ผิดไหมที่ฉันรู้สึกดีใจอย่างบอกไม่ถูกเมื่อได้ยินคำตอบของคุณน้ำมนต์ ที่เธอบอกว่าเธอกับคุณเหนือไม่ได้รักกัน และงานหมั้นเป็นเพียงสิ่งที่ทางผู้ใหญ่จัดการให้
ฉันถูกคุณเหนือดึงตัวออกมาจากคุณน้ำมนต์ จึงหันหน้ากลับไปแล้วยิ้มให้คุณน้ำมนต์เล็กน้อย เธอก็โบกมือให้ฉัน ก่อนมี่คุณเหนือจะออกแรงกระชากแขนฉันแรงขึ้นอีก
นี่เขาไม่พอใจอะไร ทั้งที่ฉันยังไม่ได้ทำอะไรให้ไม่พอใจเลยนะ
“รินเจ็บนะคะ” ฉันร้องบอกผู้ชายตัวโตที่เอาแต่ใช้กำลังลากให้ตัวฉันเดินตาม โดยไม่สนใจเลยว่าฉันจะเจ็บหรือเปล่า
คุณเหนือหยุดเดิน เขาปล่อยมือออกจากแขนของฉัน และมองฉันด้วยสายตาเย็นชาเหมือนเดิม ก่อนจะเดินนำเข้าไปในร้านโทรศัพท์ ฉันจึงรีบเดินตามเขาไปทันที
“เอารุ่นนี้หนึ่งเครื่องครับ” คุณเหนือชี้ไปที่โทรศัพท์ราคาของมันประมาณห้าหมื่นได้ เป็นราคาที่ฉันไม่อาจจะเอื้อม แต่สำหรับคุณเหนือแล้ว แค่นั้นคงไม่ทำให้เขาหมดตัวได้
พนักงานเอาโทรศัพท์มาให้คุณเหนือและให้เขาเช็คเครื่อง แต่เขากลับไม่ทำ แล้วบอกกับฉัน “เช็คเครื่องดูสิ”
“…คะ ?”
“เร็วๆ”
ไม่ได้คำอธิบายอะไรแถมยังถูกเร่งอีก ตัวเองซื้อใช้เองแล้วทำไมต้องใช้ฉันเป็นคนเช็คเครื่องด้วย แถมฉันยังเล่นโทรศัพท์รุ่นนี้ไม่ค่อยเป็นด้วยสิ
“เอ่อ ปะ เปิดเครื่องตรงไหนหรอคะ” ฉันถามพนักงาน เพราะพลิกโทรศัพท์ไปมาครั้งแล้วครั้งเล่าก็ไม่เห็นว่าจะมีปุ่มเปิดเครื่องเลย
พนักงานบอกปุ่มเปิดเครื่องให้ ยุ่งยากจริงๆ เลย
หลังจากที่ซื้อโทรศัพท์เสร็จ ฉันก็ต้องได้ถือถุงโทรศัพท์ออกมาจากร้าน คุณเหนือนี่เย็นชาไม่พอ ยังไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษอีก มีอย่างที่ไหนให้ผู้หญิงมาถือของให้
ถึงฉันจะบ่นมากไปหน่อย แต่ก็ได้แค่บ่นให้ใจเท่านั้น เพราะไม่กล้าพูดให้เขาได้ยินหรอก แค่เห็นเขาทำหน้าเข้มใส่ฮันก็กลัวจนสั่นไปทั้งตัวแล้ว
เดินออกมาจากร้านโทรศัพท์ คุณเหนือก็พาฉัรแวะที่ร้านขายชุด ซึ่งมันไม่ใช่ชุดธรรมดาด้วยสิ แต่มันเป็นชุดที่วาบหวิว เป็นเครื่องแบบ พยาบาล นักเรียน ตำรวจ แต่กลับสั้นแต่โชว์สัดส่วนของร่างกาย หากใส่ชุดพวกนั้นก็ไม่ต่างอะไรกับการแก้ผ้า
“ยืนทื่ออยู่ทำไม” คุณเหนือหันหน้ามาถามเสียงดุ เมื่อเห็นว่าฉันเอาแต่ยืนขาแข็งอยู่หน้าร้าน ไม่ยอมเดินตามเขา
“เอ่อ ค่ะๆ” ฉันพยักหน้าตอบ จากนั้นก็รียก้าวขสเดินตามแผ่นหลังของคุณเหนือเข้ามาในร้าน
“คุณเหนือสวัสดีค่ะ” พนักงานในร้านยกมือไหวคุณเหนือ เหมือนว่าเขาคือลูกค้าประจำของที่นี่
“จัดชุดมาให้ฉัน คงไม่ต้องบอกว่าฉันชอบแบบไหน” คุณเหนือพูดกับพนักงานสาวสวย เธอยิ้มหวานให้คุณเหนือก่อนจะไปจัดชุด
“อยากได้ชุดไหนเป็นพิเศษมั้ย ?” คุณเหนือหันมาถามหลังจากที่พนักงานของร้านเดินห่างออกไปไกลแล้ว
“มะ ไม่ๆ ค่ะ”
“กลับไปเธอต้องใส่ชุดพวกนั้นให้ฉันดู”
“…..” ใบหน้าของฉันซีดเผือดขึ้นมาทันทีเมื่อได้ยินคำพูดนั้น เมื่อไหร่คุณเหนือถึงจะหยุดหื่นกามสักที
“อาทิตย์หน้าฉันจะไปอังกฤษ เธออยากจะไปเยี่ยมน้องสาวหรือเปล่า”
“ยะ อยากค่ะ อยากไป” ฉันยิ้มดีใจเมื่อได้ยินแบบนั้น
“อื้ม เตรียมแล้วกัน”
“ขอบคุณคุณเหนือมากเลยนะคะ ^_^” ฉันฉีกยิ้มกว้าง แต่ถูกคุณเหนือเมินหน้าไปทางอื่น ทำไมถึงเย็นชามากขนาดนี้กันนะ
#คอนโด
เมื่อมาถึง ฉันก็ถูกสั่งให้มาลองชุดที่ซื้อมา บอกตามตรงมาพอใส่เข้ามาบนตัวแล้วมันโป๊มากกว่าตอนอยู่บนหุ่นอีก คุณเหนือสั่งห้ามไม่ให้เสื้อซับในอะไรทั้งนั้นด้วย และในตอนนี้ฉันกำลังสวมใส่เครื่องแบบของชุดนางพยาบาล ที่มันสั้นจนเห็นเมินสามเหลี่ยมและแก้มก้น แถมเสื้อก็ยังแหวกลึกจนหน้าอกสองเต้าแทบจะทะลักออกมา
ฉัรเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยท่าทางเขินอาย โดยมีคุณเหนือนั่งรอดูผลงานอยู่บนเตียง ในตอนนี้เขาสวมใส่เพียงชุดคลุมอาบน้ำ
สายตาคมกริบจ้องมองเรือนร่างของฉันตาไม่กระพริบ ทำให้ฉันที่ถูกมองถึงกับไปไม่เป็น ได่แต่ยืนขาแข็งอยู่หน้าห้องน้ำ
“หะ ให้รินเปลี่ยนใส่ชุดอื่นเลยมั้ยคะ”
“ไม่ต้อง มานี่สิ” สิ้นสุดคำสั่งกร้าว ฉันก็ค่อยๆ ก้าวขาเดินไปหยุดตรงข้างๆ กับเตียงที่คุณเหนือนอนอยู่
“ขึ้นมานั่งบนนี้สิ” คุณเหนือใช้มือตบลงบนหน้าตักของตัวเองสามสี่ครั้ง เพื่อบอกตำแหน่งที่ฉันต้องนั่ง
ฉันค่อยๆ เม้มปากแน่น เมื่อรู้ถึงจุดประสงค์ จึงค่อยๆ ขึ้นไปบนเตียง รู้สึกอายมากที่แค่อ้าขานิดหน่อย คนที่มองมาก็เห็นอะไรต่อมิอะไร แต่นั่นมันคือจุดประสงค์ที่คุณเหนือซื้อชุดนี้ให้ฉันใส่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: นางบำเรอ BAD GUY 20+
มาต่อเร็วๆนะค่ะ คนรออ่านไม่ท้อ คนเขียนสู้ๆค่ะ กำลังดี รอวารินท้องอยู่นะค่ะ 55...
เหมือนยังไม่จบ สนุกคะ แต่มีบ้างช่วงเหมือนยังไม่สมบูรณ์ ขอบคุณที่แต่งมาให่อ่านนะคะ...