ยามบ่ายหยิงเยียนนอนพักผ่อนเพราะเมื่อคืนนางโดนทำร้ายจนหมดเรี่ยวแรงไปมาก หญิงสาวเปิดกล่องยาพบว่าแก้ช้ำใน นางกลืนเม็ดยาเเล้วตามด้วยน้ำเปล่าเข้าไป
ทีอย่างนี้โผล่มาดีนัก กล่องยาสารเลว เพียงไม่นานกล่องยาก็หายไป
"พระชายา ท่านอ๋องให้บ่าวนำชุดมามอบให้ท่านเพื่อสวมใส่ ไปงานเลี้ยงต้อนรับคณะทูตแคว้นหนานเจ้าค่ะ" ข้ารับใช้จากเรือนหลักส่งมา เสี่ยวอ้ายรีบรับไว้ นางไม่ไปงานบ้าบอนั่นหรอก
ผู้ใดอยากจะไปก็ไปเลย
เวยอ๋องแต่งกายด้วยชุดสีเหลืองอ่อนลายวิหคเหินฟ้าถักทอด้วยดิ้นทองอย่างดี ศีรษะสวมด้วยกวานหยกชั้นดีของแคว้นต้าโจว
"ไป๋หลาน ชายารักของข้ามารึยัง" เวยอ๋องถามข้ารับใช้คนสนิท อีกประเดี๋ยวจะงานเลี้ยงตอนรับคณะทูตแล้ว
ไป๋หลานพลันรู้สึกอึดอัดใจยิ่งนัก
"พระชายายังไม่แต่งกายเลยขอรับ"
"ว่าอย่างไรนะ"
นางกล้าไม่ไปงานต้อนรับคณะทูตอย่างนั้นรึ เวยอ๋องสะบัดเเขนเสื้อตรงดิ่งไปที่เรือนของหนิงเยียน
เจ้าของเรือนในยามนี้ กินขนมดอกกุ้ยอย่างอร่อย อีกทั้งน้ำชารสเลิศ นางไม่ไปร่วมงานเสียอย่างเจ้าอ๋องคนโฉดจะทำอันใดนางได้
เสี่ยวอ้ายเกลี้ยกล่อมเจ้านาย ให้ไปร่วมงานจนหัวแทบจะแตกออกอยู่แล้ว เหตุใดเจ้านายถึงพูดยากเยี่ยงนี้เล่า
"มีความสุขเสียจริงนะ" เวยอ๋องย่างกายเข้ามา ส่งสัญญาณให้เสี่ยวอ้ายออกไป
"นี่เจ้าจะทำอะไร" หนิงเยียนหยุดกินขนมดอกกุ้ยทันที
"แต่งตัวให้เจ้าไง"
"ข้าไม่ไป"
"ข้าจะจับเจ้าแก้ผ้าเดี๋ยวนี้ล่ะ ถ้าเจ้าไม่ไป" เวยอ๋องเอ่ยขึ้นด้วยความโกรธจัด
หนิงเยียนเห็นสีหน้าของเขา ทำให้นางนึกกลัว จึงเดินเข้าไปในฉากกั้นห้องน้ำ ไม่นานเดินออกมา เวยอ๋องมองชุดสีเหลืองอ่อาลายหงส์ถักทอด้วยดิ้นทอง แน่นอนเขาสั่งตัดชุดคู่เพราะยามไปในงานผู้คนจะได้รู้ว่านางคือชายาของเขา
การต้อนรับคณะทูตแคว้นหนานทำให้เวยอ๋องมีลางสังหรณ์ใจที่ไม่ดี เกี่ยวกับบุรุษแซ่เซียว
เวยอ๋องเรียกเสี่ยวอ้ายเข้ามาทำผมให้นาง กระนั้นชายหนุ่มจึงไปรอนางที่หน้าจวน หนิงเยียนทำทรงผมเมฆเหินปักด้วยปิ่นมุกน้ำทะเลลึกในแดนใต้ นางเดินอย่างมิพอใจขึ้นรถม้า
เวยอ๋องมองนางมารร้ายอย่างยิ้ม ๆ ก่อนจะเขยิบไปนั่งข้างนาง
"นี่ ที่นั่งมีตั้งเยอะ" หนิงเยียนชักสีหน้าไม่พอใจ
"ข้าอยากนั่งข้างเจ้า"
"อย่านั่งข้างข้า ข้าเหม็นหน้าเจ้า รู้รึไม่" นางหันหน้าไปทางม่านหน้าต่าง เวยอ๋องกลับมานั่งที่เดิม
อุทยานหลวงของวังหลวงในยามนี้ เต็มไปด้วยเหล่าขุนนาง ชายาอ๋องและองค์หญิงองค์ชายไม่น้อย ฝ่าบาททรงประทับอยู่แท่นประทับสูงสุด ด้านขวาลงมาคือพระสนมหยางกุ้ยเฟย ส่วนอวี้ฮองเฮา ฝ่าบาทยังกริ้วพระนางอยู่จึงกักบริเวณนางไว้ มิให้เข้าร่วมงานใด ๆ
หนิงเยียนนั่งกินผิงเกาหมดไปหลายลูกเเล้ว เสียงฝีเท้าคนกลุ่มใหญ่เดินมาทางนี้
"คณะทูตแคว้นหนานเดินทางมาเเล้วพ่ะย่ะค่ะ" เสียงขันทีประกาศขึ้นมา หนิงเยียนมองคณะทูตกลุ่มนั้น นางรู้สึกคุ้นหน้าบุรุษที่เดินนำหน้าขบวนเหลือเกิน
"กระหม่อมรัชทายาทเซียวหยางหรือองค์ชายใหญ่แห่งแคว้นหนาน ถวายพระพรฝ่าบาทแคว้นต้าโจว" หนิงเยียนอึ้งงัน เวยอ๋องคิดไว้เเล้ว บุรุษแซ่หยางต้องมิธรรมดา
"ไม่ต้องมากพิธี "
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: นางเอกหลบไป นางร้ายมาเเล้ว