นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น นิยาย บท 101

"ซูฉิง อย่าขยับ!"ฮ่อหยุนเฉิงสูดลมหายใจเข้า แล้วพยายามควบคุมอารมณ์ร้อนรุ่มอยู่ในกาย พูดด้วยน้ำเสียงเตือน

เขาลูบมือเล็กๆ ที่โอบรอบคอเขาเบาๆ ส่วนมืออีกข้างหนึ่งก็หยิบโทรศัพท์ออกมาโทรหาเหอหงเหว่ย แล้วพูดเสียงเรียบ"เหอหงเหว่ย นายมาที่นี่หน่อย"

"รับทราบครับคุณชายฮ่อ ตอนนี้กี่โมงแล้ว ผมนอนแล้วนะ "เหอหงเหว่ยที่กำลังนอนหลับอย่างสบาย ก็ถูกปลุกด้วยเสียงโทรศัพท์ให้ตื่นขึ้นมารับสาย

"อย่ามัวพูดเหลวไหล รีบมา!"ฮ่อหยุนเฉิงพูดเร่งด้วยน้ำเสียงนิ่งขรึม

"ได้ๆ คุณอยู่ที่ไหน ส่งโลเคชั่นมาให้ผมด้วย"เหอหงเหว่ยสวมชุดแล้วก็ทำตามคำสั่ง

หลังจากที่ฮ่อหยุนเฉิงวางสายไปแล้วก็ส่งโลเคชั่นไปให้ซ่งหงเหว่ย

"ซูฉิง เธอทนหน่อยนะ หมอใกล้จะมาแล้ว "ฮ่อหยุนเฉิงถอดเสื้อสูทออกแล้วห่มให้กับซูฉิง

ซูฉิงที่เริ่มตัวอยู่ไม่นิ่ง"ร้อนจะตายแล้ว........."

เธอยื่นมือออกมาหยิบเสื้อของฮ่อหยุนเฉิงออก แต่กลับถูกเขาใช้มือสองข้างกดตัวเธอไว้ไม่ให้ขยับ

"ฮ่อหยุนเฉิง ปล่อยฉันนะ.......ฉันทรมานมาก.......ร้อนมาก........."ซูฉิงเลียริมฝีปาก ขยับตัวไปมาอย่างทรมานพร้อมกับร้องครางไม่หยุด

หญิงสาวที่ส่งสายตาหวานเยิ้มมาให้จนฮ่อหยุนเฉิงนั้นแทบจะทนไม่ไหวแล้ว เขาก้มหน้าลงไปจูบริมฝีปากแดงระเรื่อ

"อืม........"เป็นครั้งแรกที่ซูฉิงจูบกลับเขา เพราะริมฝีปากที่เย็นทำให้รู้สึกสบายมาก

แววตานิ่งลึกของฮ่อหยุนเฉิงนั้นเหมือนกับว่าจะเกิดไฟแห่งราคะลุกโชนขึ้นมา เขาเข้าไปกอดเธอ แล้วก็ระดมจูบอย่างบ้าคลั่ง

อุณหภูมิในร่างกาย ก็เพิ่มสูงขึ้นเรื่อยๆ........จนทำให้ในอุณหภูมิห้องโดยสารร้อนขึ้นมา

ทั้งสองที่จูบตอบกันอย่างถึงพริกถึงขิงจนแยกกันไม่ออกแล้ว เหอหงเหว่ยก็วิ่งหอบมาถึง

"เอ่อ.......คุณชายฮ่อ ผมไม่ได้รบกวนพวกคุณใช่มั้ย "เหอหงเหว่ยที่มองดูทั้งสองนั่งจูบกันอยู่หลังรถก็อดที่จะตกใจอึ้งจนทำตัวไม่ถูก

ฮ่อหยุนเฉิงปลุกเขาให้ตื่นมายามดึกๆ ดื่นๆ เพื่อเรียกให้เขารีบมาหา ก็เพื่อที่จะให้เขามาดูคุณชายฮ่อเล่นหนังสดรึไง

ฮ่อหยุนเฉิงที่ได้ยินเสียงของเหอหงเหว่ยก็ถึงได้รู้จักหยุดที่จะจูบต่อ

ฮ่อหยุนเฉฉิงก็กลับมานั่งยืดตัวตรง จัดชุดให้เข้าที่ ยังหายใจหอบอยู่บ้าง"นายช่วยดูเธอหน่อย"

"เธอเป็นอะไร"เหอหงเหว่ยเดินไปดูผู้หญิงที่นอนอยู่ในอ้อมกอดของฮ่อหยุนเฉิง

ผู้หญิงคนนี้ทำไมดูน่าคุ้นๆ จัง

เหอหงเหว่ยมองอยู่ก็นึกขึ้นมาได้ทันที ผู้หญิงคนนี้เป็นคู่หมั้นของฮ่อหยุนเฉิงนี่ ซูฉิงใช่มั้ย

ฮ่อหยุนเฉิงเรียกเขามาอย่างกะทันหันก็เพราะผู้หญิงคนนี้

ดูท่าผู้หญิงคนนี้น่าจะสำคัญกับฮ่อหยุนเฉิงไม่น้อย

เหอหงเหว่ยตรวจดูอย่างละเอียด เห็นซูฉิงที่หน้าแดงก่ำ พยายามเข้าไปคลอเคลียฮ่อหยุนเฉิงไม่หยุด

เหอหงเหว่ยที่เป็นหมอที่ถือว่าเก่งที่สุด เขาก็มองออกทันทีว่าซูฉิงถูกคนวางยา

"ฝีมือนายหรอ"เหอหงเหว่ยถามอย่างล้อเล่น

ฮ่อหยุนเฉิงมองมองเขาเขม็ง "ไม่ใช่แน่นอน เธอถูกวางยา นายช่วยหน่อยสิ"

เหอหงเหว่ยมองฮ่อหยุนเฉิงที่ยังหายใจหอบอยู่ แล้วก็หัวเราะออกมา"คุณชายฮ่อ ที่จริงคุณไม่จำเป็นต้องเรียกผมมาตอนดึกๆ ดื่นๆ อย่างนี้ด้วยซ้ำ"

ฮ่อหยุนเฉิงตกใจอึ้ง "หมายความว่ายังไง"

เหอหงเหว่ยยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ "คุณก็คือยาแก้ที่ดีที่สุดไม่ใช่หรอ"

"จริงจังหน่อยสิ!"เหอหงเหว่ยพูดยังไม่ทันจบ ก็รู้สึกว่าแววตาของฮ่อหยุนเฉิงจ้องเขม็งทางเขาแล้วก็พูดอย่างเคร่งเครียด

เหอหงเหว่ยก็เงียบลงทันที จากนั้นก็หยิบเอาเข็มฉีดยาออกมาจากกล่องพยาบาล "ดีที่ในกล่องพยาบาลของฉันมียาทุกอย่าง"