นางบำเรอ BAD GUY 20+ นิยาย บท 33

ฉันค่อยๆ เม้มปากแน่น หลบสายตาคมกริบตรงหน้า จะไม่ให้คิดได้ยังไงก็คุณเหนือไม่ได้ตอบคำถามของผู้หญิงคนนั้น ฉันก็ต้องเข้าใจแบบนี้สิ

“เธออยากจะให้ฉันไปนอนกับคนอื่น ?” คุณเหนือโน้มใบหน้าลงมากระซิบถามอีกประโยค “หรือว่าเธอไม่อยากนอนกับฉัน”

“มะ ไม่ใช่อย่างนั้นนะคะ”

“แล้วมันยังไง ?”

“…รินคิดว่าคุณเหนือคงอยากจะเปลี่ยนไปนอนกับผู้หญิงคนอื่นบ้าง”

“เธอคิดแบบนั้น ?”

คุณเหนือเลิกคิ้วขึ้นถาม ไม่รู้ว่าทำไมเขาต้องถามกลับตลอดเลยด้วย ฉันคิดคำตอบไม่มันหรอกนะ ก็บอกไปแล้วไงว่าฉันน่ะคิดว่าเขาคงจะไปนอนกับผู้หญิงคนนั้น ก็บอกไปแล้วยังจะถามอีก

“รินจะไปรู้หรอคะ”

“ดูเหมือนว่าเธอไม่อยากจะนอนกับฉันจริงๆ” คุณเหนือผละตัวออกห่างจากฉัน “ถ้าอย่างนั้นคืนนี้ฉันจะไปนอนกับผู้หญิงอีกคน เธอจะได้ไม่ต้องลำบากใจ”

ฉันขมวดคิ้วเป็นปมเมื่อผู้ชายตรงหน้าคิดเองเออเองทุกอย่าง ใครบอกกันว่าฉันอยากให้เขาไปนอนกับผู้หญิงคนอื่น ฉันไม่ได้ต้องการแบบนั้น

“ถ้าคุณเหนืออยากจะไปนอนกับผู้หญิงคนไหน มันก็สิทธิ์ของคุณเหนือนี่คะ” หัวใจดวงน้อยมันเต้นรัวเป็นจังหวะที่จุกแน่นราวกับกำลังบีบมันเอาไว้แน่น

“มากินข้าว” เสียงทุ้มเข้มออกคำสั่งก่อนจะเดินไปนั่งลงบนโต๊ะอาหาร ฉันจึงต้องรีบเดินไปนั่งที่โต๊ะอาหารก่อนที่จะถูกดุ

บนโต๊ะมีอาหารหลากหลายอย่างมากๆ แน่นอนว่าฉันคนเดียวไม่มีทางกินทั้งหมดได้แน่ๆ

“คุณเหนือกินด้วยกันมั้ยคะ”

“ฉันไม่หิว”

“แต่รินคงกินไม่หมด….”

“ไม่หมดก็ทิ้ง”

“ได้ไงล่ะคะ เสียดายแย่” ฉันมองดูอาหารบนโต๊ะ มีแต่ของดีๆ ทั้งนั้น แต่คุณเหนือกลับจะทิ้งมันอย่างไม่คิดเสียดาย

“พูดเหมือนเธอเป็นคนจ่ายค่าอาหารพวกนี้”

ฉันเงียบไม่ได้โต้ตอบอะไรก่อนจะตักข้าวกินเงียบๆ โต๊ะอาหารเป็นแบบหมุนได้ด้วย เกิดมาฉันเพิ่งเคยได้นั่งกินข้าวที่โต๊ะหรูๆ แบบนี้ มือไม้มันสั่นไปหมด อยากให้นาลินมากินมื้อดีด้วยกันจริงๆ

“ได้กินยาคุมหรือยัง”

ข้าวในปากมันแทบจะพุ่งออกมาเมื่อถูกคุณเหนือถามคำนี้ ก่อนจะคิดได้ว่าตัวเองไม่ได้กินยาคุมเลย และก็ไม่มีด้วย

“มะ ไม่ได้กินค่ะ”

“ดูเธอจะไม่ได้เดือดร้อนเรื่องนี้เท่าไหร่ อยากท้อง ?”

“รินไม่ได้อยากท้องนะคะ” ฉันวางช้อนลงแล้วเถียงเขา “รินลืม อีกอย่างก็ไม่รู้ว่าจะไปหาซื้อที่ไหน ที่นี่ไม่ใช่ประเทศไทยสักหน่อย…”

“เดี๋ยวฉันให้ลูกน้องซื้อมาให้ หยุดพูกมากน่ารำคาญ”

ฉันกัดริมฝีปากตัวเองเบาๆ แค่อธิบายก็หาว่าพูดมาก แถมยังบอกว่ารำคาญ พอฉันเงียบก็ทำหน้าดุใส่ อารมณ์ขึ้นๆ ลงๆ แบบนี้ใครจะไปเอาใจทันกัน

ฉันได้แต่เถียงฉอดๆ ในใจเท่านั้นแหละ ขืนพูดอะไรไม่เข้าหูออกไปคงได้ถูกบีบคอตายตรงนี้แน่ๆ

“ฉันสั่ง เธอต้องดื่ม” ทันทีที่ฉันปฏิเสธก็ถูกคุณเหนือออกคำสั่งเสียงดุ

ฉันรับแก้วจากมือของคุณเหนือมาอย่างเลี่ยงไม่ได้ สายตาของฉันมองแก้วเหล้าในมือของตัวเองอย่างลังเล เกิดมาในชีวิตแทบจะนับครั้งที่ดื่มได้ มันไม่ใช่สิ่งที่ฉันชอบเลยสักนิด

“ดื่มซะ”

“…ค่ะ”

ฉันกลั้นใจยกแก้วเหล้าขึ้นมาดื่มตามคำสั่ง ครั้งแรกที่ลิ้นสัมผัสกับแอลกอฮอล์มันทำให้ขนลุกซู่ไปทั้งตัว ฉันยังคงอมเหล้าไว้ไม่กล้ากลืนมันลงคอ

จู่ๆ คุณเหนือก็เอามือคว้ามาจับต้นคอของฉัน และเขาก็ทำในสิ่งที่ฉันไม่คาดคิด คือการจูบ!! เขาจูบฉันจริงๆ

ลิ้นสากดันให้ฉันเปิดปาก ก่อนที่คุณเหนือจะดูดเอาเหล้าในปากของฉันออกไปจนหมด ทำให้ฉันเบิกตากว้างเพราะตกใจกับการกระทำในครั้งนี้

แม้ว่าคุณเหนือจะดูดกลืนเหล้าลงคอไปจนหมดแล้ว แต่เขาก็ยังใช้ลิ้นตวัดหยอกล้ออยู่ในโพลงปากของฉันอยู่อย่างนั้น ฝ่ามือใหญ่เริ่มลูบไล้ไปตามตัวของฉันอย่างเคลิบเคลิ้ม

“อิงอิงขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ”

เสียงของเธอทำให้ฉันได้สติและรีบผละออกจากคุณเหนือ อิงอิงเธอก็เดินไปไกลแล้ว

“มีงานอะไรก็ไปทำ” คุณเหนือสั่งผู้หญิงสองคนที่ยืนอยู่ด้านหลังของตัวเอง พวกเธอจึงรีบเดินไป แต่ก็ไม่วายมองฉันด้วยสายตาจิกกัด

ฉันกำลังจะลุกออกจากตักแกร่งแต่ถูกฝ่ามือใหญ่รั้งสะโพกเอาไว้ทำให้ลุกขึ้นไปไหนไม่ได้ คุณเหนือใช้นิ้วหัวแม่มือแตะลงมาบนริมฝีปากร่างของฉันแล้วลากไล้ไปมาเบาๆ

ฉันได้แต่มองหน้าเขาอย่างไม่เข้าใจว่า ฉันไม่เข้าใจจริงๆ ว่าทำไมเขาถึงทำแบบนี้ บางครั้งก็เหมือนว่าฉันสำคัญ แต่บางครั้งฉันก็เหมือนเป็นแค่อากาศที่อยู่รอบๆ ตัวเขาแค่นั้น

“ฉันอยากได้ยินเธอพูด ว่าอยากนอนกับฉันทุกคืน”