นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น นิยาย บท 228

ชูฉิงครุ่นคิดครู่หนึ่ง เม้มปากแล้วพูดว่า "ข้อตกลงสามเดือนของเรายังไม่ครบกำหนด รอจนถึงวันนั้นฉันจะให้คำตอบคุณ ระหว่างนี้ก็มาดูความประพฤติของคุณกัน"

"ยังต้องรอ..." ใบหน้าฮ่อหยุนเฉิงหมองลง

ผู้หญิงคนนี้รู้วิธีทรมานเขา

ทั้งที่ว่าเขารักเธอและอยากอยู่กับเธอขนาดนี้ แต่เธอกลับไม่ยอมตอบตกลง

"ต้องดูพฤติกรรมใช่มั้ย?" จู่ๆ ฮ่อหยุนเฉิงก็ก้มศีรษะลงมา จูบเบาๆ ที่หน้าผากซูฉิง "ต้องทำให้เธอพอใจได้แน่นอน

หมอนี่ไม่ต้องเอะอะก็จะจูบเธอได้ไหม

เธอยังไม่ตอบรับเขาเลยนะ!

ซูฉิงผลักฮ่อหยุนเฉิง ก้มมองนอกหน้าต่าง "ให้เครื่องบินพวกนี้จอดได้มั้ย?"

"ทำไม?" ฮ่อหยุนเฉิงขมวดคิ้ว

"เย็นมากแล้ว ฉันอยากกลับเร็วหน่อย" ซูฉิงกล่าวเสียงเรียบ

ฮ่อหยุนเฉิงยื่นมือมาโอบซูฉิง "ฉันจะรอคำตอบของเธอ"

ภายใต้คำสั่งของฮ่อหยุนเฉิงเฮลิคอปเตอร์ก็ค่อยๆลดระดับลงจอดบนพื้น

ซูฉิงถอนหายใจ อยู่บนพื้นดินยังรู้สึกสงบมากกว่า

"ฉันจะไปส่งเธอ" ฮ่อหยุนเฉิงกุมมือของซูฉิงเดินไปทางรถยนต์ของเขา

จู่ๆ ซูฉิงก็รู้สึกว่ามีแสงวาบมาจากทางด้านหลัง ราวกับมีคนแอบถ่ายรูปอยู่

เธอหันกลับไป ก็เห็นแค่เพียงคนจำนวนมากบนหาดกำลังมองมาที่พวกเขาจากไกลๆ ไม่ได้มีอะไรพิเศษ

หากฮ่อหยุนเฉิงไม่ได้ให้บอดี้การ์ดมาเคลียร์พื้นที่ล่วงหน้า เกรงว่าพวกเขาจะถูกล้อมรอบไปด้วยผู้คนแล้ว

ยังไงซะฮ่อหยุนเฉิงเพิ่งจะแสดงอนุภาพยิ่งใหญ่ไป เกรงว่าหลายคนจะเห็นมันแล้ว

พาดหัวข่าววันพรุ่งนี้จะเป็นฮ่อหยุนเฉิงขอแต่งงานล้มเหลวไหมนะ?

ชูฉิงเหลือบมองใบหน้าเย็นชาของชายคนที่อยู่ข้างๆ เธอ ก็ยกมุมริมฝีขึ้นอย่างเงียบ ๆ

หยิ่งทระนงอย่างฮ่อหยุนเฉิงต้องไม่ปล่อยให้ข่าวการขอแต่งงานล้มเหลวออกไปแน่!

ขณะที่กำลังคิดอยู่นั้น โทรศัพท์ของซูฉิงก็ดังขึ้น

เธอควักโทรศัพท์ออกมามองเป็นเฉินจุนเหยียนโทรมา

เมื่อเห็นว่าหน้าจอกะพริบคำว่า" เฉินจุนเหยียน" สามคำ ใบหน้าของฮ่อหยุนเฉินที่ไม่น่ามองอยู่แล้ว ก็ยิ่งเย็นชาลงไปอีก

"ฮัลโหลว เฉินจุนเหยียน" ซูฉิงเพิกเฉยต่อความเย็นชาจากชายที่อยู่ข้างๆ เธอ รับโทรศัพท์อย่างใจเย็น

เสียงเย็นใสของเฉินจุนเหยียนดังออกมากลำโพง "ซูฉิง พักแล้วใช่มั้ย? ฉันไม่ได้โทรมารบกวนเธอใช่หรือเปล่า?"

"ไม่หรอก โทรหาฉันมีเรื่องอะไร?" ซูฉิงถามเสียงเรียบ

"เป็นแบบนี้ เกี่ยวกับ "ตำนานรักแห่งวังหลัง" น่ะ ฉันเลือกบทบาทที่ค่อนข้างเหมาะกับเธอออกมาแล้ว ไม่รู้ว่าเธอจะชอบบทไหน เธอว่างเมื่อไหร่ มาคุยสักหน่อยเถอะ" เฉินจุนเหยียนถามปลายสายโทรศัพท์

ซูฉิงครุ่นคิด เอ่ยว่า "งั้นพรุ่งนี้ตอนเย็นเถอะ"

"ได้ พรุ่งนี้เจอกัน" เห็นซูฉิงตอบตกลง น้ำเสียงของเฉินจุนเหยียนก็ผ่อนคลายลง

ซูฉิงพยักหน้า "พรุ่งนี้เจอกัน"

ฮ่อหยุนเฉิงได้ยินคำพูดนั้นใบหน้าก็ยิ่งเย็นชาลงไปอีก

พรุ่งนี้เจอกัน?

พรุ่งนี้ตอนเย็นซูฉิงมีนัดกับเฉินจุนเหยียน?

แล้วยังนัดกันต่อหน้าเขา?

ใบหน้าของฮ่อหยุนเฉิงตึง ริมฝีปากเม้มแน่น พูดอย่างเย็นชาว่า "เย็นพรุ่งนี้เธอจะไปพบเฉินจุนเหยียนเหรอ?"

"ใช่" ซูฉิงยืนยันกับเขา

คิ้วกระบี่ของฮ่อหยุนเฉิงขมวดแน่น เขาพูดอย่างใช้อำนาจ "ไม่ให้ไป"

"ทำไม นายจะจำกัดอิสรภาพของฉันเหรอ?" ซูฉิงจ้องฮ่อหยุนเฉิง พูดด้วยน้ำเสียงหยอกล้อ "เพิ่งจะวันแรกก็ทำตัวไม่ดีแล้วเหรอ?"