“เหล้ามาแล้วครับนาย”
ฉันสะดุ้งก่อนจะเบิกตากว้างเมื่อมีคนเข้ามา แถมในตอนนี้คุณเหนือกำลังจูบฉันอยู่ด้วย ฉันใช้มือพยายามดันเขาออก จนในที่สุดคุณเหนือก็ยอมปล่อยริมฝีปากของฉันให้เป็นอิสระ
“เอาวางไว้แล้วรีบไสหัวไป” คุณเหนือสั่งลูกน้องของเขา
แทนที่จะยอมให้ฉันลุกขึ้น แต่เปล่าเลยเขากลับรั้งเอวฉันไว้แน่น ใบหน้าคมคายก้มลงมาซุกไซร้บริเวณเนินหน้าอกทั้งสองเต้าอีกครั้ง คุณเหนือใช้ลิ้นสากตวัดเลียจนเนินหน้าอกเปียกชุ่ม
ฝ่ามือใหญ่ค่อยๆ ลูบไล้ไปมาตามเรือนร่างของฉันช้าๆ มันเป็นสัมผัสที่ทำให้ขนทั้งตัวของฉันลุกซู่
“เหล้า มะ มาแล้วค่ะ” ฉันเตือนสติเขาอีกครั้ง
“ฉันรู้แล้ว อื้ม~” คุณเหนือยังคงใช้ลิ้นสากลากเลี้ยบริเวณเนินหน้าอกของฉันไปมาอยู่อย่างนั้น ไม่ได้สนใจจะดื่มเลยสักนิด
“อ๊ะ~”
ฉันครางออกมาเบาๆ อย่างห้ามอารมณ์ของตัวเองไม่ได้ ถึงแม้ไม่อยากจะมีอารมณ์ร่วมในตอนนี้ความรู้สึกมันก็เลยเถิดไปแล้ว
“เล่นกันกลางบ้านแบบนี้เลยหรอวะ ?”
ฉันสะดุ้งขึ้นมาอีกขึ้นเมื่อได้ยินเสียงผู้ชายท้วงดังขึ้นมา ทำให้คุณเหนือหยุดการกระทำ แล้วมองไปทางด้านหลังของฉัน ก่อนจะพ่นลมหายใจออกมา
คุณเหนือจัดการปิดเม็ดกระดุมเสื้อนักศึกษาให้ฉันก่อนจะออกคำสั่ง
“ขึ้นไปรอฉันบนห้อง”
“ตะ แต่…” ที่ฉันขัดก็เพราะอายหากต้องเดินผ่านเจ้าของเสียงที่ท้วง เขาคงจะมองฉันไม่ดีแน่ๆ แค่คิดก็รู้สึกแย่แล้ว
“ไม่มีแต่ รีบขึ้นไปซะ!”
“…ค่ะ”
ฉันค่อยๆ ลุกขึ้นยืนแล้วก้มหน้าเดินผ่านเจ้าของเสียงที่ท้วงไปอย่างเร่งรีบ แต่ก็มีแอบมองดูว่าเขาเป็นใคร ถึงเห็นหน้าฉันก็ไม่รู้จักหรอก รู้แค่ว่าหน้าตาของเขาดูดีไม่ต่างอะไรไปจากคุณเหนือเลย ข้างกายมีผู้หญิงยืนอยู่ด้วย
หลังจากเดินออกมาพเนจากห้องนั่งเล่นฉันก็ต้องยืนงงอยู่กลางบ้าน คุณเหนือสั่งให้ขึ้นไปรอบนห้อง เขาพูดเหมือนกับว่าฉันเคยมาที่บ้านของเขาอย่างนั้นแหละ
“เชิญทางนี้ครับ”
ในขณะที่ฉันกำลังยืนงงๆ อยู่ว่าจะไปทางไหนดี ก็ได้มีผู้ชายคนหนึ่งเดินมาบอกให้ฉันเดินตามเขา อย่างกับรู้ว่าฉันกำลังจะไปที่ไหน
ฉันได้แต่พยักหน้าตอบหงึกๆ สองครั้งแล้วเดินตามผู้ชายคนนั้น เดินมาไม่ไกลนักก็เจอกับบันได
ได้แต่อุทานคำว่า แม่เจ้า!! ในใจ บันไดยังอลังการขนาดนี้
“คุณอยากจะเดินขึ้นบันได หรือจะขึ้นลิฟต์ดีครับ”
“มะ มีลิฟต์ด้วยหรอคะ” ฉันถามกลับอย่างไม่เชื่อ นี่ฉันกำลังอยู่ที่ไหนเนี่ย เขาเรียกที่แบบนี้ว่าบ้านอย่างนั้นหรอ มันเกินไปแล้ว
“มีสิครับ ขืนให้เดินขึ้นไปทุกชั้นคงจะปวดขาน่าดู” ผู้ชายตรงหน้าพูดบอกฉันแบบติดตลก
“ละ แล้วห้องคุณเหนืออยู่ชั้นไหนหรอคะ”
“ชั้นบนสุดครับ”
“งั้นขึ้นลิฟต์ไปคงจะดีกว่าสินะคะ ^_^”
“แน่นอนครับ ^_^”
เขายิ้มให้ฉันก่อนที่จะเดินนำไปที่ลิฟต์ พอได้คุยกับผู้ชายคนนี้แล้วทำให้ฉันรู้สึกคลายความกังวลได้เยอะเลย เขาเป็นกันเองกับฉันมากๆ
ฉันพยายามแล้ว พยายามไม่คิดอะไรทั้งนั้น แต่ทุกครั้งที่ได้อยู่ใกล้ๆ กับเขา ฉันก็ลืมว่าต้องหักห้ามใจ
“คิดอะไรอยู่ หื้ม~”
“อ่ะ”
ฉันสะดุ้งโหย่งเมื่อถูกจูบลงมาบนไหล่อย่างแผ่วเบา น้ำเสียงทุ้มต่ำที่ท้วงขึ้นกับกลิ่นน้ำหอมเย็นๆ ที่คุ้นเคยทำให้ฉันรู้ได้ทันทีว่าเป็นคุณเหนือ
คุณเหนือเดินอ้อมโซฟามานั่งลงข้างๆ กับฉัน มือของเขาสอดมาโอบเอวแล้วดึงฉันให้ขยับมาแนบชิดกับตัวเอง
“คุยธุระเสร็จแล้วหรอคะ”
“อื้ม” คุณเหนือตอบเสียงเรียบ ทำให้ฉันแปลกใจเพราะผ่านไปไม่ถึงยี่สิบนาทีเข้าก็ขึ้นมาบนห้อง
“ฉันคงคิดถึงเธอจนแทบทนไม่ไหว”
“……” คำพูดนั้นทำให้ฉันต้องรีบหลบสายตา พร้อมกับใจที่เต้นแรง แต่ก็ถูกคุณเหนือจับปลายคางให้เงยหน้าขึ้นมาสบตากับเขาอีกครั้ง
“เธออยากย้ายมาอยู่ที่นี่หรือเปล่า ?”
“ทะ ทำไมถึงจะให้รินมาอยู่ที่นี่ล่ะคะ”
“นั่นสิทำไม ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงอยากอยู่ใกล้เธอตลอดเวลาขนาดนี้”
“…….” ขะ เขาพูดอะไรออกมา คำพูดนั้นมันกำลังทำให้ฉันขาดสติ
“ตอนนี้เธอพิเศษ” คุณเหนือโน้มใบหน้าลงมาใกล้ๆ แล้วพูดต่อ “ฉันไม่เคยรู้สึกสนใจผู้หญิงคนไหนมากเท่าเธอมาก่อน”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: นางบำเรอ BAD GUY 20+
มาต่อเร็วๆนะค่ะ คนรออ่านไม่ท้อ คนเขียนสู้ๆค่ะ กำลังดี รอวารินท้องอยู่นะค่ะ 55...
เหมือนยังไม่จบ สนุกคะ แต่มีบ้างช่วงเหมือนยังไม่สมบูรณ์ ขอบคุณที่แต่งมาให่อ่านนะคะ...