นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น นิยาย บท 127

"จริงๆ นะ ซูฉิงน่ะหล่อนเป็นนางวันทอง เธออ่อยผู้ชายไปทั่ว ไม่สมกับที่คุณดีกับเธอขนาดนั้น"

สวีหว่านเอ๋อร์พูดเรื่องไม่ดีเกี่ยวกับซูฉิงไม่หยุด "ก่อนหน้านี้เธอก็เคยกิ๊กกับเฉินจุนเหยียนมาก่อน และเธอก็ยังมีความสัมพันธ์กับหลินหนานด้วย และตอนนี้ที่ฝรั่งเศสเธอยังออกไปบาร์กับผู้ชายกลางดึกอีก หยุนเฉิงเธอแอบสวมเขาให้คุณ ทำไมคุณถึงไม่เข้าใจเนี่ย"

"หุบปาก" ฮ่อหยุนเฉิงรำคาณกับคำพูดยาวเหยียดของสวีหว่านเอ๋อร์มาก เขาดึงเนคไทของเขาออกอย่างหงุดหงิด เขายกมือขึ้นและมองดูนาฬิกาของเขา

ซูฉิงไปเข้าห้องน้ำนานแล้ว ทำไมเธอยังไม่กลับมาอีก?

เธอคงไม่โกรธจนกลับไปก่อนหรอกนะ?

ฮ่อหยุนเฉิงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและโทรไปหาซูฉิง กลับพบว่าซูฉิงปิดเครื่อง

ฮ่อหยุนเฉิงกังวลใจเล็กน้อย เขาลุกขึ้นยืน และเดินไปทางห้องน้ำ

"หยุนเฉิง คุณจะไปไหน?" สวีหว่านเอ๋อร์ถาม

ฮ่อหยุนเฉิงไม่สนใจเธอเลย

สวี่หว่านเอ๋อร์ลุกขึ้นและรีบตามไป

แววตาของเธอมีแววตาแห่งความโหดเหี้ยมส่องประกายออกมา

ดูจากเวลาแล้ว แอนนี่น่าจะจัดการสำเร็จแล้วใช่ไหม?

ซูฉิง ครั้งนี้แกหนีไม่พ้นแน่!

.......

ห้องน้ำ

ซูฉิงยืนอยู่หน้าอ่างล้างหน้า ตบหน้าตัวเองด้วยน้ำเย็น และเงยหน้ามองดูตัวเองในกระจก

เมื่อคืนเธอนอนไม่หลับ ใบหน้าของซูฉิงซีดเผือดเล็กน้อย โดยเฉพาะรอยคล้ำใต้ตาทั้งสองข้างที่เห็นได้อย่างชัดเจน

อันที่จริง การกระทำของของฮ่อหยุนเฉิงเมื่อกี้ไม่ได้ทำให้หัวใจของซูฉิงเต้นแรงขนาดนั้น

ซึ่งปกติแล้วฮ่อหยุนเฉิงเป็นคนเคร่งขรึม และทำตัวเหินห่าง เมื่อเขามาสารภาพกับเธอต่อหน้าทุกคน

ถ้าเป็นคนอื่นก็คงจะซาบซึ้งมาก

แต่ประโยคที่ฮ่อหยุนเฉิงพูดถึง "ถังถัง" เมื่อคืนนี้ ทำให้ซูฉิงแยกไม่ออกว่าฮ่อหยุนเฉิงรู้สึกอย่างไรกับเธอจริงๆ

เธอหลับตาและนวดขมับของเธอ ซูฉิงหายใจเข้าลึกๆ สองสามครั้งพยายามขับอารมณ์ที่สับสนนี้ออกไปจากใจของเธอ

ทันใดนั้น เธอก็รู้สึกเย็นวาบที่ต้นคอ วัตถุของแข็งทิ่มเธอเอาไว้ขยับเขยื้อนไม่ได้ รู้สึกได้ถึงสิ่งแหลมคมมาก

มันคือมีดพกที่คมกริบ!

ซูฉิงตกใจมาก และลืมตาขึ้นทันที

ในกระจก ซูชิงเห็นว่าเป็นแอนนี่ที่กำลังถือมีดจี้เธออยู่

"แอนนี่ คุณจะทำอะไร?" ซูฉิงพูดอย่างใจเย็น

ในใจเธอกลับรู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย เธอมัวคิดเรื่องต่างๆ จนแอนนี่เข้ามาเธอก็ยังไม่รู้สึกตัวเลย

ทั้งหมดเป็นความผิดของฮ่อหยุนเฉิง!

ถ้าไม่ใช่เพราะเขา เธอจะฟุ้งซ่านได้อย่างไร?

"ซูฉิงวันนี้เป็นวันตายของแก!" แอนนี่พูดอย่างโหดเหี้ยมพร้อมกับกดมีดลงที่คอของซูฉิง

ไม่คิดเลยว่าวันนี้จะราบรื่นขนาดนี้ แอนนี่รู้สึกมีความสุขเล็กน้อย

ทุกสิ่งที่เธอเคยได้รับมาก่อนหน้านี้ ครั้งนี้มันจะต้องย้อนกลับไปหาซูฉิงนับพันเท่าหมื่นเท่า!

ซูฉิงขมวดคิ้วเล็กน้อย ครั้งที่แล้วแอนนี่ยังไม่ได้เรียนบทเรียนอีกเหรอ? ยังคิดจะมาหาเรื่องเธออีก?

ถ้าอย่างนั้นเธอก็ไม่เกรงใจแล้ว

"แอนนี่ บรูซไม่ได้อยู่ในห้องจัดเลี้ยงเหรอ? คุณจะไม่ไปหาเขาเหรอ?" ซูชิงพูดนิ่งๆ

ทันทีที่เธอได้ยินชื่อบรูซ แอนนี่ก็เบิกตากว้างทันที "ซูฉิง นังสารเลว! ถ้าไม่ใช่เพราะเธอ บรูซจะเลิกกับฉันได้อย่างไร?"

เมื่อคิดถึงความเย็นชาที่บรูซมีต่อเธอ คิดถึงตอนนี้ที่เธอไม่มีที่ไปต้องไปพึ่งโจเซฟ อารมณ์ของแอนนี่ก็พลุ่งพล่านขึ้นมาทันที "ถ้าไม่ใช่เพราะวันนั้นเธอทำให้ฉันอับอายต่อหน้าทุกคน ตอนนี้ฉันจะเป็นยังไง !"