นางบำเรอ BAD GUY 20+ นิยาย บท 72

คุณเหนือขับรถต่อโดยมีนาลินนั่งเบาะหน้าแทนฉัน แถมเธอก็ยังแอบมองคุณเหนืออยู่บ่อยครั้ง มันทำให้ฉันรู้สึกไม่ค่อยสบายใจเท่าไหร่ แต่ก็ไม่อยากเก็บมาคิดให้ฟุ้งซ่าน

“นาลิน เรื่องเรียนกลับมาจากเที่ยวเดี๋ยวพี่จะพาไปคุยกับคุณครูที่นั่นนะ” เห็นว่าบรรยากาศภายในรถมันเงียบเกินไป ฉันจึงพูดขึ้นเพื่อทำลายความเงียบ

นาลินหันหน้ามาตอบ “หนูไม่อยากเรียนแล้วค่ะ อยากหางานทำมากกว่า”

“ไม่ได้นะ เธอยังไม่จบมอหกยังไงก็ต้องเรียนให้จบ”

“หนูเบื่อนี่นา”

“ออกตอนนี้เธอจะทำงานอะไร คิดถึงตรงนี้บ้างสิ”

“ค่า! คุณแม่ บ่นเก่งตลอดเลยนะพี่รินน่ะ” นาลินละสายตาจากฉันหันมองคุณเหนือ “เวลาพี่รินอยู่กับคุณเหนือชอบบ่นแบบนี้มั้ยคะ”

“ฉันไม่คิดว่าที่พี่เธอพูดแปลว่าบ่น การศึกษาเป็นสิ่งสำคัญเด็กวัยรุ่นอย่างเธอยังต้องเรียนหนังสือ”

“ค่ะ หนูจะตั้งใจเรียนนะคะ ^_^”

“คำนี้เธอควรบอกพี่สาวของเธอ ไม่ใช่ฉัน” น้ำเสียงที่ฟังดูห่างเหินของคุณเหนือทำให้นาลินถึงกับหุบยิ้ม เธอเงียบไปเลย

จากนั้นบรรยากาศภายในรถก็กลับมาเงียบอีกครั้ง จนกระทั่งคุณเหนือขับรถมาถึงที่ทะเล ตอนนี้เป็นเวลาสิบห้านาฬิกา

เรื่องที่พักคุณเหนือได้จัดเตรียมเอาไว้แล้ว เป็นบ้านพักหลังใหญ่ติดชายหาด แถมยังเป็นหาดส่วนตัวอีกด้วย ฉันเองก็เพิ่งรู้ตอนมาถึงว่าที่นี่เป็นหาดส่วนตัว และที่น่าสังเกตก็คือพนักงานที่นี่จะต้อนรับคุณเหนือดีมากๆ ไม่ใช่ว่าเพราะเป็นคนมาพัก แต่มันเหมือนว่าเขาคือเจ้านายต่างหาก

ฉันอดสงสัยไม่ได้จึงถามออกไป “หาดนี้เป็นของคุณเหนือหรอคะ”

“ไม่ใช่ของฉัน” คุณเหนือขยับหน้ามาใกล้ๆ “มันเป็นของเธอ”

“ขะ ของริน จะเป็นของรินได้ยังไงคะ”

“ฉันยกให้เธอ แปลว่ามันเป็นของเธอ”

“คะ คุณเหนือ” ฉันเบิกตากว้าง นี่มันมากไป เขาไม่ควรคิดจะให้อะไรกับฉันมากมายขนาดนี้ มันเกินที่ฉันจะรับได้

“เดี๋ยวฉันพาไปดูห้อง” คุณเหนือจับมือฉัน แต่ยังไม่ทันจะได้ก้าวขาเดินนาลินก็โผล่แทรกตัวมาตรงกลาง ทำให้มือของฉันกับมือของคุณเหนือหลุดออกจากกัน

“คืนนี้พี่รินนอนกับหนูนะคะ ต่างที่หนูไม่กล้านอนคนเดียว”

ฉันมองหน้าคุณเหนือเขาดูไม่ค่อยชอบใจที่นาลินบอกแบบนี้ ฉันดูออกว่าคุณเหนืออยากนอนกับฉันมากขนาดไหน ฉันเองก็เหมือนกัน…แต่จะทิ้งให้นาลินนอนคนเดียวคงไม่ได้

“ได้สิ งั้นเราไปเลือกห้องกันดีกว่า ^_^” ฉันพูดพร้อมจูงมือมาลินมาเลือกห้อง

บ้านเป็นบ้านสองชั้น มีห้องนอนทั้งชั้นบนและชั้นล่าง ฉันกับนาลินจึงเลือกห้องที่อยู่ชั้นบน ซึ่งก็ติดๆ กับห้องของคุณเหนือ

“ดึกๆ ห้ามแอบหนีหนูไปหาคุณเหนือนะ” นาลินพูดกำชับ

“รู้แล้ว อยากเล่นน้ำหรือเปล่าเปลี่ยนเสื้อผ้าสิ”

“ไม่ดีว่า หนูอยากนอนก่อนสักงีบ”

“อื้อ ถ้าอย่างนั้นพี่ไปหาคุณเหนือก่อนนะ”

“ค่ะ”

นาลินพยักหน้าตอบจากนั้นเธอก็นอนลงบนเตียง ส่วนฉันก็เดินออกจากห้องมา แล้วถือวิสาสะเปิดประตูเข้ามาในห้องนอนของคุณเหนือ

คุณเหนือนอนเล่นโทรศัพท์อยู่บนเตียง เขามองฉันแวบหนึ่งแล้วทำเมินหันมองโทรศัพท์ในมือต่อ

“ไปดูพระอาทิตย์ตกด้วยกันนะคะ”

“ขี้เกียจเดิน” คุณเหนือบอกเชิงประชด