นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น นิยาย บท 117

"แน่นอนว่าได้ครับ" ดวงตาของโจนส์ฉายแววยั่วยุมองไปยังซูฉิง จากนั้นใบหน้านิ่งขรึม และสาบานว่า "เดิมทีผมควรจะเสร็จสิ้นการแถลงข่าววันนี้หลังจากอ่านคำชี้แจงของตระกูลฮ่อกรุ๊ปแล้ว

แต่ทว่า ผมไม่อยากฝังจิตสำนึกของตัวเอง เพราะอย่างนั้นผมจึงเลือกที่จะเปิดเผยความจริงในงานแถลงข่าวในวันนี้ครับ"

"จิตสำนึก? ฉันว่าจิตสำนึกคุณถูกสุนัขกินไปแล้วล่ะมั้ง" รอยยิ้มประชดประชันปรากฏขึ้นที่มุมปากของซูฉิง

เมื่อเห็นซูฉิงพูดอย่างนั้น เหล่านักข่าวก็ทยอมเข้ามาล้อมซูฉิงและเริ่มโจมตีเธอ

"คุณซูฉิงครับ ไม่ทราบว่าสิ่งที่คุณโจนส์พูดนั้นจริงหรือไม่ครับ?"

"ตระกูลฮ่อกรุ๊ปเลือกใช้วัตถุดิบด้อยคุณภาพเพื่อผลกำไร และยังทำให้ผู้บริโภคถูกพิษใช่ไหมครับ?"

"ถ้าอย่างนั้นผู้จัดการคลังสินค้าสองคนเป็นแพะรับบาปจริงเหรอครับ?"

"หลังจากที่เรื่องต่างๆเกิดขึ้น ตระกูลฮ่อกรุ๊ปได้สั่งดำเนินการเพื่อวางแผนการระเบิดครั้งนี้หรือไม่ครับ?"

ซูฉิงยิ้มบาง และพูดอย่างสงบ "แน่นอนว่าไม่ใช่ค่ะ ทุกสิ่งที่โจนส์พูดเป็นเท็จ พูดขึ้นมาเองลอยๆ และจงใจใส่ร้ายตระกูลฮ่อกรุ๊ปค่ะ"

"คุณมีหลักฐานอะไรที่ว่าสิ่งที่โจนส์บอกว่าเป็นเท็จครับ?" นักข่าวชี้ไมโครโฟนไปทางซูฉิง "ทำไมเขาถึงทำแบบนั้นและทำแบบนั้นไปก็ไม่มีประโยชน์ต่อเขาเลยนะครับ!"

ซูฉิงแสยะยิ้ม "ถ้าเป็นอย่างที่โจนส์พูดว่าตระกูลฮ่อกรุ๊ปวางแผนการระเบิดครั้งนี้จริง ถ้าอย่างนั้นขอถามหน่อยว่าทำไมฉันและฮ่อหยุนเฉิงถึงได้รับบาดเจ็บจากการระเบิดด้วยล่ะคะ?"

ซูฉิงม้วนแขนเสื้อขึ้น บนผิวขาวสะอาดละเอียดอ่อนมีบาดแผลสีแดงเข้มที่เด่นชัดสะดุดตา

เธอตวัดสายมองอย่างโจนส์ "ถ้าฉันกับฮ่อหยุนเฉิงรู้ว่ามันจะระเบิด แล้วจะไปคลังสินค้าหมายเลข 1 ในเวลานั้นทำไม? และตอนนี้ฮ่อหยุนเฉิงก็นอนโคม่าอยู่ที่โรงพยาบาล เขาจะเอาชีวิตออกมาล้อเล่นกับอันตรายเลยงั้นเหรอคะ?"

หลังจากที่ได้ยินคำพูดของซูฉิง ทุกคนต่างทยอนกระซิบกระซาบ

ตามข่าวของทางโรงพยาบาล ฮ่อหยุนเฉิงโชคไม่ดีโดนเพดานตกลงทับระหว่างการระเบิดจนได้รับบาดเจ็บสาหัส เขาอยู่ในอาการโคม่ามาหลายวันแล้ว และอาจมีแนวโน้มเป็นเจ้าชายนิทรา

แสงสว่างที่มืดมนส่องประกายในดวงตาของโจนส์ "นั้นพวกคุณทำตัวเองทั้งนั้น เพียงแค่บังเอิญเกิดอุบัติเหตุจนฮ่อหยุนเฉิงได้รับบาดเจ็บ"

"บังเอิญ? ฉันบอกว่ามันเป็นฝีมือมนุษย์!" ใบหน้าของซูฉิงเย็นชา ทั้งยังมุมริมฝีปากเต็มไปด้วยการเสียดสี

"การระเบิดในวันนั้น ช่างเป็นเรื่องบังเอิญมากที่ตั้งนานไม่ระเบิด แต่มาระเบิดในตอนที่ฉันกับฮ่อหยุนเฉิงกำลังไปคลังสินค้า แต่คุณนั่นแหละโจนส์ คุณกลับเดินออกไปรับโทรศัพท์ในช่วงที่กำลังจะระเบิดจนไม่ได้เป็นอะไรทั้งนั้น!"

"ที่คุณพูดหมายความว่ายังไงน่ะ?" โจนส์ขมวดคิ้ว

ซูฉิงมองเขาอย่างเย็นชา "ที่ฉันจะสื่อก็คือคุณนั่นแหละโจนส์ ที่เป็นผู้บงการเบื้องหลังการระเบิด! และเป็นคุณที่เป็นคนริเริ่มวัสดุกัมมันตภาพรังสี ในน้ำแข็งและไฟ !"

"คุณพูดมั่ว!" โจนส์โต้กลับอย่างเย็นชา "เพราะผมพูดความจริง คุณซูถึงได้คิดหนีความผิดและโยนความผิดมาให้ผมใช่ไหมล่ะ?"

"เกรงว่าคนที่หนีคือคุณมากกว่าล่ะมั้ง" ซูฉิงยิ้มบาง "คุณจงใจผสมธาตุกัมมันตรังสีลงไปในวัตถุดิบ ส่งผลให้ผลิตภัณฑ์ 'น้ำแข็งและไฟ' ที่ผลิตในฝรั่งเศสนั้นมีธาตุกัมมันตภาพรังสีจนเกิดพิษกับผู้บริโภค

หลังจากนั้นคุณก็จงใจให้ฉันและฮ่อหยุนเฉิงไปที่คลังสินค้าหมายเลข 1 คุณวางระเบิดในโกดัง และสายที่คุณรับนั้นแท้จริงแล้วคือที่จุดชนวนระเบิด!

คุณจัดสถานการณ์แบบนี้อย่างระมัดระวังเพื่ออะไร? "

"เรื่องที่คุณซูพูดนี่ช่างน่าคล้อยตามนะครับ แต่น่าเสียดายที่มันเป็นเรื่องที่คุณแต่งขึ้นมาทั้งหมด" โจนส์โบกมือและพูดกับนักข่าวว่า "พวกคุณอย่าไปเชื่อคำพูดของเธอเลยครับ"

ซูฉิงกระตุกมุมปากยิ้มเย็นชา "จะเป็นเรื่องจริงหรือไม่นั้น เดี๋ยวก็รู้แล้วล่ะค่ะ"

สายตาของซูฉิงอดไม่ได้ที่จะมองไปทางประตูห้องประชุม

เธอหรี่ตาลงเล็กน้อย ทำไมฮ่อหยุนเฉิงยังไม่มาอีก?

พูดตามหลักแล้ว หลินเหยียนเฟิงน่าจะได้รับหลักฐาน คำนวณเวลาแล้วฮ่อหยุนเฉิงก็น่าจะมาถึงพอดีสิ