวันเกิดพี่เพชรหรอกนะ ถ้าเป็นเมื่อก่อนฉันคงจะตอบตกลงแบบไม่คิดลังเลอะไร แต่ตอนนี้ฉันต้องขออนุญาตคุณเหนือก่อน
( ทำไมเงียบไปล่ะ เป็นอะไรหรือเปล่าริน )
( ปะ เปล่าๆ เดี๋ยวฉันโทรบอกอีกทีแล้วกันนะว่าจะได้ไปหรือเปล่า )
( มาเหอะนะ ฉันจะได้มีเพื่อน วันนี้พี่เพชรคงจะชวนเพื่อนเขามาด้วย ฉันคงจะเหงาแย่เลย )
( อื้อๆ ไปก็ได้ )
( มันต้องแบบนี้สิ เย็นนี้เจอกันที่บ้านฉันนะ )
พูดจบพราวก็กดวางสายไป ส่วนฉันนี่สิต้องมาคิดหนักว่าจะขออนุญาตคุณเหนือยังไงดี ถ้าคุณเหนือรู้ว่าฉันจะไปวันเกิดของพี่เพชรคงไม่อนุญาตแน่ๆ
#บริษัท
“รินจ้ะ พี่ฝากเอกสารเอาไปให้คุณเหนือเซ็นด้วยนะ พอดีพี่ยุ่งๆ”
“ได้ค่ะ”
“ถ้าไม่อยากไปวันเกิดเพื่อน เธอคงไม่มีทางทำแบบนี้อย่างนั้นสินะ”
คุณเหนือปัดไรผมที่มันตกลงมาเกะกะใบหน้าของฉันออกให้ จากนั้นเขาก็ค่อยๆ โน้มใบหน้าลงมาใกล้ๆ เพื่อจะจูบฉัน แต่ฉันเอนตัวหนีซะก่อน
“บอกมาก่อนได้มั้ยคะว่าจะให้รินไปหรือเปล่า”
“ได้สิ ถ้าเธออยากจะไปฉันไม่ห้าม”
เมื่อคุณเหนือตอบคำถามของฉันแล้ว เขาก็กดจูงลงมาบนริมฝีปากของฉันเบาๆ ริมฝีปากล่างถูกดูดเม้มเป็นสัมผัสที่ทำให้รู้สึกร้อนวูบวาบไปทั้งตัว จากนั้นลิ้นสากก็ค่อยๆ สอดใส่เข้ามาสำรวจภายในโพลงปากของฉัน
มือหนาลูบไล้ไปมาจนทั่วแผ่นหลังของฉัน แล้วค่อยๆ เลื่อนมาบีบเค้นหน้าอกทั้งสองเต้า
เมื่อฉันตั้งสติได้จึงผลักคุณเหนือออก เพราะกลัวว่าใครจะมาเห็นเข้า
“…ไม่มีผู้หญิงคนไหนกล้าผลักฉันออกแบบเธอ รู้ตัวมั้ยวาริน”
“รินกลัวว่าจะมีใครเข้ามาเห็น…”
“อื้ม” คุณเหนือจับสะโพกของฉันให้ลุกขึ้นยืน “ไปวันเกิดเพื่อนกี่โมง”
“เลิกงานค่ะ”
“อื้ม! รอฉันประชุมเสร็จก่อนแล้วค่อยไปพร้อมกัน”
“มะ หมายความว่ายังไงคะ”
“หมายความว่าฉันจะไปกับเธอ มันเข้าใจยากหรือไง”
“ตะ แต่รินว่า”
“ออกไป ฉันจะทำงาน”
เหงื่อเม็ดเล็กๆ มันเริ่มผุดขึ้นมาบนใบหน้าของฉัน เมื่อความคิดไม่ตกมันทวีคูณขึ้นมาอย่างต่อเนื่อง ไม่คิดว่าคุณเหนือจะไปด้วย เป็นแบบนี้เขาก็รู้นะสิว่าฉันโกหก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: นางบำเรอ BAD GUY 20+
มาต่อเร็วๆนะค่ะ คนรออ่านไม่ท้อ คนเขียนสู้ๆค่ะ กำลังดี รอวารินท้องอยู่นะค่ะ 55...
เหมือนยังไม่จบ สนุกคะ แต่มีบ้างช่วงเหมือนยังไม่สมบูรณ์ ขอบคุณที่แต่งมาให่อ่านนะคะ...