นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น นิยาย บท 163

ซูฉิงมือกอดแก มองถังรั่วอิงด้วยสายตาเย็นชา แล้วก็ยกยิ้มเหน็บแนม

ความจริงซูฉิงรู้สึกแปลกใจมาก

ฮ่อหยุนเฉิงที่มีใจรักถังถังมาตลอด คิดว่าเป็นดอกบัวสีขาวบริสุทธิ์งั้นหรอ

ตาต่ำจริงๆ เลย

ก่อนหน้านี้ฮ่อหยุนเฉิงไม่ใช่บอกเองหรอกว่าเธอเหมือนถังถัง อยากจะถามหน่อยว่าเธอเหมือนดอกบัวสีขาวบริสุทธิ์ตรงไหน?!

ถังรั่วอิงยังทำเป็นตัวอ่อนซุกอกของฮ่อหยุนเฉิงทำเป็นเช็ดน้ำตา "พี่เฉิง ฉันเจ็บจังเลย!"

ฮ่อหยุนเฉิงคิ้วขมวดมองซูฉิงด้วยสายตาเย็นชา "ซูฉิง ทำไมเธอต้องผลักถังถัง"

เธอผลักถังถังงั้นหรอ?

เธอไปผลักถังถังตอนไหนกัน

ฮ่อหยุนเฉิงไม่ดูว่าใครผิดถูก ก็ตัดสินแล้วว่าเธอเป็นคนผลักถังถัง

เฮ่อๆ

ใบหน้าหล่อที่คุ้นเคย ซูฉิงรู้สึกว่าผู้ชายตรงหน้าเปลี่ยนเป็นคนแปลกหน้าทันที

ซูฉิงก้าวไปข้างหน้า จ้องถังรั่วอิงด้วยสายตาเย็นชา"คุณถัง ฉันไม่ได้ผลักเธอ เธอน่าจะรู้อยู่แก่ใจดีนะ"

ถังถังที่ทำเป็นหวาดกลัวหดตัวซุกตัวอยู่ในอ้อมกอดของฮ่อหยุนเฉิงแล้วก็สืบจมูกทำน่าสงสาร "พี่ซู ฉันไม่ดีเอง เมื่อกี้ฉันไม่รู้ว่าพี่อยู่ในห้องทำงานของพี่เฉิง ฉันไม่ได้ตั้งใจรบกวนพวกพี่นะ"

"ถังถัง เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับเธอ"ฮ่อหยุนเฉิงเอ่ยเสียงเรียบ "ขาของเธอได้รับบาดเจ็บ เดี๋ยวฉันจะพาเธอไปโรงพยาบาล"

ซูฉิงหัวเราะเยาะออกมาแล้วก็เดินออกไปโดยไม่หันหลังกลับมา

ตอนนี้ในหัวของซูฉิงมีแต่ภาพบาดตาบาดใจเมื่อกี้ ใจของซูฉิงนั้นเจ็บปวดมา

ฮ่อหยุนเฉิงชอบผู้หญิงอย่างนี้หรอ

ก่อนหน้านี้ที่เธอคิดว่าเธอเป็นตัวแทนของถังถัง ตอนนี้มาคิดดูแล้ว ตนกับถังถังต่างราวกับฟ้ากับเหวเลย ไม่เหมือนกันแม้แต่น้อย

แต่ว่า ความรู้สึกของเธอก็แปลกใจยังไงชอบกล

เท่าที่ฮ่อหยุนเฉิงเล่าให้ฟัง ตอนนั้นถังถังถูกลักพาตัวไปพร้อมกับเขา ถังถังแข็งแกร่งขนาดนั้น จิตใจดีขนาดนั้น ถึงขั้นช่วยชีวิตเขาโดยเสียสละชีวิตตัวเอง

ผู้หญิงอย่างนี้ เรียกมารยาน่าจะดีกว่านี้ ตอนนี้ทำไมถึงได้กลายเป็นอย่างนี้ไปได้ จะต้องมีอะไรแอบแฝงแน่ หน้ามือเป็นหลังมือ

ซูฉิงเชื่อว่านิสัยนั้นมีโดยธรรมชาติ แม้จะได้รับอิทธิพลจากสิ่งแวดล้อมภายนอก แต่ก็ไม่น่าจะเปลี่ยนแปลกมากขนาดนี้

จะต้องมีอะไรไม่ชอบมาพากลแน่

แต่ว่า เรื่องนี้ยังไม่ต้องรีบร้อน เธอต้องรีบไปหาตัวลุงฉีมากก่อน

เพราะว่า อาการของคุณปู่ฮ่อจะยืดเยื้อออกไปไม่ได้แล้ว

ซูฉิงคิดอยู่สักพัก ก็ต่อสารโทรหาคุณปู่ซู

ในเมื่อลุงฉีเป็นหมอที่คุณปู่หามารักษาอาการป่วยของเธอ บางที่คุณปู่จะต้องรู้ที่อยู่ของลุงฉีแน่

และตอนที่คุณปู่ซูรับสายซูฉิง ก็ได้ยินเสียงคลื่นซัดอยู่ที่ชายหาด

"ฉิงฉิง ทำไมวันนี้ถึงได้มีเวลาโทรหาปู่ได้ล่ะ"พอได้รับสายจากหลายสาวสุดที่รัก คุณปู่ฮ่อก็ส่งเสียงยานดังมาตามสาย

"คุณปู่คะ มีเรื่องหนึ่งที่อยากจะขอความช่วยเหลือจากคุณปู่คะ "ซูฉิงกระแอมลำคอแล้วเอ่ยปากพูด

"เรื่องอะไร"คุณปู่ฮ่อที่เดินย่ำทรายไปตามชายหาด แล้วเอ่ยถาม

"คุณปู่ยังจำได้มั้ยคะ ตอนนี้หนูไข้ขึ้นสูงจนหมดสติไป พักรักษาอยู่ที่โรงพยาบาลเป็นเดือน อาการก็ไม่ดีขึ้น ต่อมาคุณปู่ได้เชิญหมอจีนท่านหนึ่งซึ่งก็คือคุณลุงฉีมารักษา ยาของเขาใช้ได้ผลทำให้ช่วยชีวิตหนูกลับคืนมาได้

ต่อมาเขาก็อยู่ที่บ้านเราอีกหลายเดือน สอนวิชาแพทย์แผนจีนให้กับหนู "ซูฉิงถาม