นางบำเรอ BAD GUY 20+ นิยาย บท 82

คำพูดของพราวมันทำให้ฉันคิด ฉันอยากไปหาเขา แต่ในตอนนี้ฉันสามารถทำแบบนั้นได้อย่างนั้นหรอ ในใจมันนึกกลัวขึ้นมา กลัวว่าถ้าคุณเหนือเจอหน้าฉันแล้วเขาจะด่าจะไล่ เหมือนที่ฉันเคยทำกับเขา

แล้วอีกอย่างในตอนนี้ฉันเลือกอยู่กับคุณติณแล้ว จะหนีผู้ชายคนนั้นได้ยังไง

“แต่ฉันหนีเขาไปอยู่กับศัตรู ฉันนี่มันแย่จริงๆ อึก~”

“ริน แกเอาแต่โทษตัวเองกับเรื่องที่ตัดสินใจพลาดไปแล้วมันก็ไม่ได้อะไรขึ้นมาหรอกนะ”

“อึก~”

“ตอนนี้น่ะ แกควรไปหาคุณเหนือ หยุดร้องไห้สักที”

“ฉันไม่กล้า….”

“ถ้าอย่างนั้นก็ให้ทุกอย่างมันจบแค่นี้ แกกับเขาก็ต่างคนต่างอยู่เหมือนเดิม”

“…….”

ทุกอย่างมันมืดมนไปหมด ฉันควรจะทำยังไงดี ถ้าฉันไปหาคุณเหนือแล้วคุณติณรู้เข้า เขาจะทำอะไรคุณเหนือหรือเปล่า ฉันไม่อยากให้คุณเหนือต้องเจ็บตัวอีก แต่ก็อยากจะไปหาเขา อยากไปปรับความเข้าใจ

ฉันมันโง่ที่เลือกแบบนั้น ถ้าฉันบอกกับคุณเหนือว่าเรื่องมนคืนนั้นฉันรู้ความจริงหมดแล้วและพร้อมจะกลับมาเป็นคนรักของเขาเหมือนเดิม คุณเหนือจะช่วยฉันให้หลุดพ้นจากคุณติณได้ใช่มั้ย…

ในตอนนี้ฉันกำลังยืนอยู่ที่หน้าประตูบ้านของคุณเหนือ เพราะติดต่อเขาไม่ได้ จึงไม่รู้ว่าคุณเหนือไปทำงานหรือเปล่า ฉันจึงเลือกจะมาหาเขาที่บ้าน เพราะยังไงเขาก็ต้องกลับมาที่บ้านอยู่แล้ว ฉันมั่นใจแบบนั้น

“คุณริน” ลูกน้องของคุณเหนือที่ยืนเฝ้าอยู่หน้าประตูบ้านทักฉันขึ้น

“คุณเหนืออยู่มั้ยคะ”

“นายออกไปธุระครับ เดี๋ยวผมโทรบอกนายให้นะครับว่าคุณมาหา” ลูกน้องของคุณเหนือคงไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เพราะถ้ารู้คงจะดักหน้าไว้ แล้วไล่ให้ฉันกลับ

“…ไม่ต้องโทรบอกหรอกค่ะ รินขอเข้าไปรอคุณเหนือในบ้านได้มั้ยคะ”