นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น นิยาย บท 217

วันรุ่งขึ้น ซูฉิงมาที่ตระกูลฮ่อกรุ๊ปแต่เช้าตรู่

ทันทีที่เธอเข้าประตูบริษัท พนักงานของตระกูลฮ่อกรุ๊ปต่างก็ชี้นิ้วมาทางเธอ

"ได้ยินมาว่าเป็นซูฉิงที่เอาราคาโครงการเป่ยไห่วานไปรั่วไหลจนทำให้บริษัทของเราเสียให้กับBPLไป"

"จริงเหรอ? มองไม่ออกเลยจริงๆ แล้วหล่อนยังมีหน้ามาทำงานอยู่อีกเหรอ"

ซูฉิงทำเป็นไม่ได้ยิน เมินเฉยพวกเขาก่อนจะเดินเข้าสำนักงานไป

เมื่อดูการประชาสัมพันธ์ของ BPL เกี่ยวกับโครงการเป่ยไห่วานบนอินเทอร์เน็ต ซูฉิงก็กระตุกยิ้ม

หลี่เฉิงหยางคิดว่าเขาชนะจริงงั้นเหรอ?

เหอเหอ

เกี่ยวกับโครงการเป่ยไห่วาน ซูฉิงนั้นได้จัดทำแผนไว้อย่างครอบคลุมแล้ว

การที่ถังรั่วอิงจงใจเอาแผนเสนอราคาของตระกูลฮ่อกรุ๊ปไปเปิดเผยเพื่อใส่ร้ายเธอเป็นเพียงส่วนหนึ่งของแผนการซูฉิงก็เท่านั้น

ให้BPLเอาที่ดินเป่ยไห่วานไปด้วยราคาสูงและให้หลี่เฉิงหยางคิดว่าตัวเองชนะไป

อีกไม่กี่วัน รัฐบาลจะประกาศอย่างเป็นทางการว่าจะวางแผนทำอุทยานเคมีใกล้เป่ยไห่วาน

แผนของ BPL สำหรับโครงการเป่ยไห่วานนั้นคือการสร้างย่านที่อยู่อาศัยขนาดใหญ่

แต่เมื่อข่าวว่าอุทยานเคมีถูกเปิดเผย ใครบ้างล่ะที่จะซื้อที่อยู่อาศัยตรงนั้น?

เมื่อถึงเวลานั้น ผืนดินตรงเป่ยไห่วานก็จะไร้ค่า

หลี่เฉิงหยางก็ต้องขายในราคาต่ำเท่านั้น

แบบนี้ตระกูลฮ่อก็จะสามารถซื้อที่ดินนี้ได้ในราคาต่ำกว่า 300 ล้าน

ด้วยความสามารถของฮ่อหยุนเฉิง จึงไม่ยากเลยที่จะให้อุทยานเคมีเปลี่ยนที่ตั้งนั้นไม่ใช่เรื่องยากเลย

ถึงตอนนั้นตระกูลฮ่อกรุ๊ปก็จะชนะในท้ายที่สุด!

ซูฉิงอยากเอาแผนการไปรายงานให้กับฮ่อหยุนเฉิง ทว่าตลอดทั้งวัน ฮ่อหยุนเฉิงกลับไม่เข้าบริษัทเลย

หรือว่า...จะไปอยู่โรงพยาบาลเป็นเพื่อนถังรั่วอิง?

ซูฉิงรู้สึกจุกอกก่อนจะไปถามหลินเหยียนเฟิง "ฮ่อหยุนเฉิงเขาไปไหนงั้นเหรอคะ?"

หลินเหยียนเหิงส่ายหัว "วันนี้ท่านประธานไม่ได้เข้าบริษัทเหรอครับ?"

"เขาอยู่โรงพยาบาลหรือเปล่า?" ซูฉิงขมวดคิ้ว

หลินเหยียนเฟิงยังคงส่ายหัว "ไม่นะครับ"

"แล้วเขาไปไหนซธล่ะ" ซูฉิงถาม

หลินเหยีนนเฟิงกางมือออก "ผมไม่ทราบจริงๆ ครับคุณซู เมื่อเช้าท่านประธานพูดกับผมว่าวันนี้เขามีธุระจะเข้าบริษัทสายหน่อย ให้ผมยกเลิกการประชุมตอนเช้าทั้งหมดไปน่ะครับ"

"โอเค..." เมื่อเห็นท่าทีของหลินเหยียนเฟิง ซูฉิงจึงรู้ว่าอีกคนไม่รู้จริงๆ ว่าฮ่อหยุนเฉิงไปที่ไหน

จนถึงเย็นที่ฮ่อหยุนเฉิงปรากฏตัว

ซูฉิงที่กำลังง่วนอยู่กับงาน ฮ่อหยุนเฉิงที่ไม่รู้มาตั้งแต่ตอนไหนก็ยืนตรงหน้าซูฉิง

"ซูฉิง ไปกันเถอะ"

จู่ๆ เสียงน่าดึงดูดของฮ่อหยุนเฉิงดังขึ้น ซูฉิงที่เชยตามองจึงเจอเข้ากับนัยน์ตาลึกของเขา

"จะไปไหนน่ะ?" ซูฉิงประหลาดใจ

ฮ่อหยุนเฉิงมองลึกลงไปในดวงตาเธอ "ตามฉันไปเดี๋ยวก็รู้เองแหละ"

เมื่อมองไปที่เวลา ซูฉิงจึงกล่าวเสียงเรียบ "ขอโทษทีนะฮ่อหยุนเฉิง ฉันมีธุระตอนกลางคืน เดี๋ยวเลิกงานฉันก็ต้องไปแล้ว"

"เธอมีธุระอะไรน่ะ" ฮ่อหยุนเฉิงถามอย่างงงๆ

ซูฉิงตอบไปตามความจริง "กลางคืนฉันต้องไปเข้าร่วมงานประกาศรางวัลม้าทองคำน่ะ"

ดวงตาของฮ่อหยุนเฉิงหรี่ลงเล็กน้อย "เธอสนใจเรื่องแบบนี้ด้วยเหรอ"

"ไม่ได้หรือไง" ซูฉิงยิ้ม "ฉันสัญญากับเฉินจุนเหยียนเอาไว้ว่าจะไปดูพิธีมอบรางวัลของเขา"

สีหน้าของฮ่อหยุนเฉิงดิ่งลงทันที

เฉินจุนเหยียน!

เฉินจุนเหยียนอีกแล้ว!

ในความคิดของซูฉิง เฉินจุนเหยียนสำคัญขนาดนั้นเลยหรือไง?!

ฮ่อหยุนเฉิงได้ยินดังนั้น สีหน้าก็ตึงเครียด ร่างกายเย็นยะเยือก และแม้แต่อุณหภูมิรอบตัวก็ราวกัยจะฮวบลง

เมื่อรู้สึกถึงแรงกดดันต่ำของชายตรงหน้า ซูฉิงเม้มริมฝีปาก ขณะที่จะเอ่ยปาก ทันใดนั้นก็มีเสียงดังมาจากโทรศัพท์มือถือของเธอ

ซูฉิงหยิบโทรศัพท์ออกมาดู ก็เห็นเป็นหมายเลขโทรศัพท์ของเฉินจุนเหยียน

ซูฉิงรับโทรศัพท์โดยเมินเฉยใบหน้าที่เย็นชาของฮ่อหยุนเฉิง "เฉินจุนเหยีน"

"ซูฉิง เลิกงานหรือยัง ฉันอยู่ที่ประตูหน้าบริษัทเธอแล้วนะ" เสียงที่ชัดเจนของฉฺนจุนเหยียนดังมาจากโทรศัพท์

"จะเลิกแล้วล่ะ" ซูฉิงมองดูเวลา "รอฉันห้านาทีนะ"

"โอเคเลย" เฉินจุนเหยียนตอบตกลงทันที

หลังจากวางสาย ซูฉิงจึงเก็บของพร้อมออกเมื่อเลิกงาน