นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น นิยาย บท 115

นัยน์ตาแสนลึกของฮ่อหยุนเฉิงจ้องไปที่ใบหน้าของซูฉิง

เสียงทุ้มนุ่มของเขายังวนเวียนข้างหูซูฉิง

ซูฉิงหายใจติดขัด เชยตามอง สบกับสายตาแสนลึกล้ำก่อนจะทำปากมุ่ยแล้วพูดว่า "ฉันไม่รู้ว่านายกำลังพูดถึงอะไร"

ฮ่อหยุนเฉิงยิ้มเบาๆ "เมื่อกี้ที่เธอพูดฉันได้ยินทุกคำเลยนะ"

"ฉันพูดอะไร นายได้ยินอะไร" ซูฉิงทำตัวไม่ถูก ทั้งยังจ้องไปที่ฮ่อหยุนเฉิงด้วยความโกรธเล็กน้อย

ชายเจ้าเล่ห์นี่แกล้งไม่ได้สติกับเธอ!

ถ้ารู้ว่าเป็นอย่างนี้เธอก็ไม่น่าไปห่วงเขาขนาดนั้นเลย

ฮ่อหยุนเฉิงยื่นมือใหญ่ไปจับมือซูฉิง วางมือของเธอบนฝ่ามือของเขา ก่อนจะแนบมือใหญ่อีกข้างหนึ่งเป็นการห่อมือของซูฉิงเอาไว้

"เธอบอกว่าถ้าฉันฟื้น เธอจะยอมทำทุกอย่างเพื่อฉัน" เขาพูดเสียงทุ้ม "ถ้าอย่างนั้นเธอยอมแต่งงานกับฉันแล้วใช่ไหม?"

ความอบอุ่นจากฝ่ามือฮ่อหยุนเฉิงแผ่ซ่านจนใจซูฉิงเกิดความรู้สึกสั่นไหวอย่างบอกไม่ถูก

"นี่นายกำลังขอฉันแต่งงานอยู่งั้นเหรอ?" ซูฉิงเม้มริมฝีปาก

"ฉันกำลังจีบเธออยู่" ฮ่อหยุนเฉิงเลิกคิ้ว ดวงตาแสนลึกล้ำราวกับเวทมนต์ที่ทำให้คนจมลงไป

จีบ...

หัวใจของซูฉิงเต้นเร็วขึ้นเล็กน้อย

ในเวลานี้ ไม่เหมาะสมอย่างยิ่งที่จะพูดเรื่องพวกนี้ในห้องคนไข้

ซูฉิงดึงฝ่ามือของเธอออกมาแล้วพูดอย่างเย็นชา "ที่ฉันพูดไปเมื่อกี้เป็นโมฆะ ใครใช้ให้นายแกล้งไม่ได้สติล่ะ?"

"พูดแล้วไม่มีคืนคำ โมฆะไม่ได้" ฮั่วหยุนเฉิงขมวดคิ้ว

ซูฉิง: …

บรรยากาศในห้องคนไข้ค่อนข้างกระอักกระอ่วนอยู่พักหนึ่ง

หลังจากเงียบไปไม่กี่วินาที ฮ่อหยุนเฉิงก็กระแอมในลำคอ "หลังจากอีกสองเดือน เธอช่วยให้คำตอบที่ฉันต้องการได้ไหม?"

ซูฉิงคิดอย่างจริงจังก่อนจะพยักหน้า "ถึงตอนนั้นฉันจะให้คำตอบนายเอง"

ดวงตาของฮ่อหยุนเฉิงเปล่งประกายด้วยความมุ่งมั่น เขาเชื่อว่าเขาจะสามารถได้รับคำตอบที่เขาต้องการ

"นายไม่ใช่ว่าแกล้าโคม่าหรือไง ยังไม่รีบนอนลงไปอีก" ซูฉิงเปลี่ยนเรื่อง "อย่าให้คนอื่นเห็นล่ะ"

"ไม่มีทางหรอก บอดี้การ์ดคอยเฝ้าอยู่ข้างนอกนะ" ฮ่อหยุนเฉิงกล่าวอย่างเฉยเมย

ทันทีที่สิ้นเสียง โทรศัพท์มือถือของซูฉิงก็ดังขึ้น

ก้มมองก็เห็นเป็นคุณปู่ที่โทรมา

ซูฉิงรับโทรศัพท์ก่อนจะเอ่ยเสียงหวาน "คุณปู่"

"ฉิงฉิง หลานไม่เป็นอะไรใช่ไหม?" เสียงของท่านผู้เฒ่าซูดังมาจากคลื่นวิทยุ

ซูฉิงกล่าวด้วยรอยยิ้ม "แน่นอนว่าไม่เป็นไรค่ะ"

"ที่ข่าวรายงานนั่นเป็นความจริงไหม?" ท่านผู้เฒ่าซูเอ่ยถามอีกครั้ง

ซูฉิงตอบว่า "มีทั้งจริงและเท็จค่ะ คุณปู่ไม่ต้องกังวลไปนะคะ เวลาตกปลาก็ต้องตกปลา เวลารดน้ำดอกไม้ก็ต้องรดน้ำ เรื่องทางนี้หนูจัดการเองค่ะ"