นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น นิยาย บท 216

"แอนโธนี่ ตอนที่ถังถังตกจากหน้าผา หลังจากนั้นเธอไปอยู่ที่ไหน นายหาไม่เจอจริงๆ เหรอ?" ซูฉิงถามด้วยหน้านิ่วคิ้วขมวด

"อืม" แอนโธนี่พยักหน้า "พี่เอด้า บางทีถ้าพี่ออกโรงเองอาจจะเจออะไรก็ได้นะ"

ซูฉิงหรี่ตา ฝีมือของแอนโธนี่อยู่ในระดับเดียวกับเธอ เธอเพียงแค่ดีกว่าเล็กน้อยเท่านั้น

แม้แต่แอนโธนี่ยังหาไม่เจอ เรื่องนี้มันแปลกมาก

แอนโธนี่และซูฉิงเดินออกจากประตูใหญ่ตระกูลฮ่อกรุ๊ป

ชูฉิงส่งแอนโธนี่กลับโรงแรม "แอนโธนี่ วันนี้ขอบคุณนะ"

แอนโธนี่ตบไหล่ซูฉิงและพูดพร้อมรอยยิ้ม "เอด้า ทำไมพี่ถึงสุภาพกับฉันขนาดนั้นล่ะ?"

วินาทีถัดมา แอนโธนี่

สีหน้าของเขาเริ่มจริงจังอีกครั้ง "แต่ว่านะ มีเรื่องหนึ่งที่ผมไม่เข้าใจ"

ซูฉิงตกใจ "เรื่องอะไรน่ะ?"

"พี่เอด้า ถ้าพี่รู้ว่าถังรั่วอิงจะเอาแผนเสนอราคาของตระกูลฮ่อกรุ๊ปไปให้ BPL เพื่อใส่ร้ายพี่ จริงๆ แล้วพี่น่าจะบอกฮ่อหยุนเฉิงให้ขึ้นราคานะ

ตอนนี้ทำแบบนี้ ถึงจะล้มถังรั่วอิงได้ แต่ก็จะทำให้ตระกูลฮ่อกรุ๊ปสูญเสียโครงการเป่ยไห่วาน"

"ทำไม นายคิดว่าฉันจะปล่อยให้ตระกูลฮ่อกรุ๊ปเสียโครงการเป่ยไห่วานไปงั้นเหรอ?" ซูฉิงกล่าวอย่างขบขัน

แอนโธนี่พูดอย่างตื่นเต้น "พี่เอด้า พี่ยังมีไม้ตายอะไรอีกใช่ไหม?"

"แน่นอนสิ" ซูฉิงพยักหน้านิ่งๆ

แอนโธนี่สงสัย "พี่เอด้า ช่วยกระซิบบอกทีได้ไหม?"

ซูฉิงจงใจปล่อยให้อยากรู้ "อีกไม่กี่วันนายก็รู้แล้ว"

"ผมว่าแล้ว อย่างพี่เอด้าออกโรงทั้งทีไม่ไว้หน้าใครทั้งนั้นหรอก!" แอนโธนี่แซว

ซูฉิงกลับมาถึงเฉิงตงฮวาหยวน ทันทีที่เข้าประตูมาและกำลังจะปิดประตู ทันใดนั้นก็มีร่างแสนคุ้นเคยมาปรากฏขึ้นในสายตาของเธอ

"เฉินจุนเหยียน?" ซูฉิงผงะไปเล็กน้อย

เวลานี้ไม่ใช่เวลาที่เขาต้องถ่ายละครอยู่เหรอ?

"ซูฉิง ฉันเห็นรายงานข่าวบนอินเทอร์เน็ต เธอไม่เป็นอะไรใช่ไหม?" น้ำเสียงของเฉินจุนเหยียนพูดด้วยความเป็นกังวล

ซูฉิงยิ้ม "เข้ามาคุยก่อนสิ"

เฉินจุนเหยียนเดินเข้าประตูมา จ้องซูฉิงด้วยสายตาลึกซึ้ง "ทุกคนบนอินเทอร์เน็ตต่างบอกว่าเธอเป็นคนหลุดเรื่องเสนอราคาของตระกูลฮ่อกรุ๊ปจนทำให้ตระกูลฮ่อกรุ๊ปแพ้โครงการเป่ยไห่วาน มากเกินไปจริงๆ!"

"นายเชื่อไหมล่ะ?" ซูฉิงกระตุกมุมปาก

เฉินจุนเหยียนพูดอย่างจริงจัง "แน่นอนว่าไม่เชื่อน่ะสิ!"

ซูฉิงเนี่ยนะเป็นคนเอาเรื่องเสนอราคาไปพูด จะเป็นไปได้ที่ไหนกันล่ะ?!

เขาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะกระตุกริมฝีปากถาม "ถังรั่วอิงใส่ร้ายเธอใช่ไหม?"

ซูฉิงพยักหน้า "ใช่"

"ให้ฉันช่วยไหม..."

ก่อนที่เฉินจุนเหยียนจะพูดจบ ซูฉิงก็พูดขัดจังหวะ "ไม่ต้องหรอก เรื่องนี้ฉันจัดการเอง"

"ว่าแต่นายมาหาฉันทำไมเหรอ?" ซูฉิงถามอีกครั้ง

รอยยิ้มปรากฏบนริมฝีปากของเฉินจุนเหยียน "คืนพรุ่งนี้เป็นงานประกาศรางวัลแล้วนะ เธอจะไปงานตรงเวลาแน่นอนใช่ไหม?"

"ถ้านายไม่บอก ฉันก็เกือบลืมไปแล้วนะเนี่ย" ซูฉิงถูขมับและพูดอย่างรู้สึกผิด

ดวงตาของเฉินจุนเหยียนมืดลง พิธีมอบรางวัลในวันพรุ่งนี้จะมีการถ่ายทอดสดทางสถานีโทรทัศน์ต่างๆ และเขาก็ได้เตรียมพร้อมไว้อย่างดีหมดแล้ว

เขาจะสู่ขอซูฉิงต่อหน้าทุกคนในโลกใบนี้

ถ้าถึงตอนนั้นคงจะน่าอายถ้าตัวเอกอย่างซูฉิงไม่มาปรากฏตัว

เมื่อนึกถึงตรงนี้ เฉินจุนเหยียนก็มองเข้าไปในนัยน์ตาของซูฉิง และพูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจังมาก "ซูฉิง พรุ่งนี้เป็นวันที่สำคัญที่สุดในชีวิตของฉันเลยนะ เธอต้องไปเข้าร่วมให้ได้นะ ฉันไปรับเธอไหม?"

ซูฉิงยิ้ม "ฉันสัญญาว่าจะไปก็ไม่มีทางผิดสัญญาหรอก"

"งั้นก็ดีแล้วล่ะ" เฉินจุนเหยียนถอนหายใจด้วยความโล่งอก

เขามองเวลา "ซูฉิง ทานอาหารเย็นด้วยกันเถอะ มีบางอย่างเกี่ยวกับสตาร์เอ็นเตอร์เทนเมนท์ที่ฉันอยากคุยกับเธอพอดีเลย"

ซูฉิงพยักหน้า "ได้สิ"

ทั้งสองเดินออกจากคอนโด ซูฉิงกำลังจะเข้าไปในรถของเฉินจุนเหยียน ทว่าอู๋ชิงหร่านก็พุ่งเข้ามาทั้งยังชี้หน้าสาปแช่งซูฉิง "ซูฉิง เธอมันยัยจิ้งจอกไร้ยางอาย!!"