เฮือก!! รู้สึกหายใจไม่ทั่วท้องเมื่อได้ยินคำพูดของคุณเหนือ ไม่คิดว่าเขาจะพูดมาแบบนั้น ทั้งที่ฉันปฏิเสธไปแล้วแท้ๆ
“อยากเป็นเลขาของฉันไหม ถ้าสนใจทำตำแหน่งนี้ฉันจะเพิ่มเงินเดือนให้สองเท่า”
“…..” เขาจะกดดันฉันไปถึงไหนกัน ทำยังไงดีไม่อยากยืนอยู่ในห้องนี้แล้ว ฉันอยากออกไปข้างนอกแล้ว มันอึดอัดมากจริงๆ
“ว่าไงหื้ม…”
ฉันเงยหน้าขึ้นมองคุณทิศเหนือพร้อมกับส่งยิ้มจางๆ ให้เขาแล้วเอ่ยตอบคำถามด้วยคำสุภาพ “ตำแหน่งเลขาคงไม่เหมาะกับรินหรอกค่ะ รินเป็นแค่นักศึกษาฝึกงาน อีกอย่างก็มีคนทำตำแหน่งนี้ได้ดีอยู่แล้ว”
เมื่อสิ้นสุดคำตอบฉันก็ได้ยินเสียงพ่นลมหายใจออกมาแรงๆ ของคุณทิศเหนือ ท่าทางของเขาดูไม่พอใจกับคำตอบของฉันสักเท่าไหร่
“ฉันต้องการให้เธอทำ และถ้าฉันต้องการมันจะไม่มีคำว่าเหมาะหรือไม่เหมาะสม!!”
“……” พอถูกตวาดแบบนั้นฉันจึงไม่กล้าที่จะพูดอะไรต่อ
“ย้ายโต๊ะทำงานของเธอเข้ามาในห้องทำงานของฉันเลยดีไหม หื้ม?”
“คะ คุณเหนือคะ คือ คือว่าริน…”
“ฉันไม่ชอบการถูกปฏิเสธสักเท่าไหร่เลยนะวาริน”
“……” ฉันค่อยๆ เม้มปากเข้าหากันแน่น เพราะว่าไม่มีสิทธิ์จะปฏิเสธ หากมันคือคำสั่งฉันก็ต้องทำตาม ไม่มีสิทธิ์ออกความคิดเห็นอะไรทั้งนั้น แบบนี้น่ะเหรอ
สายตาคมกริบเอาแต่จ้องมองใบหน้าของฉัน ก่อนจะพูดบอกเสียงเข้ม “ออกไปซะ!!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: นางบำเรอ BAD GUY 20+
มาต่อเร็วๆนะค่ะ คนรออ่านไม่ท้อ คนเขียนสู้ๆค่ะ กำลังดี รอวารินท้องอยู่นะค่ะ 55...
เหมือนยังไม่จบ สนุกคะ แต่มีบ้างช่วงเหมือนยังไม่สมบูรณ์ ขอบคุณที่แต่งมาให่อ่านนะคะ...