นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น นิยาย บท 118

โจนส์สะบัดมือข้างลำตัวก่อนจะกำมือแน่น

เขาสูดหายใจเข้าลึกๆ และพูดด้วยสีหน้าเศร้าหมอง "ทำไมผมต้องทำการประเมินที่ไร้สาระนั่นด้วยครับ?"

"ทำไม คุณไม่กล้า?" ซูฉิงยกยิ้มมุมปาก เธอคาดไว้แล้วว่าโจนส์ไม่กล้าทำการประเมิน

"เหอะเหอะ" โจนส์หัวเราะแห้งๆ "เสียงบันทึกที่ไร้สาระนี่ไม่สามารถอธิบายอะไรได้เลย!"

"อธิบายอะไรไม่ได้เลยงั้นเหรอ? ถ้าเสียงบันทึกไม่ใช่คุณ แล้วทำไมคุณถึงไม่กล้าตรวจเสียงล่ะ?" ซูฉิงพูดด้วยน้ำเสียงค่อนไปทางประชดประชัน "ฉันคงจะคิดได้ใช่ไหมว่าคุณเป็นคนผิด?"

เมื่อต้องเผชิญกับคำถามมากมายจากซูฉิง โจนส์จึงตอบว่า "คุณซู คำพูดของคุณเป็นการใส่ร้ายล้วนๆ เลยนะครับ ในฐานะผู้รับผิดชอบตระกูลฮ่อกรุ๊ปสาขาฝรั่งเศส ทำไมผมต้องทำอย่างนั้นด้วยครับ? ผมเล่นตุกติกกับวัตถุดิบแล้วมันมีประโยชน์อะไรกับผมล่ะครับ? ส่วนเรื่องการวางระเบิดยิ่งไร้สาระไปกันใหญ่!"

"ใช่แล้ว ในฐานะผู้รับผิดชอบตระกูลฮ่อกรุ๊ปสาขาฝรั่งเศส ทำไมคุณถึงทำแบบนั้นล่ะคะ?" ซูฉิงขมวดคิ้ว ดวงตาแสนสวยของเธอหรี่ลงเล็กน้อย "ที่คุณทำเช่นนั้น ทั้งหมดก็เพราะ..."

ในเวลาเดียวกันนั้นเอง เสียงของชายมากเสน่ห์ก็ดังขึ้นจากระยะไกล ซ้อนทับกับเสียงของซูฉิง "ที่คุณทำเช่นนั้น ทั้งหมดก็เพราะมาริลิน! เพราะLove&love!"

ตามเสียง ซูฉิงหันไปมองตรงประตูห้องประชุม

ทันทีที่เธอเห็นร่างที่คุ้นเคย ซูฉิงถึงรู้สึกโล่งใจ

เป็นฮ่อหยุนเฉิง!

ในที่สุดฮ่อหยุนเฉิงก็มาแล้ว!

ภายใต้สายตาที่ประหลาดใจของทุกคน ฮ่อหยุนเฉิงก็ก้าวเข้าเข้าประตูมา

ใบหน้าที่เคร่งขรึมของเขาตอนนี้ค่อนข้างคมชัด ร่างกายสูงเรียวยาวมีกลิ่นอายอันสูงส่งและเย็นชาราวกับว่าพระเจ้าเสด็จลงมาจากฟากฟ้าจนทำทุกคนหน้าซีด

"ประธานฮ่อ ประธานฮ่อมาแล้ว!"

"ไม่ใชว่าเขาโคม่าอยู่เหรอ ทำไมถึงฟื้นขึ้นมาได้อย่างกะทันหันล่ะ?"

"พระเจ้า ประธานฮ่อจริงๆ ด้วย! เขาไม่เป็นอะไรเลย!"

ฝูงชนต่างพากันเดือดพล่าน และสายตาของทุกคนก็เพ่งไปยังฮ่อหยุนเฉิง

หลังจากนั้นไม่กี่วินาทีก็มีคนได้สติ

ที่ฮ่อหยุนเฉิงพูดเมื่อกี้หมายความว่ายังไง?

"มาริลิน? Love&Love? นี่ไม่ใช่บริษัทเจเวลรี่ที่เคยทำเรื่องอื้อฉาวเรื่องการลอกเลียนแบบมาก่อนเหรอ?"

"โจนส์เกี่ยวอะไรกับLove&Love?"

"หรือว่าเรื่องเกี่ยวข้องกับLove&Love?"

ทุกคนต่างพากันพูดถึงเรื่องนี้ ทุกคนมองไปยังฮ่อหยุนเฉิงด้วยสายตาที่ทั้งตกใจและสงสัย

ความจริงเบื้องหลังการหักมุมของ น้ำแข็งและไฟ คืออะไรกันแน่?

ภายใต้ออร่าอันทรงพลังของฮ่อหยุนเฉิง ฝูงชนพากันหลีกทางโดยอัตโนมัติ เขาก้าวอย่างมั่นคงเดินไปด้านข้างซูฉิง

เขาหันศีรษะเหลือบมองซูฉิง กระแอมเสียงก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลและทุ้มว่า "ซูฉิง ฉันมาแล้ว"

ซูฉิงตอบด้วยรอยยิ้มบางๆ ทั้งสองเข้าใจกันโดยปริยายโดยไม่ต้องพูดอะไร

ในทางกลับกัน โจนส์มองไปที่ฮ่อหยุนเฉิงอย่างไม่เชื่อสายตา

ไม่ใช่ว่าฮ่อหยุนเฉิงถูกเพดานที่ระเบิดทับจนอาการโคม่าหรอกเหรอ?

แล้วตอนนี้เขามาปรากฏตัวที่นี่ได้อย่างไร้รอยขีดข่วนได้ยังไงกัน!

"ฮ่อหยุนเฉิง คุณ คุณมาที่นี่ได้ยังไง!" โจนส์ถามด้วยความตกใจ "ไม่ใช่ว่าคุณอาการโคม่าอยู่ที่โรงพยาบาลเหรอ?"