นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น นิยาย บท 227

"ซูฉิงลืมตาสิ" ฮ่อหยุนเฉิงกล่าวขึ้นมา ยื่นมือออกไปลูบผมซูฉิง

ซูฉิงลืมตาขึ้น

เธอพิงไหล่ของฮ่อหยุนเฉิง ความกลัวความสูงก็ค่อยๆ หายไป

แต่ฮ่อหยุนเฉิงพาเธอบินขึ้นมาสูงมากขนาดนี้ในตอนกลางคืน เขาต้องการทำอะไรกันแน่?

เมื่อเห็นความสงสัยในดวงตาที่สวยงามของซูฉิง ฮ่อหยุนเฉิงจึงกล่าวด้วยเสียงต่ำและแหบพร่า "ซูฉิงตอนนี้ฉันจะพาเธอไปหาพ่อแม่ของเธอ เพราะฉันมีเรื่องสำคัญที่จะบอกพวกท่าน"

"ไปหาพ่อแม่ฉัน?" ซูฉิงตกใจ

ฮ่อหยุนเฉิงกำลังทำอะไร?

คุณปู่บอกว่าพ่อแม่ของเธอเสียชีวิตไปเพราะในอุบัติเหตุตั้งนานแล้ว

"อือ" ฮ่อหยุนเฉิงตอบเบาๆ

"นายอย่าอ้อมค้อมเลย คืนนี้นายทำอะไรตั้งหลายอย่างแบบนี้เพราะอะไรกันแน่?" ซูฉิงขมวดคิ้ว ดวงตาที่เย็นชาของเธอมองไปที่ใบหน้าของฮ่อหยุนเฉิง

ฮ่อหยุนเฉิงเอนตัวเข้ามาหาเธอ ชี้ไปที่ดวงดาวที่ส่องแสงระยิบระยับบนท้องฟ้ายามค่ำคืน แล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่นว่า "ซูฉิงจำได้ไหม ตอนที่เราอยู่บนชิงช้าสวรรค์ในสวนสนุกของฝรั่งเศส ฉันเคยบอกว่าพ่อกับแม่ของเธอไม่เคยหายไปไหนเลย พวกเขาแค่ขึ้นไปอยู่บนฟ้า ไปอยู่อีกที่หนึ่ง เฝ้ามองดูเธอ และคอยห่วงใยเธออย่างเงียบๆ"

หัวใจของซูฉิงเต้นแรงเล็กน้อย

แน่นอนว่าเธอจำได้

ครั้งนั้นฮ่อหยุนเฉิงสารภาพกับเธอบนชิงช้าสวรรค์ และจูบเธอ

เธอยังจำได้ว่าเขาเคยบอกว่าบนสุดของชิงช้าสวรรค์คือที่ที่ใกล้ความสุขที่สุด หากคู่รักจุมพิตกันที่จุดสูงสุดของชิงช้าสวรรค์ พวกเขาจะไม่มีวันพรากจากกันตลอดกาล

ฉากในอดีตยังคงติดอยู่ในใจของซูฉิง

ก่อนที่เธอจะได้พูดอะไร เธอก็เห็นฮ่อหยุนเฉิงชี้ไปที่ดาวสองดวงที่สว่างที่สุดในท้องฟ้ายามราตรี และทันใดนั้นก็เปล่งเสียงออกมา "คุณลุง คุณป้าครับ ผมอยากแต่งงานกับซูฉิง และดูแลเธอตลอดไปชีวิต ถ้าพวกท่านเห็นด้วยได้โปรดอย่าขยับ ถ้าหากไม่เห็นด้วยก็ซ่อนตัวเข้าไปในก้อนเมฆได้เลยครับ"

ในคืนที่เงียบสงัด ดวงดาวส่องแสงระยิบระยับลงไปบนพื้นดิน และเฮลิคอปเตอร์

ดวงตาที่ลึกล้ำของฮ่อหยุนเฉิงจ้องไปที่ใบหน้าของซูฉิงอย่างจริงจัง และเสียงของเขาก็ไพเราะราวกับเสียงของเชลโล "ซูฉิงพ่อแม่ของเธอเห็นด้วยแล้วนะ เธอคงจะไม่ปฏิเสธฉันใช่ไหม?"

ที่แท้ก็อย่างนี้นี่เอง……

เมื่อได้ยินคำพูดของฮ่อหยุนเฉิงหัวใจของซูฉิงก็เริ่มเต้นเร็วขึ้น

"อะไรกัน?" ซูฉิงถอนสายตาออกจากฮ่อหยุนเฉิง

เธอรู้ว่านี่เป็นเพียงคำพูดล่อลวงเธอของฮ่อหยุนเฉิง

ดวงดาวสองดวงนั้นจะเป็นพ่อแม่ของเธอได้อย่างไร?

แบบนี้จะถือว่าพ่อแม่ของเธอเห็นด้วยกับเขาได้อย่างไร?

แต่ในใจเธอกลับรู้สึกหวั่นไหวเล็กน้อย

เมื่อเห็นซูฉิงเงียบ ฮ่อหยุนเฉิงจึงคุกเข่าลงทันที และหยิบแหวนออกมาราวกับเวทมนตร์ "ซูฉิงแต่งงานกับฉันนะ!"

สายตาของเธอตกลงไปที่แหวนในมือของฮ่อหยุนเฉิง หัวใจของซูฉิงก็เต้นแรงขึ้นอย่างบ้าคลั่ง ในใจรู้สึกสับสนเล็กน้อย

แหวนวงนี้หลังจากที่เธอกับฮ่อหยุนเฉิงยกเลิกการหมั้น เธอก็คืนแหวนวงนี้ให้เขา

ตอนนี้ฮ่อหยุนเฉิงก็มาขอเธอแต่งงานอีกครั้ง...

เมื่อวานเป็นเฉินจุนเหยียนที่งานประกาศรางวัล วันนี้เป็นฮ่อหยุนเฉิง...

สองวันติดต่อกัน ชายทั้งสองต่างก็ขอเธอแต่งงาน และซูฉิงพูดไม่ออกเลย

แต่ทว่ามันกลับไม่เหมือนที่งานประกาศรางวัลเมื่อวาน ความรู้สึกของของซูฉิงในขณะนี้มีความสุขมาก

เพราะเธอยังรักฮ่อหยุนเฉิง

เมื่อมองไปที่ชายที่มีสีหน้าจริงใจที่อยู่ตรงหน้าเธอ ซูฉิงก็รู้สึกสับสนเล็กน้อย

เธอไม่รู้ว่าความรู้สึกที่ฮ่อหยุนเฉิงมีต่อเธอนั้นมีความจริงอยู่แค่ไหน

ท่าทีที่เขามีต่อถังรั่วอิ่งนั้นเปลี่ยนไป ซูฉิงก็สามารถรับรู้ได้

แต่ฮ่อหยุนเฉิงเคยกล่าวไว้ว่า ถังรั่วอิ่งมีบุญคุญกับเขา เขาไม่สามารถทิ้งเธอได้

แม้แต่ในงานแถลงข่าววันนี้ฮ่อหยุนเฉิงก็ยังคิดถึงหน้าของถังรั่วอิ่ง จึงไม่เปิดเผยว่าถังรั่วอิ่งเป็นคนปล่อยข้อมูลนั่น

จะเห็นได้ว่าในใจของฮ่อหยุนเฉิง ถังรั่วอิ่งยังคงมีสถานะที่ต่างออกไป

แม้จะบอกว่า ซูฉิงเกือบจะแน่ใจแล้วว่าถังรั่วอิ่งไม่ใช่ถังถังตัวจริง แต่หลังจากที่เธอรวบรวมหลักฐานเพื่อพิสูจน์แล้ว ฮ่อหยุนเเฉิงจะต้องลงโทษถังรั่วอิ่งอย่างรุนแรงแน่นอน